11.

5.3K 236 74
                                    

bundan sonra ne olur bilmiyorum ama tek bildiğim şey bu cinlerden kurtulmak ve sadece normal bir hayat yaşamak.

Geldiğimiz zaman aşağı inen merdivenlere doğru yönelen hocayı takip ettim merdivenlerden indikçe etrafı kötü bir koku kaplıyordu dar ve çokta uzun olmayan bir koridorun sonuna geldik tahta kapıyı açtı içeri girip benim geçmem için kapıyı tuttu

- geç kızım

ilk önce girmeye tereddüt etsem de zorundaydım kan kokuyordu ve sadece köşede bir masanın üstünde duran mum etrafı az çok gösteriyordu gerçi göstericek bisey yok çünkü oda boş bir dolap tek var ha bide masa.

Hoca ben girdikten sonra kapıyı kapattı kalbim küt küt atıyordu.

Hoca benden biraz uzaklaşıp dolaba ilerleyip gördüğüm kadarıyla altın renginde bir kase çıkardı sonra büyük bir şişeden sanırım suyu kaseye doldurdu

- hangi kabile biliyor musun inşallah küçük bir kabiledir

Dediğini az çok anlamıştım kabile halinde olurlar zaten ama bunu sormak hiç aklıma gelmedi gerçi o korkuyla aklıma gelmemesi normal

- yok bilmiyorum
Diyip kısa bir şekilde cevapladım

Cevap vermeyip yaptığı işe odaklandı
bir yandan biseyler mırıldanıyordu kalbimin sesi duyuluyor du buna eminim Hoca bana döndü yüzünde hiç bir ifade yoktu ne bana ne etrafa bakıyordu işine tamamen odaklanmıştı elindeki kaseyi tam odanın ortasına koydu

- yere otur ve sakın dua yada besmele çekme  ve ne olursa olsun hareket etme hatta konuşma bile yoksa çok kötü şeyler olur onları kızdırmayalım

Başımı usul usul saladım ben kaseye biraz yaklaşıp oturdum tam o an gözümün önüne bu evin cayır cayır yanmış hali geldi kafamı iki yana sallayıp bu görüntüyü hafızamdan silmeye çalıştım

- Kızım sindi ilk onlarla ben konuşucam bakalım dertleri ne sen sakın sesini çıkarma olur mu?

- tamam

Diyip başımı önüme eğidim bir kaç dakika sonra hocaya baktığımda aynı şekilde karşıma oturmuştu kase tam ortadaydı
Hoca yavaş yavaş biseyler demeye başladı anlamıyordum tek bildiğim ve yapmak istediğim şey bi an önce bunun bitmesi ve eski hayatıma geri dönmek ben bunları düşünmekle meşgulken Hoca bianda sesini yükseltip daha hızlı okumaya başladı dua olmadığına eminim

Önümdeki kaseye bianda sanki biri tekme attı da devrildi gibi düştü etrafta su dökülmesi gerekti ama yok içinde su falan yoktu halbuki emindim su gibi bisey koymuştu artık tüm bedenimden kanımın çekildiğini hissediyordum.

Hoca da daha yüksek sesle okumaya başladı bomboş odada rüzgarlar vardı kullağımı tırmalayan kahkaha sesleri benimle dalga geçiyorlardı şaka gibiydi hâla bisey yapmamak icin kendimi sıkıyordum bir kaç dakika ardından Hoca bana korku dolu gözlerle bakıp bi kaç şey daha mırıldandı

- Lenet li mi?

hızla ayağa kalktı

- defol git defol bu evden lanetli lanetlisin sen defol

Bende onun gibi hızla ayağa kalktım

- Ne diyorsunuz noldu?

