Sabah saat 7:30 alarmı ile uyandım. Lavaboya gidip yüzümü yıkadım. Sonra odama geri döndüm ve okul formalarımı giydim. O sırada telefonum çalmaya başladı ve masanın üzerinde duran telefonumu alıp kim olduğuna baktım. Arayan Zeynep'ti hemen açtım telefonu.
"Ohoo askim sen msj bakmazsan biz nasıl haberleşicez"
"Ya canim ben daha yeni kalktım telefonu yeni açtım bakmadım hiç"
"Herneyse annen mi getiriyor seni bu gün"
"Sanırım evet"
"Tamamdur bay bay"
"Bay bay"
Telefonu kapattıktan sonra Kaan'dan mesaj varmı diye baktım her sabah günaydın diye kocaman mesaj atardı ama bu gün yoktu.
Ben yazdım 'gunaydiinnn' diye yazıp attım. Mesajları normalde hemen görürken simdi görmemişti. Bende telefonu pantolonun cebine attım ve aşağıya indim.
Annem kahvaltıyı hazırlamıştı bile beni bekliyordu.
"Kızım sizin okulda bol pantolon yasak değil mi niye giyiyorsun" annem her zamanki gibi gene disiplinliydi. Herşeyime dikkat ederdi.
"Yaa canım annem herkes giyiyor birşey demiyorlar zaten bak siyah bu bişi olmaz" diyip yanına gidip yanağına öpücük kondurdum.
"Tamam bakalım, hadi geç yemeği yiyelim seni ben bırakıcam sonra da işe geçicem"
"Akşama gene geç mi geliceksin"
"Aaa hayır ben sana söylemeyi unuttum, bu akşam Ensar'lar bize gelicek"
"N-ne, E-ensarlar mı gelicek"
"Evet bitanem de niye moralin bozuldu"
"Boşver anne ya anlatırım sonra"
"Kızım birşey olmuş sen anlat bakayım"
Anlatmaktan başka çarem yokmuş gibi hissettim o an.
"Karışık anne ya"
"Tamam tatlım sen anlat"
"Anne ben bir çocukla konuşuyorum"
"Aa kimmiş bakalım bu çocuk"
"Okuldan biri Kaan diye"
"Evet tamam sonra"
"Ensar da be-beni seviyormuş" dedim yüzümü asarken ve hareketlerimi istemsizce yavaşlatırken.
"Aaa ciddimisin"
"Evet ama bana bunu sonra söyledi ve biz Kaan'la konuşmaya başlamıştık, sonra aramıza o çocuk girdi falan demeye başladı yani biz artık konuşmuyoruz"
"Hmm anladım tatlım ama bu böyle gitmez sonuçta siz yılların arkadaşısınız beraber büyüdünüz"
"Kimse inanmıyor zaten küstüğümüze"
"Eh yani tatlım ama hadi çabuk ye geç kalabiliriz çünkü"
Yemeğimi hızla yemeye koyuldum 10 dakikaya ikimizde yemeklerimizi bitirmiştik. Mutfağı toplayıp evden çıktık.
Arabaya bindiğimde telefona gene baktım ama Kaan hala mesaja bakmamıştı. Birşey vardı bu çocukta.
Annem beni okula bıraktıktan sonra direk sınıfa çıktım ve çantamı bıraktım.
Daha sonra Kaan'ların sınıfına yöneldim. Be sınıfa girdim.
Kaan cam kenarında en arkada kafasını sıraya gömmüş uykulu bir modda yatıyordu. Tam karşısında da daha önce hiç görmediğim o yeni gelen Ecre vardı. Yani muhtemelen o kızdı.
Kız Kaan'ı izliyordu. Ama çok oralı olmadım.
Sessizce Kaan'ın yanındaki oturma yerine oturdum ve benim hareketimle kafasını kaldırdı. Gözlerinden uyku düşüyordu.
"Kaan sen uykunu alamadın mı"
"Yok ya dün uyku tutmadı"
"Niye noldu ki"
"Yok bisi ya birşey olmadı"
"Eminmisin"
"Ben eminim de sen niye geldin"
"Merak ettim"
"Niye"
Cevapları fazla soğuktu. Nedenini anlamamıştım.
"Niye derken"
"Niye geldin Ecrin"
"Sabah mesaj attım bakmadın"
"Şarjım yok"
"Hee tamam, kantine inelimmi zil çalana kadar"
"Yok ben inmicem sen in, bide ben bugün yokum çok uykum var uyuyacağım full"
"Nasıl yani tüm tenefüslerde mi uyuyacaksın"
"Evet Ecrin ne var bunda"
"İyi peki"
