Kıyamet (Düzenleniyor)

Öldüler sandım ama yaşıyorlarmış

Elif zortladımıştı. Gece ve Elif birbirlerine öldürücü bakışlar atıyorlardı. Gece sinirli bir şekilde  şişeyi çevirdi Asya Burak'a soruyordu. Asya "D'mi C'mi?"Diye sordu. Burak bence C diyecek içimden öyle düşündüm öylede oldu Burak "C" diye yanıtladı. Asya "beni öp!" Dedi bir anda. Fırsatını bulmuştu şerefsiz köpek. Yerimde duramadım ve "Kusura bakma Burak köpeklerden nefret eder yaklaşmaz bile!" Dedim omuz silkerek. Herkes söylediğim söz yüzünden "oooo!" Demeye başladı. Asya "off salak neyse Burak'cığım hadi öp!" Dedi ve göz devirdi. Gece "ulan o bok rengi gözlerini oyarım lan!" Dedi sinirli bir şekilde.  Kedimi  eniştesine sahip çıkan biri olarak yetiştirmek beni gururlandırıyordu.  Asya ve Elif bu gün mükemmel zorlamışlardı. Burak bana doğru yaklaştı ve  kulağıma fısıldadı "kıskanmış olabilirmisin acaba?" Dedi. Utanarak geri çekildim. "Yoo ne alaka ben onu sevmediğimden Dedim!" Dedim telaşla. Hiç inanmış gibi durmuyordu allahım beni kurtar bu durumdan. İnanmış olmasını inanmaya çalışarak şişeyi çevirdim. Bunun üzerine konuşmadı ve oyuna devam ettik. Biraz oynadıktan sonra oyundan sıkıldığımı fark ettim. Onlara bakılırsa onlarda sıkılmışlardı. Efe "off çok sıkıldım!" Dedi bir anda. Yağmur "Hepimiz sıkıldık." Dedi. Acaba evime gidebilecekmiydim? Ailem ne yapıyordu? Gibi şeyler aklımda dolanıp duruyordu. İçimde bir his vardı. Sanki birazdan bir şeyler olacak gibi hissediyordum. Hepimiz sessiz sessiz oturuyorduk. Bir anda kapının olduğu yerden bir ses geldi. Hay şom ağızıma ya! Burak, Ege ve Selim ayaklandılar. Gece "Ege ne oluyor?" Diye sordu merakla. Ege "bilmiyorum burada bekleyin biz bakıp geliyoruz." Dedi ve kapının olduğu yöne doğru ilerlemeye başladılar. Gece elimi tuttu. Elleri titriyordu. Ellerini sıkıca tuttum. Onu güvende olduğuna inandırmak istiyordum. O sırada kapının olduğu taraftan bir ses geldi sanki bir şey yere düşmüş gibiydi. Hayır ya Burak'a bir şey olduysa ne yapacaktık. Ayağa kalktım. Gece "hayır İklim gidemezsin!" Dedi korku onu ele geçirmişti sanki. Gece'ye doğru eğildim ve "korkma sadece bakıp geleceğim." Diyerek saçını okşadım. Ayağa kalktım ve kapının olduğu tarafa doğru sessizce ilerledim. Gözlerime inanamadım onlar yaşıyordu... Rüzgâr,Sevgi,Deniz,Ahmet ve Kerem karşımda duruyorlardı. Sevgi beni fark etti ve koşar adımlarla yanıma gelerek bana sarıldı. Öldüler sanıyordum ancak yaşıyorlardı. Bende Sevgi'ye sarıldım. Sevgi ile çok yakın olmadanda iyi arkadaştık. Birbirimizi koruyup kollardık. Onu  zorba tiplerin elinden sürekli ben korurdum. Çok utangaç bir kızdı ancak onu sinirlendirdiğinizde gözü hiçbir şey görmezdi. "Öldünüz sandım." Dedim. Burak "hasretinizi içeride geçirin kapı otomatik açıldımı görürsünüz." Dedi. Tamam anlamında başımı salladım ve birlikte diğerlerinin yanına gittik. Gece ayağa kalktı ve "siz... siz yaşıyorsunuz!" Dedi şaşkın bir şekilde. Hepsine teker teker sarıldı Gece tam Rüzgar'a sarılacaktıki Ege "Tamam bu kadar istersen bunaldı arkadaşlar!" Dedi bir anda. Neden böyle bir tepki verdi? Kıskanmış olabilirmi?! Tam k drama sahnesi gibi.  