KARTALLAR YÜKSEKTEN UÇMAKTAN KORKMAZ

2 | ÖLÜME YAKIN YAŞAM

illgiiinnnn bu bölümü sana itaf ediyorum. Doğum günün kutlu olsunnn...Nice mutlu senelere canım arkadaşım. Bu kitabı yazarken her şeyinle bana destek olduğun, tüm attığım alıntıları ve kitap hakkında sana danıştığım her şeyi hiç sıkılmadan okuyup dinlediğin için çok teşekkür ederim. İyii ki varsın ve umarım hayatım da var olmaya devam edersin. Seni çok seviyorum güzelim. 💙

KARTALLAR YÜKSEKTEN
UÇMAKTAN KORKMAZ

2 . Bölüm| ÖLÜME YAKIN YAŞAM

🦅

Bedenimi terk eden korku beni hiçliğin ortasına taşımıştı.

Duygularım tıpkı Azrail'in çalıp götürdüğü ruh gibi bedenimi terk ederken ortada hissiz bir şekilde kalmıştım. Yoğun bir adrenalini geriden bırakan zihnim ise kendimle yanlız kalıp dinlenmek için kapıları sıkı sıkı kapatmış beni kendimle baş başa bırakmıştı.

Bu yola ilk çıktığımda kendimi her türlü sonuca hazırlamıştım.

Ölebilirdim.

Ölüm bana hep yakın olmuştu. Çünkü ben hep düşman tarafın içinde onlardanmış gibi yaşayarak ama onlardan apayrı biri olarak yaşıyordum. Riskliydi, hemde fazlasıyla. Zorluydu, onların iğrenç düşüncelerinin arasında kendimi tutup onları desteklemek. Ama değiyordu. Ben bunları yapıyorsam vatanım için yapıyordum. Değiyordu çünkü vatanım huzurluydu.

Ama ben şu an ikinci bir ihtimali hayatta tutuyordum.

Yaşıyordum.

Hemde ölmeye bu kadar yakınken yaşıyordum. Kurşunların arasında sürünmüş tek bir kurşunu bedenime hapsetmemiştim. Şakağıma namlu değmiş o namlu bana patlamamıştı.

Kurtuluş bana gelmişti. Kurtuluşum onun değimiyle Kartal Timi olmuştu.

"Kartallar yüksekten uçmaktan korkmaz." diye mırıldandım onu taklit ederek. Gözlerimi onun gözlerine çevirdim. "Güzelmiş." derken dudaklarıma bir tebessüm yerleştirdim ama o aynı ciddi ifadeyle "Öyledir." dedi.

Yüzbaşı arkasına dönerek "Çakır..." diye seslenlenmesiyle etrafı kolaçan eden asker bize doğru dönüp hızla yürümeye başladı.

"Emredersiniz komutanım!" diyen adının anlamını taşıyan mavi gözlü asker Yüzbaşıya dönmüştü. "Helikopter ne zaman gelecek?" diye sordu yüzbaşı Çakır'a doğru bakarak.

Adının Çakır olduğunu öğrendiğim asker ise "Kurtuluş Albay on dakika içinde helikopterin burada olacağını söyledi Komutanım." dedi. Başıyla Çakır'ı onaylayan yüzbaşı bizden uzaklaşarak başka birinin yanına gitti.

Yüzbaşının gitmesiyle rahat poziyona geçen Çakır bana dönerek elini uzattı. "Çakır ben... " dedi gülerek. "Maviş de derler ama siz hangisini tercih ederseniz." dedi yüzündeki ifadeyi bozmadan. Onun bu pozitfiliği karşısında gülmeme engel olamayarak "Berfu ben ama benim senin gibi öyle özel bir lakabım yok, maalesef."