LANET Mİ MUCİZE Mİ?

3.

Yavaş ve sesiz adımlarla ilerlerken elimdeki bıçağı havaya kaldırıp bi anda annemin sırtına sapladım.

-Kızım
- anneciğim
- gül aaa kızım baksana
Bi an sanki hipnoz olmuş gibi yerimden sıçradım annem yanıma gelip elini alnıma koydu

-kızım sağır mı oldun bir saatir çağırıyorum bırak elindeki bıçağa bakmayı ilk kez mi görüyorsun?

Aklıma az önce yaptığımı sandım şey geldi ben az önce annemi bıçakladıgımı mı hayal ettim?
Elimi alnıma koyup
-Anne ben çıkıyorum onu haber vermek için geldim

-çık kızım çık biraz kendine gel hadi Allah'a emanet
diyip elimdeki bıçağı alıp lavabonun içine attı hızla mutfaktan çıktım.

Beyaz spor ayakkabılarımı giyip camiye doğru yol aldım yol boyunca aklımda mutfakta annemi sırtından bıçakladığımı düşündüm neden böyle bisey hayal ettim hayal di bu gerçek olsa annemle nasıl konuşayım yol ortasında bi an durup etrafa bakındım kafayı mı yiyordum besmele çekip camiye daha hızlı ilerlemeye başladım.

Ezan okundu namazımı kılıp dua larımızı ettik yol boyuncada sürekli aklımda olan acaba cami imamına gidip başımdakileri anlatsam mı diye düşünüyor dum çok kararsız dım.
Bunları düşünürken zaten ayaklarım beni cami çıkışına götürmüştü Allah'ım artık kendimi kontrol edemiyorum sanki.

Ayakkabılarımı giyip camiden çıkıyordum ki
- Gül naber?
Hemen arkamdan bana seslenen sese döndüm lise arkadaşım Şeyma ydı bu
-iyi Şeyma sen nasılsın?

-seni gördüm daha iyi oldum nerdesin ne zaman dan beri?

Gözlerimi kaçırıp
-Bu aralar hiç dışarı çıkasım yok ondan sürekli evdeyim

-anladım camide de ne zaman dır göremiyorum anneni gördüm sordum biraz rahatsız dedi endişelendim

-Annemi mı gördün? Ne zaman ?

-namazdan önce çarşıdan geliyordu işte diyip gülümseyerek bana baktı
Kafamdan kaynar sular döküldü sanki elim ayağım boşaldı

Gülmeye çalışarak
-yok Şeyma annem evdeydi hatta sarma sarıyor du bende namazdan önce evden çıktım imkanı yok

Şeyma kaşlarını çatıp
- yok Gül ciddiyim valla hatta ezan dan bi kaç dakika önce

Bi an yutkunup belli etmemeye çalıştım
-şey yani belki ben yanlış hatırlıyorum

İçimden hiç bi şekilde bu yaşadıklarımı birine anlatasım gelmiyordu
Şeyma elini uzatıp omuzuma koyup güven verircesine
- Gül sen iyi değilsin cidden git dinlen istersen yada başka bisey mi var?

Kafamı hızla iki yana sallayıp
- yok yok yanlış şey yapmışım demek ben gidiyim en iyisi Allah'a emanet
diyip cevabını beklemeden merdivenlerden indim son basamağı atıyordum ki bi an ayak bileğim burkuldu küçük bir inleme kaçtı ağzımdan

Şeyma arkamdan gelip
- Gül noldu böyle?
Endişeyle bir elini belime koydu kendimi tutamayarak son merdiven basamağına oturdum.

Şeyma da aynı şekilde hala bana endişeli gözlerle bakıyordu ama şuan benim umrumda değil de ne burkulan bileğim nede Şeyma nın bana Endişeyle bakması aklımda olan tek şey annemdi
Ben evde kiminle konuştum peki? Bi an ağlayacak gibi oldum

Şeyma hemen yanımdan kalkıp gitti
Hala şoktaydım napıcam ben gözlerimi kaldırıp etrafa baktım çok kişi yoktu tek tüktü onlarda bana bakmıyor du zaten
Şeyma tekrar geri döndü elinde bir bardak suyla
- Al iç bunu kendine gel
Hiç red etmeden suyu bir yudum da içtim
- teşekkürler
diyip bardağı tekrar ona verdim
- önemli değil de ne oldu çok acıyor mu bileğin?

