Zeynep, kantinden çıkmış okula giricekken beni görmüş olmalı ki, Beren, Eymen ve Ensar yanıma hızlı adımlarla koluyorlardı onları bana doğru gelirken görünce kendimi sakinleştirmeye çalıştım ama neye yarar.
"Ecrin nolduu gene Ya yanlız kalmaya gelmiyorsun sende"
"YA NE DİYON EYMEN"
"Bağırma Ecrin sakin ol"
"Ecrin ilaç içemezsin şuan kendini sakinleştirmen gerekiyor"
Titriyordum. Kendimi tutamıyordum. Ensar öylece kollarını göğsünde bağlamış beni izliyordu.
"Zeynep olmuyor... ilaç varsa ver bi kereden birşey olmaz"
"Saçmalama Ecrin" diyerek araya girdi Beren.
"Sakin ol bi"
"Olamıyorum Zeynep şuan, çok kötüyüm"
"Tamam otur bi anlat ne oldu"
Ensar sakince sordu ve konuşma başlattı.
"Kaan'la mı birşey oldu"
Çocuk tek izlemeyle bilmişti ama ben nasıl onlara öpüştük biz diyecektim. Diyemezdim ki. Çok kötü karşılanırdım. O kim ben kimdim.
"..."
Cevap veremedim ve böyle davranmam Ensar'ı şüpheye sokmuştu.
"Kaan bişey yapmış"
"Ne alaka niye herşey Kaan"
"Cevap veremedin çünkü"
"Ensar sal beni lütfen"
"Eee ortam daha fazla gerilmeden, Ecrin gel biz lavobaya gidelim"
"Olur"
Beren, ben ve Zeynep lavobaya gittik benim titremem daha da artmıştı düşündükçe daha kötüye gidiyordum.
"Ecrin Kaan cidden bişeymi yaptı"
"Evet olan Kaan'la oldu"
Garipserce bir bakış attı ikiside. Ben aynı zamanda yıkamış olduğum yüzüme bakıyordum aynadan.
"Kaan'la ne oldu Peki Ecrin"
"Hiç girmeyelim oralara Beren"
"Yok yok Beren haklı sormakta girelim biz. Şu haline bak bide"
"Söylemek istemiyorum demekki niye zorluyorsunuz ki"
"Ecrin şuan seni zorlayan yok ama ne olduğunu söylede ona göre davranalım bizde"
"Sevgilimi oldunuz"
"Hayır"
"Eee o zaman"
"Ya üf"
"Kaan'dan ben pek bişey beklemem en fazla sarılmıştır"
"Hayır"
"Ne HAYIR HAYIR ECRİN SÖYLE İŞTE"
"Söyleyeyim mi cidden"
İkiside aynı anda.
"SÖYLE"
"SÖYLE"
"İYİ BİZ ÖPÜŞTÜK"
"Ne Kaan'la mı"
"Evet Kaan'la"
"Ecrin dalgamı geçiyon"
"Hayır Beren ciddiyim"
"Ecrin ne diyorsun sen"
"Ne Zeynep söyle demediniz mi"
"Dedik te... oha ben Kaan'dan beklemezdim"
"Bende hiç beklemezdim Zeynep, o çocuk bizim sınıfta sessiz sakin bi köşede takılan biri sonuçta"
Aralarından sıyrılıp lovabadan çıktım merdivenlerin balkon gibi olan yerinde duran sıraya oturdum, dirseklerimi dizime koyup kafamı ellerime sabitledim. Titreyen ayaklarımla kafanda haraket halindeydi. Arkamdan geldiler.
"Ecrin sen nasıl yaptın Peki bunu"
"Ya Zeynep ben yapmadım o yaptı"
"Anlatsana sen bi ne oldu ne yaşandı"
"Ya üff boşverin"
"Kaan'mı zorladı seni"
"Hayır, bende bilmiyorum bi anda oldu"
O sırada merdivenlerden Ensar ve Eymen geldi. Hızlı adımlarla yanımızda durdular.
"Ecrin hala titriyorsun noldu sana böyle"
Yan sıramda oturan Beren ve Zeynep sessizce ve düşününce ikisinide elleri göğüslerinde bağlı bir şekilde bizi izliyorlardı ve hiçbirşey demiyorlardı.
