අවාරයේ සකුරා

episode 07

අයිලීනයට සෘතු භේදයක් දැනුනද මට එය වගක් නැත ..
හේමන්තයේ හිම පියලි වලින් අයිලීනයේ කවුලු වැසී යයි. ඉක්මනින් අදුර වැටේ ..ප්‍රමාද ව ඉර සේවේ කරයි ...
මට එය වැදගත් නැත ....
   සිසිරයේ මන්දිරය හා ආසන්නව වැඩුණු ඉවෝ ගස්වල පත්‍රයන් ක්‍රම ක්‍රමයෙන් වර්ණ විපර්යාසයට ලක්ව අවසානයේ පඬු පැහැ ගෙන හමනා මද සුලගකින් අතු අතහැර බිමට පත්වේ..එයිනුත් ඇතැම් ඉවෝ පත්‍රයන් අයිලීනයේ මගේ කුටියේ කවුලු දොරින් එක දෙක සෙමෙන් මා හමුවීමට පැමිණෙයි. මම පිස්නාවක් ගෙන ඔවුන් එලවා දමමි...
එලෙසම වස්සානයේ පිපෙන නොයෙක් මල් සුවඳත් සුවදායක හිරු කිරණත් ගිම්හානයේ දැඩි හිරු කිරණත් අයලීනය හමුවට එයි ..බොහෝ විට ඈත උද්‍යානයේ සකුරා ගසක මලක් හෝ මල් පෙත්තක් සුලගේ වේගය අනුව අයලීනයේ කවුලු දොරවල් අතර පතිත වනු ඇත ...
නමුත් මට ඒවා කිසිවක් වැදගත් නැත ..

      මෙය මා ගත කරන කීවෙනි වර්ශයද..මා කොතරම් වයසකට පත්වන්නේද යන්නවත් මට වැදගත් නැත ..පියා මරණයට පත්වී කොතරම් කාලයක් ගත වී ඇත්ද ...
  මේ 1935 අවුරුද්දෙ අග භාගය...
බාගදා තාත්තා මැරිලා අවුරුදු දහයක් හෝ එකොලහක් වෙනවා ...මගේ ජීවිතේට සෘතු භේදයක් තිබුනේ නෑ ..ඒක තනිකරම ඉඩෝර සෘතුවක්..
අයලීනයෙ බිත්ති අවුරුදු දහයක සිට මගේ කදුලු උරා ගන්නවා...
එලිය ලෝකය කෙසේ ඇත්ද ...හ්වාන්ගුන් මන්දිරයේ කාට හෝ මා ගැන මතකයක්වත් තියේද ....
නෑ එසේ වන්නට ඉඩක් නෑ ..ඔවුන් මා මරා දමා අවුරුදු දහයක්...
සැබැවින්ම ඔවුන් මා මරා දැමුවා නම් මීට වඩා හොදයි..තවදුරටත් මට ජීවත් වීමට ඇති හේතුව කුමක් ද ..?
මට කෑ ගසා සත්‍යය ලෝකයටම කියාපෑමට දැඩිව උවමනයි...
මට අයලීනයේ වහලට නැගලා ලෝකයටම කෑ ගහන්න ඕන ...

" ඔහු දරුණු යක්ෂයෙක්....ඔහු ට හදවතක් කරුණාවක මහිමයක් නෑ ඔහු මිහිපිට රාක්ශයෙක්....
ඔහු .........
    ඔහුගේම සහෝදරයා ඝාතනය කරා ..ඔහුගේ භාර්යාව සමග හාද වුනා ....ඔහු....ඔහු....සහෝදරයාගෙ එකම පුතු ඝාතනය කිරීමට තැත් කරනවා ....

    කුමකටද.....ඔහු දුර්වලයි...ඔහුට බලය සහ මුදල් ඕනෑ වෙලා ....

ඇහුනාද.......

මා මළේ නෑ ...මම සමුරායි එසන්දයොන්ගෙ එකම පුතු අසහි...
..........