O gitti bende kafamdaki düşüncelerle kaldım.
Öğle arasına çıkacaktık. Zile 2 dakika kala okula doğru yürümeye başladım. Yavaş aşımlarla gittim bilerek. Ben gittiğimde sınıfta sadece Zeynep ve Ensar vardı.
"Ecrin sen nerdeydin"
"Dışarda"
Ensara tek tepkim buydu artık.
"Biliyorum yalandan hoşlanmıyorsun ama-"
"AMA NEY ENSAR BENİM YAŞAN SEVMEDİĞİMİ BİLEREK BENİM ÜZERİMDEN YAŞAN SÖYLEDİN İNSANLARA"
"Noldu niye bu kadar tepki gösterdin, yoksa sen o çocuktan mı hoşlanıyorsun"
"HANGİ ÇOCUKTAN ENSAR HANGİSİNDEN"
"Arkadaşlar sakin ya"
"Bir dakika Zeynep"
"Peki"
"Ensar sen neden öyle dedin"
"Ecrin hiç mi anlamadın"
"Neyi?"
"ECRİN BEN SENİ SEVİYORUM"
"Ne?"
"Öyle işte"
Sınıftan çıktı. Şaşkındım çünkü hiç beklemezdim ben onu arkadaşım olarak görüyordum.
"Ecrin çocuğa ayıp ettin, senin için neler yaptı bu çocuk"
"Zeynep ben nerden bileyim beni sevdiğini"
"Belli ediyordu bu arada anlamamak imkansız"
"Ama ben arkadaş-"
"Her neyse Ecrin bitti gitti işte"
Duygu karması.
"Kalbini kırdım sanırım"
"Eh yani bi git yanına istersen"
"Tamam beraber kantine inelim oradadır zaten alır kenara konuşurum"
"Tamamdır"
Kantine indik etrafı süzdüm ortamda Ensar yoktu.
"Yok kanka"
"Ee başka nerde olucak iyi bak"
"Yok işte bak Berenle Eymen orda olsa onlarla olur"
"Ee nerde o zaman"
"Neyse sen banada yemek al ben bi okula bahçeye falan bakayım"
Okula girdim merdivenden çıkacakken o sevmediğim gıcık gruba rastladım. Berat, Mami, Kaan, Can, Mert, Yusuf, Yunus, Emre. Tam 8 kişilerdi isimleri de sanırım bunlardı.
Berat susarı mı konuştu.
"Ooo Ecrinn Ensar'ı mı arıyon sen"
Boş boş baktım ona.
"Ama öyle bakma söyle sevgilimi arıyorum de"
"Sevgili değil onlar"
Kaan girdi araya hiç mimik yaratmadan.
"Sen nerden biliyon oğlum çocuk öyle dedi"
Kaan omuzlarını kaldırdı ve hiçbirşey söylemedi.
"Berat'cım için rahat edecekse söyleyeyim biz ENSARLA SEVGİLİ DEĞİLİZ"
"Tamam be kızın sende herşeye yükseliyon"
"Üf tamamla çekil önümden"
Çekilmedi.
Sağdan gitmeye çalıştım önüme geçti.
"Oğlum bak sinirlendirme beni"
"Sinirlendirirsen nolur, çok tatlı oluyorsun"
"Salakmısın sen Berat salak saçma şeyler çekil"
"İyi geç"
Geçtim gittim.
Bizim sınıfa gittim oraya baktım yoktu. Kitaplarımı toplamayı unutmuşum onları çantama koydum be tam kapıdan çıkarken Kaan içeri giriyordu çarpıştık.
"YAA ÖFF AMA HERŞEY ÜSTÜSTEMİ GELİR"
"Kusura bakma"
"Kaan"
Sessizlik.
"Ensar'ı aramıyorsundur dimi"
Ne demek istemişti anlamadım ama direk lafa girdim.
"Ensar'ı arıyorum"
Saçma dercesine bir bakış attı.
"Noldu"
"Ne bileyim tuhaf geldi"
"Sebep"
"Boşversene"
"Peki"
Kapıdan çıkmaya yöneldim tuttu beni sınıfa çekti.
"Konuşabilirmiyiz"
"Ne konuşucaz"
"Ensar neden öyle dedi mesela"
"Bilmiyorum o yüzden onu arıyorum zaten"
O sırada Ensar sınıfa girdi kapıya arkam dönüktü ve Kaan bana kapıyı işaret etti. Arkamı döndüm Ensar boş gözlerle asık suratla bana bakıyordu.
"Ensar"
"Çantamı alıp gidicem"
"Nereye"
"Sanane"
Tersledi. Beni hiç terslemeyin insan ilk defa tersledi. Gözlerine baktım kızarıktı, ağlamıştı.
"Ensar konuşabilirmiyiz"
"Ne konuşucaz Ecrin"
"Ö-öyle bi konuşsak"
"Yok kalsın ben sizi bölmeyeyim"
"Bölmüş olmazsın ben gidiyorum zaten"
"Yok Kaan sen kal ben gidicem zaten"
Kaan arkasına bile bakmadan çıktı sınıftan.
