Saudade 'Dilsiz Acılar'

3. Bölüm / Şuursuz Sözcükler

Bölüm müziği: Fikret Kızılok - Farketmeden

☆

"Sızılmaya hazır bir kalbe
yapılan en ağır operasyon
aşktır."

"Abi yemin ederim sandığın gibi bir durum yok." diyordum abime dakikalardır.

Çöp atmaya çıkmıştım. Sonra o adamla karşılaşmıştım. Araba çarpacakken belimden kavrayıp kenara çekmişti ve abim o pozisyondayken bizi görmüştü.

Şimdiyse abime durumu açıklamaya çalışıyordum. Ama resmen inatla anlamayı reddediyordu. Anlamak istemiyordu. Delirmek üzereydim.

Eve girene kadar abimin patlayacağını düşünmüştüm. O kadar sinirli bakmıştı ki.
Eve girer girmez de zaten hemen bağırmaya başlamıştı.
Teyzem koşmuştu yanımıza ve şimdi ikisinin sorgusu altında eziliyordum.

Teyzem "Dur bi dinleyelim kızı" dedi abime.

Çok şükür teyze.

"Teyze karşı komşunuzun oğlu varya" diyerek girdim söze.
Teyzem lafımı böldü. "Yusuf mu?"

Yusuf mu? Adı Yusuf'tu demek ki.

Devamını getirmeye hazırlanıyordum ki kapı çaldı.
Abimin azarlamak için odaya gidecek kadar sabrı bulunmadığından hepimiz kapının dibindeydik zaten.

Teyzem "Kim bu saatte" diyerek kapıyı açtı.

Kapıyı çalan kişi Arzu'ydu.
"Şey Sıla'ya çok acil bir işim düştü."
diyerek kapının kenarında ki beni kolumdan çekti.
Gülümseyerek "Almam gerekiyor bir süreliğine." diye devam etti.

Hızla ayakkabılarımı giydim. Başka türlü kurtulamazdım.
Neyse ki abim Arzu'nun, Yusuf'un kardeşi olduğunu henüz bilmiyordu.
Yine de tabii ki "Bu saatte" diye sorgular bakışlarını attı Arzu'ya.

Arzu "Kızsal şeyler" diyip sırıtarak alt etmeyi başardı.

Kapı kapanır kapanmaz hızla Arzu'ya dönüp "Ne oldu?" diye sordum.

"Asıl sana sormalı ne olduğunu." dedi. Anlamamıştım.

"Abim gönderdi beni" dedi.

Beni kurtarmak için göndermişti anlaşılan Arzu'yu.

☆

Dakikalardır elimde ki sarma yaprağına şekil vermeye çalışıyordum. Teyzem ve Zehra teyzenin alaycı bakışları sürekli üzerimde dolanıyordu.

Sarma yapmak ne zor işmiş arkadaş!

Dün gece sessizce eve girmeyi başarıp, odama koşup korkudandır ki direkt uykuya dalmıştım.