HÜZÜN en çok mavi sever

35.Bölüm

Uzun süredir her sabah yürüyüşe çıkıyorum. Kulagimda kulakligim ile Alaz i dusunerek dinledigim ezgiler yolculugumun en iyi arkadaşı.
İç sesim bas bas bagiriyor eşlik ediyor her bir notaya.
Bu sabah yine evden erken bir saatte çıkmıştım. Boynunda, sevdigim adami yanında hissettiren hammawisi.. Uzerimde siyah eşofman takımım ve Ayağımda beyaz spor ayakkabilarim..

Dışarıdan birinin nazarına takildigimda güzel kız denilebilirdi benim icin.
İçimde ki koca enkazı gormuyorlardi çünkü. Son günlerde örtelemeye çalışıyorum gerilere itiyorum ve ustunu en kalin duvarlar örerek kapatiyorum ve sanirim kısmen basariyorum. Annemin o gece yaptığı konuşmadan sonra, evin içinde bir ruh gibi olan varligimi daha çok hatirlatiyorum aileme. Tek buyuk sansim ve sansizligim abimin yanimda olamamasi..Yine ne kadar surecegini bilmedigimiz görevinde.. Hangi dagda veya bilmedigimiz hangi sehirin sokaklarinda? Ben toparlanana kadar gelmemesi işime geliyor. Sesinden de mahrumum. Hayatimda cok onemli uc adamdan ikiside yok. Ve kotu bir tesaduftur ki ikisinede kavuşup kavusmayacagimi bilmiyorum.
Ayaklarına taş değmesin..
Akşam sofraya oturuyorum artık, sabahları kahvaltıya iniyorum. Babamin sol tarafini annem dolduruyorken, sag tarafinda hep ben oluyorum. Kucuk opucuklerini hissediyorum saclarimda. Buram buram baba kokusu burnumda. Evde varlığım görünürde daha hissedilir oldu. Arada espiri yapıyorum mesela.Eski gunlerimde ki gibi Anneme ve babama takılıyorum.

Batinimda ki yaralar, zahirime yansimiyor kendince.. Saklamayı da beceriyorum diye düşünuyorum. Bilmedigimse gözlerimde barındırdığım sıcak bakışlarımin yerini, koca bir don a bıraktığım. Sıcak bir soba kenarına ihtiyacım var. Dizlerimi kendime çeksem, başımı dizlerime görsem. Soba yansa ve ben hep ısınmam..

Adimlarim çok hizlandi icimdeki duygu firtinasinin hizi yansiyor ayaklarima. Kendimi deniz kenarına atınca kayalıklara çıkmak, Ucu bucağı sonsuzlugu hatırlatan denizi seyretmek beni son gunlerde rahatlatan en büyük etken oluyor. Kalbimin çarpıntısı hızlanıyor bazen. Bunun sebebini bilmiyorum. Arkami dönüp sahili tariyorum mesela. Bir yerlerden cikip bana surpriz yapmasina o kadar alismisim ki!! Alaz imi arıyor gozlerim Kalabalığın içinde aradığım, özlediğim var Alaz imin kokusu geliyor mesela .. Ara ara duyuyorum Burnunun direği sızlıyor . Böyle düşündükçe Gözlerim doluyor. Kayaliktan çıkıp, kendini kalabalığın içine atinca etrafimdaki tum sesler susuyor. Sadece cok uzaklardan, özlediğim tondaki sesi kulaklarima doluyor. En cok Alaz kurban demesini ozluyorum. Bu cumleyi duymak icin Alaz demem yeterliydi. Verecegi cevap hic sasmazdi. " BUYUR ALAZ KURBAN"
arkama dönme isteğime karşı koyamiyorum.
Elalarim Gece Gozlu mun bakışlarını istiyor.
Bakıyorum, arıyorum. Yok .. Yok.

Oysa ki evden çıktığından beri peşindeydi uğruna bedenen değil ama ruhen öldüğü adam. Zeynep teki çöküntüyu fark etmişti Alaz. Zayıflamışti sevdigi kadın, saçlarınin alelade toplanması.. Bilirdi Alaz, sevdigi üzgünse, o saçlar toka tutmazdı. Ruh halinin yansimasiydi. Şimdi yanına gitmeyi sarıp sarmalamayi o kadar çok istiyordu ki! Çekseydi göğsüne,burnunu daldirsaydi saclarina, ciğerlerine şölen yasatsaydi. Sevdigi önce burnunu surtseydi boynuna mesela.. kokusunu çekip, Dudaklarini degdirseydi..

Dizlerimdeki sızıyla, saatlerce yürüdüğümü hatırladım. Kendimi yine Alaz la ilk geldigimiz kafenin önünde buldum . İçeri girdim. Sevdigimle oturdugumuz masa boşsa, şanslı günümdeyim diyorum kendime. Bu küçük teselli bile o kadar iyi geliyor ki. Bugün yine şanslı günümdeyim. Oturdum yerime. Alaz in hayalini karsima aldim.Garsona koyu bir"çay" dedim. Sevdigimin en sevdigi icecegi. Artık kahveyi çok aramiyorum.
Çay, koyu ve şekersiz. Ugruna olecegim Adam böyle seviyor. Başlarda biraz zorlandigini inkar edemem. Benim "deli yüreğim" nasıl iciyor bunu? diye düşündüm.

Şimdiyse aromasinda O var.
Sahii Alaz , Zeynep in deli yuregide ya Zeynep Alaz in neyi..Elimdeki bardağı yavaşca masaya bıraktım. Gözlerim denizde, gönlüm sevdiğimde. Ya Onun gönlü?