Je kent me niet

16

- A/N JA IK LEEF NOG, JA DIT BOEK BESTAAT NOG. Was je hem al vergeten? Waarschijnlijk wel. Nou, ik heb dus eindelijk weer verdergeschreven. Ik heb geen idee of dit hoofdstuk wel interessant is om te lezen, maar ja, dat zien we wel. Laat maar weten wat je ervan vond :)
Veel plezier met het teruglezen van de laatste paar regels van het vorige hoofdstuk als je weer helemaal vergeten bent waar dit boek over gaat (als je net zoals ik bent dan, ik doe dit altijd hahah) en daarna veel plezier met het lezen van dit hoofdstuk! -

Het was een mooi verhaal, maar Daan moest dit even allemaal verwerken. Hij had vandaag al zoveel informatie gekregen, dit kon er bijna niet bij. Hij haalde even diep adem en deed zijn ogen dicht. Hopend dat Sarah en haar oma hem niet zouden onderbreken probeerde hij alles even op een rijtje te zetten. Sarah was een Anima. Dat was een soort heks, maar geen heks. Want heksen zijn slecht. Er waren vele gevaarlijke kanten aan dit hele gedoe, maar ook een paar vette dingen. Oké. Oké, dit moest hij aankunnen.
Langzaam opende Daan zijn ogen weer. Sarah en Dory keken vrolijk naar hem.
'Ik voel me bekeken,' zei Daan.
'Oh, bedankt voor het niet verstoren van jouw stille momentje? Graag gedaan hoor,' zei Sarah.
'Dank je.' Beschaamd keek Daan naar de grond.
'Het is goed hoor, schat,' zei Dory. 'Heel even wachten nu, want ik heb iemand aan wie ik je voor moet stellen. Oh, en je mag wel gaan zitten hoor.' Na deze woorden liep ze weer de kamer uit.
Daan had helemaal niet door gehad dat hij de hele tijd gestaan had, sinds de urn was gevallen. Maar nu merkte hij dat zijn benen wel moe begonnen te worden, dus ging hij maar snel weer aan tafel zitten.
'Dus: wat is je eerste indruk?' vroeg Sarah
'Van?'
'Van dat hele Anima-gedoe. En van mijn oma.'
'Ik vind het wel gaaf, maar ook heel veel om in één keer te horen.'
'Geloof me, er is nog veel meer te vertellen,' zei Sarah.
'Het is gewoon een beetje lastig om allemaal zo snel te verwerken.'
'Het hoeft niet snel; neem je tijd. Het spijt me echt heel erg dat ik je dit allemaal moet aandoen. Als er een andere manier was geweest, als ik het niet had hoeven vertellen had ik dat echt gedaan. Maar het kon niet anders. Het kan gewoon niet anders.'
'Wat? Mij dit aandoen? Nee, Sarah, ik vind het juist fijn om al deze dingen te weten, alles dat je eerst niet had verteld. Dan kreeg ik steeds meer vragen en zouden wij misschien wel ruzie krijgen.'
'We krégen ruzie, Daan,' zei Sarah lachend.
'Ja, zie je, daarom is het goed dat je het allemaal verteld hebt. Oh, en natuurlijk omdat we anders allebei dood zouden gaan. Maar dat is een bijzaak,' zei Daan ook lachend.
'Ik wil gewoon dat je gelukkig bent. En aan een Animasocius zijn zitten veel slechte kanten.'
'Maar vast ook wel goede. Het is oké, Sarah. Echt. Ik ben blij dat ik alles nu weet.'
'Alles? Nee, op alles moet je nog even wachten. Er is veel te veel om te vertellen. Ik vergeet ook de helft. Dus alles weet je nog lang niet. En zal je misschien ook nooit weten.'
'En daar ben ik ook blij mee, want ik weet nu al te veel. Mijn hersenen kunnen dit niet aan.'
Samen lachten ze even. Daan was blij dat de ruzie over was en ze weer samen lol konden hebben.
'Wat doet je oma eigenlijk? Het duurt best lang,' vroeg Daan zich opeens hardop af.
Sarah grinnikte. 'Ik denk dat mijn opa een beetje zenuwachtig is. Waarschijnlijk kalmeert oma hem nu en zegt hij dat het niet erg is, dat jij heel leuk bent en dat je hem vast wel aardig vindt.'
'Je opa? Is dat wie ik moet ontmoeten?'
'Ja. Wat vond je trouwens van mijn oma?'
'Volgens mij is het een hele leuke vrouw,' zei Daan. 'Ook al vond ik haar eerst wel een beetje eng. Hé, was die thee ook een test?'
'De thee? Nee. Ze maakt die thee altijd en denkt dat het super lekker is. Ik heb één keer gezegd dat het niet te drinken was en ik doe dat nooit meer. Ik mocht een week niet meer langskomen. Dus zeg altijd dat haar thee lekker is. Altijd.'
Toen ging de deur lopen en Dory kwam binnen met achter haar een zenuwachtig uitziende man van ongeveer dezelfde leeftijd.
'Daan, dit is Alexander. Maar wij noemen hem meestal Alex, of Sander. Hij is mijn Band.'
'Fijn je te ontmoeten, Daan,' zei Alexander verbazingwekkend rustig.
'Insgelijks,' zei Daan en hij schudde zijn hand.
Hierna bleven ze heel lang doorkletsen over van alles en nog wat, over Animae, over school, over diepe filosofische dingen, over oppervlakkig feitjes... Iedereen was vrolijk, iedereen lachte, Alexander was opgelucht omdat Daan hem wel mocht, en Daan...
Daan was gelukkig.