Deniz ile ben birbirimizin yüzüne gülerdik ancak birbirimizin arkasından etmediğimiz dedikodu kalmamıştı. Nedense onu bir türlü sevemiyordum. Güzel bir kızdı ancak benim kadar olamazdı. Ben Yağmur'un ve Gece'nin ortasında oturuyordum. Sevgi ise Yağmur'un yanında oturuyordu.  Elif "Ege'ciğim şey acaba ayaklarına masaj yapabilirmisin lütfen?" Dedi. Gece Elif'e dalmamak için kendini zor tutuyordu. "Ege senin gibi aptallara dokunamaz." Dedim sinirli bir şekilde. Enişteme yan gözle bakanın o gözünü oyarım. Elif ayağa kalkıp üzerime doğru yürüyerek "bana bak küçük sıçan kendine gel." Bende ayağa kalktım ve "gelmezsen ne olur?!"Dedim sinirle. Elif "hemen göstereyim." Dedi ve  tam saçıma yapışacakken Gece Elif'ten  önce davranarak Elif'in saçına yapıştı. Elif çığlık atıyordu. Hay senin ben çığlığını ya. Kulağım sağar oldu. Sadece Asya Gece ve Elif'i ayırmaya çalışıyordu. Sinirlendim ve Asya'ya bir tokat attım. Off ne acımıştır çünkü benim bile elim acıdı yeminlen. Burak "YETER ARTIK KESİN!" Diye haykırdı. Çok sınırlı görünüyordu. Ne oldu ki buna? Burak bağırdığı anda hepimiz durduk ve şaşkın şaşkın Burak'a bakıyorduk. Rüzgar "Sakin ol koçum. Ne bu agresiflik?" Dedi Burakın omzuna vurarak. Çok sınırlı gibiydi. Kız olmasak gelip dövecekti sanki. Asya fısatını bulmuştu ve bir anda yanağına bit tokat yapıştırmıştı. Acımamıştı ama ben kendimi ezdirmem. Bende ona tam tokat atacakken Burak elimi havada yakaladı ve "İklim tamam bu kadar yaratıklar gelicek!" Dedi. Sakinleşmem gerekiyordu ancak yapamıyordum. Yağmur ve Sevgi Gece ile beni sakinleştirmeye çalışıyorlardı. Onlar sakin bir hayat sürerken Gece ile ben çok karmaşık bir hayat yaşardık. Bu yüzdende bizim öfkemizi sadece onlar dindirebilirdi. Gece olmak üzereydi. Bu gün bütün enerjimi harcamıştım. Diğerlerinin hepsinde mont vardı montları bazılarını yastık olarak bazılarınıza battaniye olarak kullanmıştık. Uyandığımda hiçkimseyi göremeyince korku içinde ayağa kalktım. Ne yani beni bırakıp gittiler mi? Aklımda binlerce soru vardı. Barketin diğer taraflarına doğru ilerlediğimde diğerlerinin orada yemek yediğini gördüğümde rahat bir iç çektim. Gece beni fark etti ve "İklim günaydın canım hadi gelsene." Dedi yüzünde küçük bir gülümseme oluştu. Yanlarına gittim ve bende birşeyler atıştırdım. Burak yüzüme bile bakmıyordu. Nedenini bilmek istiyordum. "Beni neden uyandırmadınız?" Diye sordum. Yağmur "seni uyandırdık ama uyanmadın bizde sen kendin uyanıp gelirsin diye düşündük." Dedi. Hâlâ uykum vardı. Asya'yı ve Elif'i dövmekten bütün enerjim tükenmişti.