"HEH SÖYLE"
"Ensar ben seni kırdım sanırım"
"Yo niye Kırcan sen beni"
"Ya Ensar bi tersleme anlayamadım işte beni sevdiğini özür dilerim ben kütük kafalıyım yani böyle şeyleri çok anlayamıyorum, ve senide yakın arkadaşım olarak gördüğüm için sende bu yüzden böyle davranıyorsundur sandım"
"Ecrin sana arkadaşımmışsın gibi davransaydım bu kadar yakın olmazdım ve seni sevmeseydim ben kaç kızla çıkardım şuana kadar"
"Anlayamadım işte"
"Neden biliyormusun sana sevgim fazla geldi"
"Nasıl yani"
"Babandan bile görmediğin sevgiyi ben gösterdiğim için"
O anki boşluğu sadece ben anlayabilirdim. Kalbimdeki yara daha da derinleşmişti. Yarama merhem olmak yerine bıçak olmuştu gözlerim doldu ağlamamak için kendimi zor tuttum. Boğazım kitlendi, gözlerine baktım dolmuş gözlerle.
"En-ensar"
"Ne ECRİN YALAN MI"
"Niye yarama bıçak oluyorsun"
"Merhem olmaya niyetim yok şuan"
"Yapma, sadece anlayamadım"
"Tamam işte ecrin saldım seni daha da konuşmayalım"
Gözümden akan yaşlarla Ensar'ın sınıftan çıkışı bir oldu. Beni babam olan adamın sevgisiyle sorguladı. Düşününce evet babam beni hiç sevmemişti. Ama yarama dokunması beni kırmıştı. Sinirlendim sakin kalamadım masanın üzerindekileri yere fırlattım. Ağlayarak lavobaya gittim. Beren oradaydı.
"Ecrinn nolduu"
"Yok birşey"
"Ensar mı birşey dedi noldu ne bu halin"
"Yok yaa öyle bi boşaldım"
"Sen sinirlenince böyle oluyorsun, titriyorsun birşeye sinirlenmişsin"
"Ensar ya konuşmuyor bile"
"Ya dert etme düzelirsiniz"
"Yok konuşmayacağız artık bitti"
"Nee. Neyse gel sınıfa gidelim hapını iç rahatlar sonra bizim sınıfa bi geçelim"
"Ta-tamam"
Titreyen sesimle zar zor konuşuyordum. Sınıfa gittik. Hapı içtim günün ikinci hapıydı daha sabahtan. Sonra biraz daha sakinleştim. Aklıma Kaan geldi o an kızmış ve asık bir suratla çıkıp gitmişti sınıftan.
"Hadi sizin sınıfa geçelim burası yaramıyor bana"
Sesim çok sakindi. Berende bununla farkındaydı ve ona göre davranıyordu.
"Tamam yavaşça kalk gidelim"
Beraber onların sınıfına geçtik. Kapıyı açtı önce ben gireyim diye yol verdi sonra kendisi girip kapıyı geri kapattı. Kaan'da sınıftaydı en arka sırada birşeyler yazıyor, karalıyordu.
"Vayy Kaan beylerde burdaymış"
Beren onun yanına gitti ve önündeki masaya oturarak ona döndü. Gitmek istemedim ama benide çağırdı.
"Ben gitsem daha iyi olur sanki"
"Niye"
"Bilmem"
"Tamam gel biraz duralım gideriz"
"Gel otur sende sonra gidersin"
Kaan araya girince ve ters davranmayınca gittim yanlarına bende Berenin yanına oturdum.
"Eee Kaan yokmu anlatacak birşey"
"Bana su alabilirmisin"
"Ne zaman"
"Şuan"
"Tamam gideyim, Ecrin sen bekle ben gidip gelicem"
"Geleyim bend-"
"Gidip gelicem yorma kendini fazla söz dinle biraz"
Ve gitti Kaan'la başbaşa kalmıştık. İlk lafı atan o oldu hem karalıyor hem soruyordu.
"Ağladın mı sen"
"Ha-hayır"
"Ağlamışsın belli. Sesin ve gözlerin öyle söylüyor birieymi yaptı o çocuk sana"
"Yok ne alakası var"
"Ecrin zorlama anlat işte biz aynıyız ama içimizde tutmakta yaramıyor anlat rahatla"
"Yarama bir çizik daha attı"
"Hayatından çıktı belliki"
"Sadece o olsa babamın sevgisini sorguladı"
Gözlerim doldu.
"Dur bekle bak bakayım bana"
Baktım. Baktı. Gözleri herşeyi anlatıyordu.
"Ecrin şuan ağlayamazsın. Noldu ne dedi"
"Kaan babam beni hiç sevmedi biliyor musun"
"..."
"Ve hiç benimle ilgilenmezdi bana beni sevdiğini hiç söylemedi."
"Babanmı"
"Evet sürekli benden uzak dururdu. Doğum günümde evde olmazdı. İyiki doğdun demezdi. Sonra annemle ayrıldılar yurtdışına gitti. Birdahaki hiç görmedim zaten. Yeni bir ailesi varmış tek bunu biliyorum"
"Yani şimdi bununla seni vurması çok kötü olmuş. Ama ağlama lütfen, gözlerine ağlamak yakışmıyor..."
"Off"
Gözyaşlarımı silmek için ellerini kaldırdı.
"Yanlış anlaşılır ama gözyaşlarını silermisin..."
Gözlerine ağlamak yakışmıyor...
Okuduğunuz için teşekkür ederim ☺️
Diğer bölüm hazırlık aşamasında kısa bir sürede onuda yayınlayacağım.