In de tijd hierna spraken Daan en Sarah vaak af, en ze vertelde hem meer en meer over Animae. Dat je je Band meestal ontmoet op de middelbare school, dat de Band nog niet voltooid was maar dat zou zijn wanneer ze geestelijk het dichtst bij elkaar waren (Daan snapte niet helemaal wat ze hiermee bedoelde), dat er steeds minder Animae zijn, dat elke Anima een eigen element heeft-
'Ja? Wat is jouw element dan?' vroeg Daan. Hij zat samen met Sarah op de vloer in haar kamer, beiden op een ander matje.
'Aarde. Ik houd van de mooie natuur die uit de aarde komt, ik sta altijd met beide voeten op de grond en voel me fijn als ik dicht bij de aarde ben. En ik moet zeggen dat ik een beetje hoogtevrees heb,' gaf Sarah toe.
'Echt? Ik had eerder verwacht dat het vuur zou zijn, door je rode haar.'
'Ja, dat heb ik vele Animae ook horen zeggen. Maar nee, ik ben niet echt een vuur-typje. Aarde is mijn ding.'
'Ken je eigenlijk veel andere Animae? Hebben jullie bijeenkomsten?'
'Er zijn wel meerdere plekken waar Animae samenkomen, maar ik ga het liefst naar de boekenbeurzen. Kijk: als Anima kan je natuurlijk spreuken gebruiken die al bestaan, maar je kan ook zelf eigen spreuken uitvinden. Daarom heeft iedere Anima een eigen boek met daarin al hun eigen spreuken en andere magische dingen. Als een Anima dan oud is kan ze er een kopie van maken en die uitgeven op de boekenbeurs. Soms liggen er zelfs originele boeken bij, van overleden Animae! Wanneer de familie hem niet meer wil hebben of er geen nieuwe Animae meer in de familie zijn, gebeurt dat wel eens. Ik heb één origineel boek in mijn verzameling,' zei Sarah trots. 'Verder heb ik één kopie en dan nog mijn eigen boek, want ik heb niet zo veel ruimte voor veel meer boeken.
Deze spreukenboeken zijn niet de enige soort boeken die er is, maar wel de enige die gratis zijn. Je kan op de beurzen ook boeken kopen, want onder de Animae zijn er natuurlijk ook schrijvers! Er zijn boeken geschreven over een heleboel dingen, en sommige boeken kan je ook in normale winkels kopen. Maar als de boeken over Animae gaan mogen ze natuurlijk niet gelezen worden door mensen. Deze boeken zijn dus alleen te koop op de boekenbeurzen, en het zijn ook de boeken waar ik van houd. Mijn favoriete Anima-schrijfster komt uit Engeland, en ik heb al haar boeken in het Nederlands én in het Engels gelezen. Ze heet Catherine Glam. Ze heeft een super leuke serie die 'Anima Anoniem' heet. Het gaat over Lara Sparks die allemaal vette avonturen beleeft terwijl ze de mensen en de Animae helpt. Ze doet allemaal goede daden en is super dapper! Later wil ik net zo worden als zij. Of net zo'n goede schrijfster als Catherine.
Maar sorry, ik dwaal af. Ik hou gewoon zo erg van de boekenbeurzen. En van 'Anima Anoniem'.
Ik ken wel meerdere Animae, en op boekenbeurzen praat ik ook met velen, maar ik ga niet met erg veel om. Er is één Anima met wie ik het heel goed kan vinden en dus ook een heel goede vriendin is. Ze heet Lana en we chatten vaak met elkaar. Ze is heel raar en energiek maar ook heel lief en ze is er altijd voor je als je haar nodig hebt.'
'Ze klinkt leuk,' zei Daan.
'Is ze ook,' zei Sarah lachend terug. 'Maar ze woont jammer genoeg wel aan de andere kant van het land. Ik heb haar echt heel lang al niet meer gezien, ik moet jou nog aan haar-'
Sarah werd onderbroken door de deurbel. Ze liepen samen naar de gang terwijl Sarah haar zij snel nog even afmaakte. Daarna deed ze de deur open. In de deuropening stond een meisje van zo'n veertien jaar, met bruin haar en groene ogen met een vrolijke blik.
Sarah keek verbaasd en zei toen: 'Als je over de duivel spreekt...'

- A/N ja, sorry, nog eentje, maar dit was ik bijna vergeten: ik wil even fantasy-fan bedanken omdat ik een naam van haar mocht stelen :) (en omdat ze gewoon cool is), thankss
Oh en trouwens, zoals je wel doorhad, één keer per week updaten wordt 'm niet meer. Dus geen updateschema meer want dat houd ik toch niet vol :P -