Yaralarını Ben Sarayım| Ferdi Kadıoğlu✓

Bölüm yedi

Ferdi...

Kalbimde sancı, gözlerimden akan yaşlarla Saye'nin olduğu hastaneye sürmeye devam ettim.

Saye, güzel eşim.

Yanımdan birkaç dakika ayrılsa bile özleminden deliye döndüğüm eşimin bugün dehşet verici bir haberinin çıkması nefesimi adeta bıçak gibi kesmişti.

Kendimi yuvasız, kimsesiz hissetmiştim o anlarda.

Saye benim sığındığım evimdi, yeri geldiğinde bir anne gibi şefkat gösterenim ,iyiliğim için bir baba gibi azarlayanım, bir kardeş gibi derdime ortak olanım, bir arkadaş gibi yanında gülüp eğlendiğimdi her şeyimdi o benim.

Her şeyim.

O yoksa Ferdi'de yoktu.

O da bana çok bağlıydı biz birbirimiz olmadan yapamazdık. "Allah'ım," dedim gözümden yaş akmaya devam ederken "Ne olur beni onsuz bırakma." diye yalvardım tekrar tekrar.

Hastaneye geldiğimde hızla araçtan inip menajerimden kaldığı odayı öğrendim. Asansörün gelmesini bekleyemeden hızla merdivenlerden çıktım. Derin bir soluk verip içeriye girdim beni karşılayan ilk menajerim olduğunda ona sinirli bir bakış attım. 

"Seninle sonra hesaplaşacağız." dedikten sonra yatakta öylece şaşkınca bana bakan güzelimin yanına ilerleyip yatağa oturdum.

Gözlerim yeniden dolarken titreyen elimle yüzünü tuttum "Bebeğim." dediğimde şaşkınca "Ferdi?" dediğinde dayanamayıp hıçkırarak kollarımı beline sarıp canını acıtmayacak sıklıkta sarıldım.

Ben hıçkırmaya devam ederken saçlarımda ve sırtımda eşimin ellerini hissettim. "Ferdi'm?" dediğinde burnumu boynuna dayadım mis kokusunu içime çektim.

"Güzelliğim." şah damarının üzerine bir öpücük kondurdum "Her şeyim benim." geri çekilip yüzüne ellerimi koyup yanaklarını okşadım "İyisin değil mi?" dediğimde gülümsedi şaşkınca "Evet bir tanem iyiyim." ardından yanaklarıma ellerini koyup tek tek göz yaşlarımı sildi bileklerine öpücük kondurdum.

Nabzını hissetmeye ihtiyacım vardı.

"Sen iyi misin asıl? Ne oldu senin kampta olman gerekmiyor muydu?" 

"Döndüm, duramazdım oralarda sen buradayken."

"Ama bir şeyim yok ki sadece tansiyonum düşmüş." 

Haberlerden haberi olmamasına sevindim o an, menajerim en azından bunu gizlemeyi başarabilmişti.

"Olsun, korktum." dedim küçük bir çocuk gibi bu halime derince gülümsedi yanaklarıma öpücüklerini sıraladı gözümü kapatıp gülümsedim.

"Korkma bir tanem." dedi "Benden kurtuluşun yok." kaşlarımı çattım "Kurtulmak isteyen kim? Hep yanımda olmalısın hep." dediğimde kaşlarını kaldırdı "Sıkılmaz mısın benden?" tatlı bir şekilde sorduğunda gülümsedim "Senden sıkılmak nasıl mümkün olabilir Saye'm?" gülümsedi.

Huzurla nefes aldım gözlerinin parlaklığına bakarken.

 İyiydi, iyiydim.

///////

"Ferdi ben gazetecileri hallettim, kulüple de konuştum bir sorun yok." diyen menajerime kısa bir kafa sallayıp Saye'ye çorba içirmeye devam ettim. Saye soru sormadan bizi izliyordu sadece.

"Diğer mesele?" dediğimde gergince boğazını temizledi "Onu da hallettim bir sorun yok." dediğinde kafamı sallayıp kapıyı gösterdim başımla mesajımı alıp Saye'ye selam verip dışarıya çıktı.

Saye, şüpheyle bana bakmaya başladığında çorbadan bir kaşık daha alıp aralık dudaklarından içeriye yolladım.

"Neler oluyor?" diye sordu karım.

"Bir şey yok bebeğim hadi son kaşık bak." diyerek çorbadaki son kaşığı uzattım. Eve gelmiştik ellerimle çorba hazırlayıp içirmiştim saatte baktığımda ilaç vakitlerinin geldiğini görüp ayağa kalktım ve ilaçlarını getirdim bir şey demeden ilaçları içip yardımımla uzandı.

"Sende yanıma gelsene." dediğinde gülümsedim "Kay bakalım." dediğimde gülümseyerek yatakta kenara kaydı bana yer açtı hemen açtığı yere uzanıp Saye'yi göğsüme çektim.

"Barlas annemlerin haşatını çıkarıyordur." dedi elimle oynarken.

Başına bir öpücük kondurdum derince, "Çıkarsın bir şey olmaz." bir soluk aldım saçlarından "Sen iyi ol gerisi umurumda değil." 

"İyiyim sevgilim." dediğinde kaşlarımı çattım numaradan "Ben senin sevgilin değilim kocanım, kocam de bana." kıkırdadı "Tamam kocacığım." dedi oyunbaz bir şekilde gülümseyip daha da sardım. Gözlerini yumarken mırıldandı.

"İyi ki varsın Ferdi, çok seviyorum seni." 

"Asıl sen iyi ki varsın Saye'm, çok aşığım sana."