"İşte böyle." Diyerek sözümü bitirdim.
Alev anında çığlık atıp boğazıma sarılırken, Melis de onun arkasından geliyordu. Hep beraber yatağa devrildik.
"Aşkım hep mutlu olursunuz umarım."
"Alev boğuluyorum."
"Ya çok tatlısınız ağlayacağım."
"Tamam bir sakin olun size anlatmadigim bir şey kaldı."
İkisi de anında doğruldu. Boğazımı temizledim ve direk söze girdim.
"Şu Özgürü öpüşürken görüp bardan çıktım dedimya, opustugu kiz Gunes'ti."
İkisi de yüzüme öylece bakakaldılar. Ben ise yere bakıyordum.
"İnanamıyorum."
"Bende." Dedi Melis.
"Özgür seni görünce Güneşi itti ve dudaklarını sildi öyle mi?"
Başımı salladım. Kimseden çıt çıkmıyordu. Bu konulardan bahsedince keyfim kaçmıştı.
Tam o sırada elimdeki telefonda Akgün yazısını gördüm. Gülümseyerek açtım.
"Sevgilim?"
Kocaman siritmama engel olmaya çalışıyordum ama kızlar bana alaycı bir şekilde bakıyordu.
Akgune cevap vereceğim sırada Alev arkadaş hayvan gibi böğürdü.
"Bana para ver bana para ve-"
Onun sesini Melis ve kendi kahkahaları bozduğunda göz devirerek yerimden kalktım.
"Şu salak kuzenin sabahtan beri benimle dalga geçiyor Akgün."
Minik bir kahkaha attı.
"Duydum bebeğim."
"Sen nerdesin?"
"Cocuklarlayım."
"Kimlerle?"
"İşte Mert, Doruk, Can falan."
"Özledim seni." Dedim kısık bir sesle.
"Sizin evde misiniz?"
"Evet."
"Geliyorum 10 dakikaya."
"Hayır aşkım onun için söylemedim. Akşam gelirsin acele et-"
"Kızım sabahtan beri kızlar var dedin diye gelmedim. Bizde özledik heralde kopek gibi."
"Yaa." Diye eridiğimi belli ettim.
"Hadi kapattım araba kullanacağım."
"Tamamdır öptüm."
"Bende... öpeceğim."
Telefon kapandı koşarak odama gittim. Dolabimdan siyah bir eşofman ve beyaz bir tişört alıp hızlıca giyindim.
Kızlara haber verip aşağı indiğimde gelmiş olduğunu gormemle koşmaya başladım.
Hızımı hiç yavaslatmadan kosup kollarımı boynuna doladim. O da aynı anda belime...
Yüzü boynuma gömülü bir şekilde kaldık. Bu çocukta aşk vardı. Huzur vardı.
En sonunda yavaşça birbirimizden ayrıldık. Fakat yine de yuzlerimiz arasında bir karış yoktu ve elleri belimdeydi.
"Sana sarılırken bile seni özlemem normal mi?"
Kurduğu cümleyle kocaman gülümsedim.
"Hmm...Bir düşüneyim."
Yavaş yavaş yaklaştı. Gözleri dudaklarıma düştü ve içine derin bir nefes çekti.
Tam o sırada bir şey oldu. Akgün'ün gerisinde bize dogru bakan kişi...
"Akgün."
"Söyle bebeğim."
"Özgür gelmiş."
Beklenen bölüm sonunda geldii. Bundan sonra devamı da gelecek. Oylayıp yorum yapmayı unutmayınnnn
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İKİNCİ ŞANS | Yarı Texting
أدب المراهقينÖzgür : Çiler Özgür : Ben ayrılmak istiyorum. Bazen hayatınızda olan ve sizi üzen değişiklikler çok daha güzel şeyler olabilsin diyedir
