Yaralarını Ben Sarayım| Ferdi Kadıoğlu✓

Bölüm üç

"Annem gelmiş!" diyerek bana doğru koşan oğlumu kucakladım zoraki bir şekilde. "Canım oğlum." deyip babası gibi dalgalı olan saçlarından öptüm.

"Görende aylardır görüşmüyorsunuz sanır..." diye söylenen Ferdi'ye Barlas cevap verdi "Sen annemi bir dakika bile görmediğinde 'karımı özledim!' diye söyleniyorsun baba."  sesini kalınlaştırmaya çalışıp Ferdi'yi taklit etmesiyle kahkaha attık.

Ferdi beni daha fazla zorlamamak için gelip oğlumuzu kucağına aldı. "Büyümüşte beni taklit edermiş. Ayrıca karımı özlerim tabii, karım o benim." Barlas ofladı "Anladık baba annem karın!"

"Aferin iyi öğrenmişsin." bana dönüp kolunu omzuma attı, "Gel güzel karım." dedi bizi evden içeriye soktu.

"Anneannen nerede oğlum?" dediğimde Barlas'tan önce annemin sesini duydum "Buradayım kızım." dedi kolunu bana uzattı hemen sarıldım kısaca.

"İyi misin güzel kızım?" dediğinde gülümsedim "İyiyim anne, Barlas seni çok yormadı değil mi?"

"Hayır anne, anneannemi hiç üzmedim hep güldürdüm!"

"Aferin benim oğluma."

Annem gülerek Ferdi'ye de sarılıp çantasını aldı "Ben gideyim sizde bol bol dinlenin rahatça." deyip bizle vedalaştıktan sonra evden ayrıldı.

"Ben bir duş almak istiyorum beyler izninizle." 

"Bende geleyim güzelim." diyen Ferdi'ye gözlerimi büyüterek baktım hemen Barlas'a bakıp bana döndü boğazını temizledi, "Yardımcı olmak içindi." dedi masum bir tonla.

"Bana yardım etmek istiyorsan Barlas'la ilgilenebilirsin hayatım." dediğinde dudakları büzülse de kafasını sallayıp beni onayladı.

///////

Kısa bir ılık duşun ardından üstümü giyindim. Midem bulanıyordu ama iyiydim.

"Oğlum annen yorulmasın ama."

"Ama baba kek!"

"Ama oğlum annen!"

"Beyler ne oluyor?" diyerek olaya girdiğimde ikisi de bana doğru dönüp gülümsediler "Güzelimiz gelmiş!" diyen Ferdi'ye gülümsedim.

Yanlarına yaklaşıp ortalarına oturdum hemen sırnaştılar bana.

"Ne istiyormuş benim oğlum?" dediğimde Barlas, "Kek istiyorum anne!" dediğinde güldüm "Hadi yapalım!" ayağa kalktığımda Ferdi elimi tuttu, "Güzelliğim, yorulma biz yapalım." dediğinde Barlas "Hayır baba annem daha güzel yapıyor." dediğinde güldüm.

"Aldın cevabı."

Beraber kalkıp mutfağa girdik gerekli malzemeleri benim söylememle Ferdi çıkardı. Ardından benim tarifimle üçümüz kek yapmaya başladık.

Arada gözüm kararsa da belli etmeyip bozuntuya vermeden devam ettim.

"Kekimiz hazır beyler, hadi fırına atalım." dediğimde Ferdi kalıbı alıp fırına attı ben de ayarlamasını yaptım.

"Siz içeriye geçin güzelim ben hazır olunca getiririm birde ortalığı toplayayım." dediğinde kaşlarım çatıldı itiraz etmek için ağzımı açtığımda beni zarifçe itip içeriye doğru yürüttü. İtiraz etmeden ona uydum.

Barlas'la içeriye girdiğimizde kendimi biraz daha kötü hissediyordum. Biraz unutmaya çalışıp oğlumla oynadım. Bulanan midemle daha fazla dayanamayıp ayağa kalktım lavaboya gidip midemi boşalttım.

"Saye, neredesin güzelim kekimiz hazır!" dediğinde yüzüme gülümseme ekleyip içeriye girdim.

Oturup onlar kekini yerken ben bir lokma alıp çayımı içtim. Ben hastalığım dolayısıyla tatlıdan uzak durmalıydım.

Akşam yemeği yedikten sonra, Ferdi oğlumuzu yatırmaya götürdüğünde ben odaya girdim. Odaya girmemle gözlerimin kararması bir oldu.

İlaçlarımın yan etkisiydi bunlar.

Odanın ortasına gelip yatağa tutundum, fakat ayaklarım sanki zeminden kayar gibi olurken bedenim boşluğa doğru düştü, gözlerim kapandı.