tek anladığım şey Hatice hanımın ölmüş olduğuydu.
1 YIL SONRA
Son bir öpücük kondurdum küçük bebeğimin tombul yanaklarına
Bugünlerde fazla huysuzdu çok fazla ağlıyor uyumuyordu bende aynı şekilde kabuslarım hiç durmuyordu sürekli bebeğimin ölü bedenini görüyordum gözlerimin önüne gelen kareler ile kafamı iki yana salladım ve üstünü giydirdiğim bebeğimi babasına götürmeye başladım hastaneye gitmeleri gerekti küçük çocuğumun kontrolü vardıUzun geniş koridordan ilerlerken bebeğim hâla ağlayıp duruyordu giydiğim gömleğin yaklarını minik elleriyle sıkı sıkıya tutup duruyordu
- Dur artık
Sessizce kullağına fısıldayıp yanağından öptüm ve minik elini gömleğimin üstünden çektim
Koltukta oturmuş telefonla ilgilenen Anıl'a doğru ilerledim oda bebeğimizin sesini duymuş olmalı ki hemen ayağa kalkıp bize yaklaştı- Ateş'im noldu babacığım?
Kucağımda ki bebeğimi aldı ismi Ateş'di evet ben koymuştum
- çok huysuz oldu bu çocuk ya
- öyle oldu özellikle bugün ayrı bir tuhaf
Anıl bana bakıp güldü dikkatlice baktım ona çökmüştü annesinin ölümünden sonra hepimiz çökmüştük imam daha çok
ilk günlerde bizimle hiç konuşmadı kendini bir odaya kapatı soyutladı kendini bizden zamanla onu sürekli tek başına konuşurken buluyordum gece yarısı dışarı çıkıp mezarlığa gidiyordu
Zamanla kendini daha çok kaptırdı artık yanımızda da kendi kendine konuşuyordu- hop daldın yine
Anıl'ın sesiyle kendime geldim
- gözüm dalmış
Anıl bana gülümseyip kucağına inatla ağlayan çocuğa baktı nesi vardı bunun ilk kez böyleydi
- siz çıkın artık kontrole geç kalacaksınız
Anıl kafa sallayıp çıkışa doğru ilerledi Bende arkalarından gidiyordum çünkü imamın yanında biri olmalıydı ve bugün inanılmaz bir yorgunluk vardı üstümde kaç gündür hastaydım yeni atlattım ama halsizdim hâla
- Gül dikkat et tamam mı?
Anıl'ın ne dediğini anladım o yokken imam beni bir kaç kez dövmeye çalıştı Anıl kurtarıyordu son anda Anıl'a güven verircesine gözlerimi kırpıştırdım
- merak etme sen bebeğime güzel bak yeter
Anıl'a gülümseyip kucağımdaki bebeği tekrar öptüm
- tamam sende merak etme bizi çabuk gider çabuk geliriz
- Hee biliyoruz inşallah yine aşkım hanıma gitmezsinin kadın seni gördüğü an dibinde bitiyor
Anıl gür bir kahkaha attı onu kıskanmam çok hoşuna gidiyordu
- Ben napiyim o geliyor git mi diyim?
- git deme kışt de
Gözlerimi devirdim
- tamam kışt aşkım hanım derim artık
- iyi yaparsın
Anıl birsey demeyip Ateş'in alnından öptü
- görüşürüz
Gülümsedim ona
- görüşürüz dikkatli olun
Anıl kafa sallayıp kapıyı açıp çıktılar onlar merdivenlerden inene kadar baktım Ateş çok huysuzdu hâla ağlayıp duruyordu ama Anıl o kadar iyi ve güzel bir babaydı ki kelimeler yetmez çoğu zaman oturup düşünüyorum ben böyle bir adamı hak etmek için nasıl bir sevap işledim yada Anıl nasıl bir günah işledi de benim gibi bir kadın ile evlendi çocuğumuzun ismi hâla aşık olduğum bir cinin ismi ona ben ilk önce Ateş ismini taktım sonra kendi çocuğuma saçmalık ve aptalca ama denedim Anıl'ı sevmeyi çok denedim olmadı aklım kabul etsede gönlüm etmiyordu inatla Ateş'e takılı kalmıştım ölmüş bir cine
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LANET Mİ MUCİZE Mİ?
Terror- Sen benim lanetimsin Dudaklarımdan dökülen sözlerle yeşil gözlerimi sanki ateşten bir parça olan gözlerine diktim -Sen de benim mucizem sin...