Yaralarını Ben Sarayım| Ferdi Kadıoğlu✓

Bölüm on bir

canım sıkkın buraya geldim

💙

2 ay sonra...

"Tebrik ederim Saye hanım, istediğimiz gibi sonuçlar durumunuz gayet iyiye gidiyor." doktorum gülümseyerek bana baktığında heyecanla Ferdi'ye baktım bana gururla bakıp elimi sıkıca tuttu.

"Böyle giderse kistten tamamen kurtulabiliriz." dedi şaşkınlıkla gülümsedim "Gerçekten mi?" gülümseyerek kafasını salladı "Gerçekten." 

"Başarılı güzel eşim benim." diye fısıldadı Ferdi, ona dönüp gülümsedim dolu gözlerimle o da benden farksız değildi.

"Beslenmenize aynı şekilde özenle devam etmenizi istiyorum. İlacınızı değişmek işe yaradı size daha iyi geldi bu ilaçla yolumuza devam edeceğiz ışın tedavimizde gayet olumlu sonuç veriyor. Şu sıralar daha çok yıpranabilirsiniz ama unutmayın bu yıpranış size olumlu bir şekilde geri dönecek. Lütfen pes etmeyin." 

"Pes etmeyeceğiz." dedi Ferdi elimi sıkı sıkı tutarken, ona baktım gülümseyerek benim tek dayanağım o'ydu.

Tabii birde oğlum Barlas vardı.

Stresle geldiğimiz hastaneden gülümseyerek çıktık. Ferdi, çocuklar gibi şen bir şekilde ellerimizi sallayarak yürüyordu yüzündeki geniş gülümsemeyle.

Arabaya geldiğimizde Ferdi binmemde yardımcı olup kemerimi bağladı ardından çıkmaya başlayan saçlarıma bir öpücük kondurdu "Benim güçlü karım." gülümsedim, uzanıp yanağına bir öpücük kondurdum.

Gülümseyerek kendi yerine oturup arabayı çalıştırdı, yolda ilerlerken ona doğru döndüm "Bana bir sözün vardı." dediğimde kaşları çatıp gözlerini kıstı hatırlamaya çalışıyordu bir süre sonra hatırlamış olacak ki bana yandan bir bakış attı.

"Yapmasak mı?" dediğinde kaşlarımı çattım "Ama söz verdin." dudaklarım büzülmüştü yüzümü süzüp önüne döndü "Bakma bana öyle." dediğinde bakmaya devam ettim pes eder gibi derin nefes aldı "Güzelim, her şey iyi giderken yapmayalım." dedi son bir ümit kollarımı birleştirip önüme döndüm "Ama doktorla konuştuk izin verdi."

"Ah Saye'm ah, tamam." ardından bana dönüp işaret parmağını salladı "Fazla aşırıya kaçmak yok." hemen kafamı salladım "Söz!" gülümsedi bu halime.

İstediğim yere geldiğimizde gülümseyerek indik mekana giriş yaptık. Tedavi olurken tatlı yemem yasaktı fakat bugün doktorumdan izin almıştım hem durumum iyiye gidiyordu bir sorun olmazdı.

İstediğim profiterol önüme geldiğinde dudaklarımı yaladım iştahla Ferdi bu halime güldü, "Bana şöyle bakmadın kırılıyorum." dedi alayla gülümseyip ona öpücük attım "Kırılma hayatım seni daha çok seviyorum." güldü "Öpücüğün gerçeğini verirsen kırgınlığım geçer." gülümsedim "Fena fırsatçı bir şey oldun sen." dediğimde gülümseyip yanağımı okşadı sevgiyle baktı bana her zaman ki gibi.

"Bütün fırsatçılığım sana."

"Bir zahmet."

Gülerek tatlımı işaret etti "Ye bakalım, bizim yaramaz anneannesini delirtmeden eve gidelim." dediğinde kafamı sallayarak onayladım tatlıma döndüm.

Ben tatlımı yerken Ferdi yüzündeki gülümsemeyle beni izledi. Bugün uzun zaman sonra kendimi çok güçlü hissediyordum. Beni yıkmaya çalışan hastalığı yıkmak üzereydim bu paha biçilmez bir olaydı.

Hepsi karşımdaki adam sayesindeydi.