BAYAN YU YENİDEN DOĞDUKTAN SONRA KADERİNİ DEĞİŞTİRMEYE KARAR VERDİ!

Bölüm 1: Yeniden Doğuş

“O benim kız kardeşim. Kalbim onun için nasıl acımaz? Ama ölülerin yaşayanlara yer açması gerekiyor. Evde keyifli bir gün geçirmek bizim için kolay değil. Onun ölümünün hayatımızı mahvetmesine izin veremeyiz!”

Kendi hayatını düşünen Yu Bing, bunun hemen saçma olduğunu hissetti ve kalbinde bir kırgınlık yükseldi.

Tanıdık kelimeler tekrar kulaklarında yankılandığında Yu Bing gözlerini açmak için elinden geleni yaptı.

Aniden kapalı gözleri soğuk bir bakışla açıldı.

Yu Bing önündeki koridora baktı ve uzun süre şaşkına döndü. Hastanede ölmemiş miydi? Neden yıkılmış eski bir evde olsun ki?

Yu Bing kafa karışıklığı içinde evine doğru yürüdü. Kapı sıkıca kapatılmamıştı ve bir boşluk vardı. Bir köy inşa etme konusunda yüksek sesle tartışıyorlardı.

Yu Bing, ailesinin kırsalda inşaat yapmak üzere kırsal bölgeye gidecek insanları seçtiği bir döneme göç ettiğini fark etti.

Kapının aralığından ailenin oturma odasında konuştuğunu gördü.

Yu Pan başını kaldırdı ve nefret dolu bir şekilde şöyle dedi: "İnşaat yapmak için kırsal bölgeye gitmeyeceğim. Ya kıymetli oğlunuz gidecek, ya da o hasta insan gidecek.”

"Senin için üzülmediğimi mi sanıyorsun? Uzun zaman önce sordum. Fabrika Yu Bing'in zayıf olduğunu söyledi. Kırsal bölgeye giderse onlara yardım edemez. Hatta onlara sorun bile çıkaracaktı. Onu istemiyorlar!”

Bayan Yu konuşurken eliyle Yu Pan'ın kafasına dokundu.

Yu ailesi erkekleri kızlara tercih etse de, en büyük kızları ilk çocuklarıydı. Nispeten, ebeveynler ona hâlâ daha çok değer veriyordu.

“Umurumda değil. Kendinize bir yol düşünün.” Yu Pan kanepeye oturdu.

Bay Yu ve Bayan Yu çaresizce birbirlerine baktılar.

Yu Wu, ebeveynlerinin tek çocuklarını kırsal bölgeye göndermesinin imkansız olduğunu biliyordu. Sakin bir şekilde kanepeye yerleşti ve Bayan Yu'dan daha sonra Tan Datou ve diğerleriyle film izlemesi için nasıl 50 sent isteyeceğini düşündü.

Yu Bing bu sahneyi gördüğünde alay etmekten kendini alamadı. Kapıyı iterek açtı ve hiçbir şey bilmiyormuş gibi davrandı. Ailesini selamladı ve Yu Pan'ın odasına girdi.

Yu Pan'ın gözleri ayağa kalkıp odaya girmeden önce etrafı taradı.

Yu Pan, Yu Bing'in elini tuttu ve zorla birkaç damla gözyaşı döktü. "Xiao Bing, ailemizin inşaat yapması için kırsal bölgeye birini göndermesi gerekiyor. Zor bir hayatım var. Ergenlik çağımda okumayı bıraktım ve herkese destek olmak için çalışmaya geldim.”

Gerçekte Yu Pan ilkokuldan mezun olduktan sonra artık okumak istemiyordu. Birkaç yıl evde kaldı. O sırada süpermarketlere yönelik bir tedarik şirketinde çalışan dedesi öldü. Bayan Yu tek kızdı, dolayısıyla boş pozisyon doğal olarak Yu Pan tarafından alındı.

Malzemelerin kıt olduğu bu dönemde, bir tedarik şirketinde çalışabilmek etkileyici bir şeydi. Yu Pan mahallede uzun süre gösteriş yaptı.

Yu Pan acınası davranmayı bıraktıktan sonra şöyle dedi, "Sen genç ve zayıfsın. Eğer gidersen, kardeşinle ben iki yıl içinde evlendikten sonra ailelerimiz bu gerekçeyi kullanarak seni geri gönderebilir. O zaman 5 kişilik ailemiz kalabilir.”