Bana kafayı yemiş bir insan gibi bakıp kafasına vurdu

- GİTTTT GİTT BURDAN DEFOL ŞÜKRAN
ŞÜKRAN YETİŞŞŞŞŞ

Ona doğru bir adım atıp sakinleştirmek istedim ama sanki ben köpek mişim gibi elini gitmem için salıyordu

- Durun lütfen sakinleşin

- DEFOL LANETLİ GİT BURDAN YANICAZ HEPİMİZ ŞÜKRANNNN

Daha bisey dememe fırsat vermeden yanımdan hızla geçip odadan çıkıp gitti ne zırvalıyordu bu bende peşinden gittim
Ailemin olduğu odaya doğru ilerlicekken merdivenlerin tam karşısında çarşaflı kadının oturmuş ağlayarak saçını başını yoldugunu gördüm dehşet içinde ona bakıyordum ki ailemin olduğu odada annemin çığlık sesini duydum hızla oraya doğru koştum

Heryer heryerde dağılmış tı babam annemi arkasına almış korkulu gözlerle hocaya bakıyordu çünkü Hoca deli gibi kafasını duvara vuruyordu sicim sicim kan akıyordu babam ve annemin gözü beni bulduğunda hemen yanıma gelip bana sarıldılar
Annem elini yanağıma koyup

- kuzum iyi misin ne oldu birden?

- Bilmiyorum anne

Etrafta hızla gidip gelen gölgeleri gördüğümüzde kendimize geldik

- çıkalım burdan delirmiş bunlar

Babam annem ve benim elimden tutup Hoca nın olduğu odadan çıkardı daha kapıya ulaşmadan Hoca nın kandan belli olmayan yüzüyle bize doğru yalpalayarak yürüdüğünü gördüm

- Baba Hoca geliyor çıkalım

Bize geldiğini düşünüyordum ki

- ŞÜKRAN SENIN YÜZÜNDEN AHHHHH

Yerde öylece çığlık atarak saçını başını yolup kendini küfürler eden kadına tekmeyi savurdu

Kadın hiç bi tepki vermeden kafasına vurup saçını çekiyordu etrafta gölgeler hızlı hızlı geçip duruyordu

Babamın kolumdan çekip beni o evden çıkarmasıyla artık ne olduğunu göremiyordum

- çıkalım bahçeden hadi

Üçümüde hızlı hızlı bahçeden çıktık hava kararıyordu artık köye gittik bir köşede konuşan erkekli kızlı karışık bir kaç kişi vardı babam bizi arabaya bindirip onlara doğru ilerledi

Annem ağlamaktan ve korkudan şişen gözleriyle bana baktı

- Kızım noldu neden böyle oldular bunlar?

Annem ağlıyordu aynı şekilde bende hıçkıra hıçkıra anlatabildiğim kadar anlattım

- Bilmiyorum ayin gibi bisey yaptı Hoca hiç konuşmadık sonra delirmiş gibi kafasına vurdu çıkıp gitti asıl kadına ne oldu?

Annem hıçkırıkları arasından konuştu

- oturuyorduk sonra kalkıp mutfağa gitti geri gelmedi çığlıklarını duydum bakmak için gidiyordum Hoca geldi kafasını vurmaya başladı sonra da bunlar işte

Arka koltukta yan yana oturuyorduk birbirimize sarıldık
gözüm babama takıldığı da hızla arabaya geldiğini gördüm

Sürücü koltuğuna binip arabayı çalıştırmaya başladı ki araba camımıza gelen taşlarla hepimiz oraya odaklandık ilk geldiğimizde bana öfkeyle evin içinde bakan kadın arabaya taşlar atıyordu ve etraftaki herkes hiç bisey olmamış gibi işine devam ediyordu sanki hergun oluyordu
Yaşlı kadın

- defol git burdan lanet li defol

Diyerek taşlar yağdırmaya devam ediyordu

- noluyor ya ne bu?

Annem in biraz sonra kalbine inecekti eminim

Üçümüzünde çok korkulu bir gün geçirdiği aşikardı biraz da olsa o köyden uzaklaştıktan sonra rahatladık kimseden çıt çıkmıyordu

Annem de korkusunu atlatmış olacak ki

-  O kadın kimdi neden arabayı taşıyordu ve sen anlatmadın mı onlara niye kimse yardıma gitmedi?

- burdaki herkes kafayı yemiş olanları anlattım herkes boşver hakkediyorlar dedi bende orda polisi aradım birde ambulansı herkes hak ediyor dedi bunlar insan  değil tövbe estağfurullah

Annem elini alnına vurdu

- nereye düştük Allah ım

Ben dicek bisey bulamıyordum sessizce başımı cama yaslayıp ağlıyordum olanları aklım almıyordu annem elini omzuma koyup başımı boynuna yasladı çok yorulmuşum annemde sırtımı okşayınca ister istemez gözlerim kapandı...

LANET Mİ MUCİZE Mİ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin