15. Bölüm

101 6 0
                                    

Sabah hazırlanmış erkenden yola  çıkmıştık. Midyat a gidiyorduk. 45- 50 dakikalık yolumuz vardı. Radyoyu açtık. Çıkan her şarkıya eşlik ettik.

- Abi evlenmeyi düşünüyor musun?

- Nerden çıktı bu papatya?

- Sanki bizimkiler torun istiyorlar.

- Evlenmeyi düşünmüyorum.

- Neden?

- Kendimi aile babası olarak düşünemiyorum. Kısıtlanmış hissi bana ters.( arkamda daha cok gözü yaşlı insan kalsın istemiyorum. diyemezdi)

- Ama sen çok güzel seversin  be abi. Cokta guzel baba olursun.

- Oylemi diyorsun?

-Abi?

-Hmmm.

- Hiç aşık oldun mu?

Kardesinin yüzüne bakıp, tekrar yola döndü.

-Neden soruyorsun Ayse?

-Merak ediyorum. Seninle bu konuları hiç konuşmadık. Birseyler sakladigini  düşünüyorum.

Bir süre susup tekrar
Devam  etti.....

- Yorulmuyor musun?
Çok zor bir görevin var abi . Bunun farkindayim. Vücudunda bize göstermemeye calistigin yaralar var mesela. Bazen dalıp gidiyorsun. 
Sigara kullandigini bile saklıyorsun.

Kafasını kardeşine doğru çevirdi.

- kokusunu mu aldın? O kadarda koku sıktım be kızım.

-Hayir.

Ellerini uzatıp sağ elini ellerinin arasına aldı. İki parmağının arasında oluşan tütün sariligindan anladım.

- pess... ne göz var kızım sende. Asker mi olsaydın acaba.  Guluyordu.

- Konuyu değiştirme. Ne zamandır içiyorsun?

- 7 senesi var.

- o kadar oldumu abi?

Başını aşağı yukarı salladı.. 

Madem biliyorsun. Bir tane yaksam rahatsız olur musun?

- Olmam.

- içki?

- yok onu hiç denemedim..

Montunun iç cebinden sigara paketini cikarip bir dal aldi. iki dudağının arasına koydu.Cakmagiyla yakıp, Derin bir nefes çekti. Zeynep ilkkez abisini böyle görmüştü. Cok üzülmüştü. Abisi belli etmemek için başını yola çevirdi.  Radyonun sesini açtı.

Gitti canımın cananı
Ay le canım, vay le canım, uy canım
Beni bıraktı yaralı
Mihricanım, vay le canım, uy canım
Beni bıraktı yaralı
Mihricanım, vay le canım, uy canım
Ben bu dertten ölür isem
Ay le canım, vay le canım, uy canım
Kimler yazsın fermanımı
Mihricanım, vay le canım, uy canım
Kimler yazsın fermanımı
Mihricanım, vay le canım, uy canım
Vah! Bu derdime lokman gelse bulmaz şifa
Ay le canım, vay le canım, uy canım
Tabip gelse görmem deva
Ay le canım, vay le canım, uy canım
Doktor gelse bulmam şifa
Ay le canım, vay le canım, uy canım

Türkü bitince tekrar radyonun sesini kıstı.

-Oldum...

Zeynep başını abisine doğru çevirdi.

- Ne oldun abi?

HÜZÜN  en çok mavi sever Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin