Pretend to Forget

Chapter 21

Naranasan niyo nabang umiyak gabi gabi? Ako oo, araw araw akong umiiyak at nagbabakasakaling babalik pa sya sa piling ko pero hindi na...oo, hanggang ngayon umaasa parin ako , na baka pwede pa. Hindi parin ako makapaniwala kase everytime na susuko sya iniisip ko baka sinusubok lang nya ako kung Hanggang saan yung kaya ko, pero sympre ako di ako susuko mahal ko yung tao nato e kaya dumating ako sa point na umiiyak nalang sa gabi dahil sa mga nangyayari about saamin dumating panga sa point na kinausap ko yung sarili ko through chat don ko sinabi lahat ng nararamdaman ko.

Cedric Gatmaitan

Ayos lang yan ...

Magkakaayos rin kayo tiwala lang..

May bago na kaya sya?

Nakita ko sa latest myday niya may nagbigay ng necklace sakanya hahaha

Kapalit palit bako?

Ang sabi ko, babawi ako after ng baciprisa pero bakit hindi mo nako nahintay?

God's will?

About sa religion ? Willing naman akong magpasapi sayo, lahat gagawin ko para sayo...

Hindi ko alam bakit pinili mong tapusin kaisa pag usapan? Ganun ba ako kasama? Para hindi bigyan ng chance?

Bumalik kana sakin , pleaseee

Handa naman akong maghintay kung saan pwede na, yung wala ng hahadalang ,lahat yun titiisin ko kaso ikaw na yung sumuko

Kaya kong ilaan ang kahat ng oras ko para sayo...

Kailan ba toh matatapos? Ang sakit mo na 2024!

Araw araw kong tinatanong yung sarili ko ,kung may kulang paba? Kung ganun ba talaga kalaki ang kasalanan ko? Araw araw ko rin sinisisi sarili ko , baka kase ako talaga yung problema, sabi ko sakanya after ng baciprisa babawi ako, mag gagala kami pero hindi na niya nahintay, iniwan na niya ako hahahaha

Bawat away namin feeling ko pagsubok lahat .Legit lahat ng ginagawa nya ngayon saakin feeling ko tinetest lang nya ako, kung Hanggang saan talaga yung kaya ko as much as possible inaayos ko yung mga problem namin ineexplain ko lahat. hahaha

Alam kong nagmumukha nakong tanga pero wala e, mahal ko sya

I admit it mali ako sa part na asarin ko sya sa iba maling mali ko yon biggest mistake ko yon kasi alam kong emotional intelligence ang mga babae pero at some point i forgot about it, hindi ko na sya inaasar kasi nga na dala nako nung inasar ko sya nung sa parol making naging careful ako sa mga words ko kasi don nagalit sya sa anklet nya sinabi ko may ginto pa sa paa non ayon don nag simula lahat sa personal naman kaya diko sya nakakausap kasi naiilang sya sa mga nag aayiee sa paligid isa pa is sabi nya kapag sa room or nasa school wala daw dapat romance or anything else saamin kasi pag aaral daw yung pinunta don hindi yung mga ganon, lahat ng sinasabi niya ginagawa ko to the point na wala ng natitira sakin...kaya bakit kailangan akong iwan? I guess im not enough, hindi ako sapat ,hindi naging sapat yung mga ginagawa ko. Pinipilit ko naman magbago , pero ayaw niya kapag may away ayaw niyang magsalita.. i guess hanggang dito nalang talaga....

In another life , maybe it was you and me, maybe there we loved each other right, and we were happy together ,maybe in that life we did all the things we said, we would but we got this one instead , you were my friend, my love ,and now a stranger ...

but you'll always be my favorite memory....