Yu Bing hasta doğdu, bu yüzden evde bir yüktü.

Önceki yaşamında Yu Pan da bu nedeni Yu Bing'in kırsala gitmesine izin vermek için kullanmıştı. Yu Bing'in sağlık durumu nedeniyle reddetmesinin ardından Yu Pan, inşaat yapmak için kırsal bölgeye gitmekten kaçınmak için hemen takipçisiyle evlendi. Ailesi oğullarının acı çekmek için kırsal bölgeye gitmesine izin vermedi, bu yüzden yük Yu Bing'in üzerine düştü. Yu Pan ayrıca evlendikten sonraki talihsizliğinden de Yu Bing'i suçladı. Yu Pan, Yu Bing'in kırsal bölgeye gitmeyi kabul etmemesi nedeniyle Yu Pan'ın aceleyle evlenmekten başka seçeneği olmadığına inanıyordu. Sonunda kötü biriyle tanıştı.

"Sağlığım iyi değil. Korkarım şehre döndüğüm güne kadar hayatta kalamayacağım," dedi Yu Bing yavaşça, başını eğerek.

Geri dönmek nasıl bu kadar kolay olabilir? Son yıllarda şehre dönüşü dikte eden hükümet politikasının eksikliğinden bahsetmiyorum bile, sonradan olsa bile, geri dönüp dönmediklerini belirleyen yerel halk, yeterli faydayı elde etmeden nasıl onları serbest bırakabildi? Kaç kız bir yer kapmak için vücudunu satmak zorunda kaldı?

Her ne kadar Yu Bing kırsal bölgeye gitmeye çoktan karar vermiş olsa da bu kadar kolay kabul etmeye niyetli değildi.

Yu Pan onu ikna etmeye devam etti, "Çalışırken bütün gün egzersiz yapmadan otururdun. Tesadüfen, liseden sonra artık ders çalışmana gerek yok. Orada çalıştıktan sonra daha iyi olabilirsin.”

“Ama Jiang Teyze'den, Jiang Yuan'ın orada çiftlik işlerinin özellikle ağır olduğunu ve iyi beslenmediğini söyleyen bir mektup gönderdiğini duydum. En azından evde yarı doyana kadar yemek yiyebilirim. O kadar sağlıklı bir insan ki, ancak iki ay sonra zaten yorgun ve hasta oldu. Ben de evliliğini ertelemek istemiyorum. Yorgun olmaktan bile korkmuyorum. Sadece karnımı doyuramayacağımdan ve giyecek kadar kıyafetimin olmayacağından korkuyorum. Eğer gidersem çalışamayacağım bile. Korkarım hayatta kalamayacağım." Bununla birlikte Yu Bing başını kaldırdı ve her zamanki ürkek bakışıyla Yu Pan'a baktı.

Yu Pan, Yu Bing'in tereddüt ettiğini duyduğunda hemen duruşunu ifade etti. "Merak etme. Kabul ettiğin sürece, anneme ve babama sana daha fazla yiyecek kuponu getirmelerini söyleyeceğim.

Bu çağda bir şeyler satın alırken önemli olan tek şey para değildi. Başkalarının onlara satabilmesi için kişinin ilgili gıda pullarına ve giyim pullarına da sahip olması gerekiyordu.

Yu Bing başını eğdi ve iki eliyle gömleğinin köşesini çekiştirdi. “30 poundluk yiyecek pulu, 20 feetlik giyim pulu ve 70 yuan almam gerekiyor. Bir daha asla geri dönmeyebilirim. Yedek olarak daha fazla para almam gerekiyor.”

Yu Bing zaten her şeyi planlamıştı. Önceki hayatında, Yu ailesi ona para biriktirmek için sadece birkaç yemek kuponu ve beş yuan verdiğinden, yumurta alacak parası bile yoktu.

Zaten zayıf olan vücuduyla, kırsalda mahsul topladıktan sonra yorgunluktan yere yığıldı. Bundan sonra sadece birkaç adım attıktan sonra nefes nefese kalma sendromu gelişti.

Bundan sonra, ne zaman ailesi ona yiyecek göndermesini isteyen bir mektup gönderse, o, tasarruf etme ve kendini kurtarma pahasına itaatkar bir şekilde yiyecekleri geri gönderiyordu. Bir keresinde o kadar acıkmıştı ki neredeyse ölüyordu.