Ben yemeğimi bitirdikten sonra "benim uykum var yaratıklar gelmediği sürece beni uyandıranı döverim." Diyerek geri yerime doğru gitmeye başladım. Yatağıma girdim gözlerimi kapattım ve tam uyuyacakken üzerime bir gölge düştü. Kim olduğuna bakmak için gözümü açtım ancak güneş gözüme vurduğu için hemen kapattım. Yerimde dikleştim ve tekrar gözlerimi açtığımda karşımda Burak'ı gördüm. Burak yanıma oturdu ve bir iç çekerek "dün gece için özür dilerim o zaman çok sinirliydim." Dedi. "Sorun yok." Dedim. Burak "neden bu kadar uyuyorsunki zararlı değilmi?" Diye sordu. Bunun cevabını biliyordu ilk tanıştığımız gün söylemiştim ancak unutmuş olabilirmiydi. "Hastalığım yüzünden kendimi yormadığım halde aniden bütün enerjim düşer. Fazla uyurum uyumamak için direndiğimde ise daha fazla uykum gelir ve kendime engel olamadan uyurum." Dedim açıklayarak. Burak "bu yüzden mi okulda fazla uyurdun?" Diye sordu. İyide benim okulda uyuduğumu nereden biliyordu? "Sen nereden biliyorsun?" Diye sordum merakla. Burak "ee şey... sen okulda popülersinya seni görüyordum  sürekli uyuyordun." Dedi telaşlı bir şekilde. Neden böyle telaşlandıki? O sırada diğerlerinin olduğu taraftan bağırış sesi geldi. Burak "Ne oluyor?" Diye sordu. "Bahse girerimki Gece ve Elif kavga ediyor." Dedim. Burak "yinemi bak kavga etmeyeceksin tamam mı?" Diye sordu. "Vallaha bulaşırsa dalarım önden söyleyeyim." Dedim Burak "hayır İklim söz ver kavga etmeyeceksin." Dedi. Tamam anlamında başımı salladım ve  diğerlerinin yanına koşar adımlarla gittiğimizde hiç şaşırmadım yine kavga ediyorlardı. Bu sefer bulaşmak istemiyordum çünkü yorgundum. Kavga etme sebepleri muhtemelen Ege'ydi. Ancak Elif bu sefer çok sinirli ve gözü dönmüş gibiydi. Ne kadar karışmak istemesemde Gece'nin yanına gittim ve onu geriye çektim. "Gece yeter bu kadar!" Dedim. Bu tarihte ilk olabilirdi. Ben ömrüm boyunca biri kavga ederken o kişiyi sakinleştirmemiştim genelde o kişiyi geriye çekip ben saldırırdım. Ancak bu sefer öyle bir şey yapmamıştım. Elif bir anda Gecenin saçından tuttu ve kapıyı açtı. Ne yapmaya çalışıyordu bu gerizekalı? Peşlerinden gittik. Elif Geceyi dışarı doğru ittirdi ve yetmezmiş gibi bağırmaya başladı "YARATIKLAR BURAYA GELİN AKŞAM YEMEĞİNİZ HAZİR!!" Dedi. Eğer Gece'ye bir şey olursa onu elimden kimse alamazdı. Ege bir anda dışarı çıktı ve Gece'yi içeri soktu. Kapının olduğu yerden Ege,Yağmur ve ben Gece'yi uzaklaştırdık. Elif Gece'ye öldürücü bakışlar atıyordu. Bu benim katıl olmamı istiyor galiba. Gece "delirdinmi sen bittin lan sen!" Diye haykırdı  ve koşar adımlarla tam Elif'e vuracaktık onu durdurdum ve "Ben hallederim." Dedim ve göz kırptım. Koşar adımlarla Elifin yanına gittikten sonra bir anda saçına yapışıp haykırdım "LAN SEN KİMSİNDE BENİM ARKADAŞIMA DOKUNURSUN ŞEREFSİZ!!" Diye haykırdım. Çok sinirliydim. Hatta sinirden ellerim titriyordu. Sakinleşemiyordum. Elif bunu yaparak kırmızı çizgimi fazlasıyla aşmıştı. Kimse beni ayıramıyordu. Çok sinirlenmiştim. Burak ne kadar denesede beni ayıramıyordu. En sonunda Elif'in saçını bıraktım ve "eğer bir daha böyle bir şeye kalkışırsan katilin yaratıklar değil ben olurum!" Dedim. Gece'nin yanına gittim ve "iyisin değilmi kedim?" Diye sordum merakla. Gece "off tamam herkes bunu soruyu iyiyim ben!" Dedi bunalmış bir şekilde. Ege Gece'nin başında bekliyordu. Onları hiç tanımasam sevgili sanardım. Burak "iyikide kavga etmeyeceğim demiştin!" Dedi. "Ne yapabilirdim? Hayatta kalma isteğimi öldürmek istiyordu." Diyerek itiraz ettim. Elif bu sefer haddini aşmıştı.