-yok yok bian dengemi kaybettim

-Peki biraz dur sonra gidersin hatta içeri geçelim bi bakim bacağına burda açmam uygun olmaz

Kafamı kaldırıp onu onayladım tekrar camiye girdik en köşeye geçip bileğimi çok hafif açtım

-biraz şişmiş dur buz getiriyim

-gerek yok ben eve gidicem zaten orda tutarım buzu

-Emin misin Gül şişmiş bu

-evet evet gidiyim ben ama bana tekrar bir bardak su  getirir misin?
Diyip beklentiyle gözlerinin içine baktım

-hemen
diyip su getirmeye gitti Şeyma gözden kaybolmuştu ki arkamdan erkeksi bir ses duydum

- geçmiş olsun

Hızla ayağa kalkıp üstümü sanki bozulmuş gibi düzeltip karşımda kahverenginin en güzel tonlarında olan bir çift gözle karşılaştım
Kafamı eyip

- şey teşekkürler

-daha dikkatli olmalısınız bundan sonra bi yerinizi kırabilir diniz hızlı idiniz merdivenlerden

Kaşlarımı çatıp karşımda iki elini arkasına bağlamış  tahmini 26 yaşlarında duran uzun boylu, iri yapılı,
kafasında tekke olmasına rağmen siyah gür saçlarına şekil vermeyi ihmal etmeyen adama baktım imam olmazdı çünkü imamı biliyordum.

Gerçekten bir insanın tekrar tekrar dönüp bakacağı bir yakışıklılıga sahipti içimdeki bu düşüncelere bir tövbe çekip Kafamı tekrar yere indirdim

- siz beni mi izlediniz?

- yoo asla kötü anlamayın pencerede gördüm sadece

- anladım

Şeyma elinde bir bardak suyla hızla yanıma geldi diğer yanımdaki adamı görünce muzipçe gülüp
- geldim Gül al

Suyu uzattı tekrar suyu dikleyip bir yudum da bitirdim o sırada beni izleyen adam dan utanmıştım açıkçası biraz. Sanki kıtlıktan çıkmış gibi içmiştim suyu.

Yanaklarım biraz kızarmıştı tekrar bardağı Şeyma ya verdim
-teşekkürler kusura bakma tekrar zahmet verdim

Şeyma kafasını sallayıp
- saçmalama afiyet olsun Gül' üm
diyip elini omuzuma koydu
Tekrar muzipçe gülüp karşıda ellerini arkasına bağlayan adama baktı

- tanıştın mı abi Gül' le

Adam da Şeyma nin muzipçe gülümsemesine karşı erkeksi bir gülümsemeyle karşılık verdi

-hayır sadece geçmiş olsun dileklerimi sundum

-hmmmmmm iyi peki ben tanıştırayım
Elini karşıda duran adama uzatıp tanıtır gibi
- Bu Anıl abi benim kuzenim yani cami imamının oğlu daha dün geldi yurtdışından
diyip bana baktı bende adının Anıl olduğunu öğrendiğim ve ilk kez cami imamımızın oğlunun olduğunu duyduğum için şaşırarak karşıdaki adama baktım. Zaten oda benden hiç gözlerini almıyordu her tepkimi ölçüyor du sanki

Şeyma bu sefer elini omuzuma koyarak
- Buda Gül benim lise arkadaşım aynı okuldan mezunuz oda benim gibi buraları bırakıp gitmek istemedi

Kendince Şeyma beni tanıttı gerçi yalan yoktu ikimizde buralardan ayrılmadık.

Anıl bey namı değer imamın oğlu!
memun oldum dercesine kafasını eğdi
Şeyma da ikimize muzipce gülüp

- beni amcam çağırdı Anıl abi gidip bakayım ve Gül sende dikkat et eve gidince de buz koy
diyerek göz kırptı

Şeyma nın bu huyundan nefret ediyorum her canlıyı birbirine shiple me gücüne sahiptir kendisi. Ben bisey demeden hızla yanımızdan uzaklaştı
Göz devirip şalımı düzeltir gibi yaptım

- bende gidiyim artık geç oldu

-Peki iyi günler dikkatli olun
Bana nedense muzipçe bakıyordu acaba benimle dalga mı geçiyor du.

- teşekkürler
Diyip cevabını beklemeden çıkışa doğru ilerledim arkamdan bana baktığını hisediyor dum. Caminin bahçesinden çıkar çıkmaz sanki biri kalbimi avucu arasına almış sıkıyor gibiydi insanlar dışarı çıkınca rahatlar ben geriliyor dum ve bi an aklıma Şeyma nın dediği şeyler gelmeye başladı kendime lanetler etmeye başladım nasıl unutmuştum ben evde annemle konuşup  çıkmıştım ama Şeyma onu gördüğünü söylemişti acaba benden sonra mı çıktı diye iyi düşünmeye çalışarak evimin yolunu tuttum...