LANET Mİ MUCİZE Mİ?

44.

ayaklarım düşündüğüm şeye kara verip mantıklı yada mantıksız bulmadan harekete geçmiş beni odadan çıkarmıştı bile.

Hızlı adımlarla canım yansa bile yürümeye başladım çıkışa doğru ilerlerken biri kolumu tutup kendine çevirdi

- napiyorsun?

Kolumu tutan kişiye dönüp baktığımda Şeyma ydı bu

- Şeyma ne zaman geldiniz?

Başındaki siyah şalını düzeltti

- yanından geçtim de durmadın ki ne bu acele

Yutkundum ne dicektim şimdi

- şey h...hava hava almam gerek

- Ne havası Allah aşkına Gül biz tek kalma diyoruz sen hava diyorsun gel hadi

Kolumu tuttuğu için sert bir şekilde çektim oda bu hareketime şaşırdı

- bırak bi boğuluyorum artık ben

Şeyma uykusuzluktan moraran gözlerini yeşil gözlerime dikti

- Gül şımarma tamam mı? Senin için uğraşıyoruz burda

- uğraşma Şeyma

Şeyma yüzündeki hayal kırıklığı ile bana baktı ama olması gerek buydu kalbi kırılsa da

- iyi ne halin varsa gör

Elinde yeni fark ettiğim büyük bir çanta vardı sanırım elbiselerim için onu yere attı ona birsey demeyip hızla arkamı döndüm ve yürümeye başladım ama bana doğru gelen bedenle sinir kat sayım hızla arttı

- Gül

Bana seslenen kişiye baktım iman dı bu sinirle nefes alıp verdim bana yaklaşıyordu

- Allah kahretsin hepiniz öleceksiniz

Bunu kendi kendime söyledim az çok tahmin ediyordum bunu aslında imam yüzündeki gülümsemeyle bana yaklaştı

- kurtuldun kızım kurtuldun

Kaşlarımı çattım

- nasıl?

- Duydun işte gel anlatayım sana da nereye böyle birde tek başına?

Sinirle dişlerimi sıktım arkamda Şeyma nin sesini duydum

- bırak amca biz buna değer verdikçe şımarıyor

Onu dinlemeyip konuştum imama karşı

- ben gidiyorum ne olacaksa olsun artık sizde lütfen bırakın gerçekten Allah sizden razı olsun çok uğraştınız çabaladınız beni için ama artık yeter daha fazla zarar görmeyin Anıl yukarıda pansuman oluyor onun yanına gidin

İmam in yüzündeki gülüşü soldu

- noldu oğluma?

- Ben bilmiyorum lavab-

Sözümü bitirmi izin vermeden kolumdan tuttuğu gibi beni yürütmeye başladı odaya gidiyorduk

- bakın lütfen zat-

- kızım sus bi

Sinirle konuşmuştu susmak zorunda kaldım imam benim kolumu tutarak odaya çıkıyorduk Şeyma da arkamızda

- amca yavaş

Hızla geçtiğimiz koridorlardan sonra odama gelmiştik kapı zaten yarım açıktı hemen içeri daldık

- oğlum

İçeri girdiğinizde Anıl yatakta oturuyor doktor da onun yüzüne hâla pansuman yapıyordu fark ettiğim detay ise ikisinin gülüşerek konuşması oldu ne çabuk bu kadar samimi oldular?