Sabah olduğunda yine vücudundaki ağrılar ile uyanmıştı. Yüzü berbat haldeydi ve dövüldüğü çok belirliydi. Yatağından kalkıp yüzünü kapatmak için tuvalete gitti. Dakikalar sonra yüzünü bakılacak hale getirip formalarını giydi, çantasını alıp odasından çıktı.
Salona vardığında babası uyanıktı. Ve Jungwon'a seslendi.
"Okula mı gidiyorsun? Yüzüne bakayım, kapattın mı?"
Çocuk babasına yüzünü gösterdi ve tekrar yere eğdi. Babası ona cevap verdikten sonra tekrar çıkmak üzere kapıya yöneldi.
"Aferin güzel kapatmışsın yüzünü. Dikkat et kimse görmesin tazelediğin zaman."
Jungwon babasının dediklerini onaylayıp evden çıktı. Ve okula doğru yürümeye başladı. Biraz yürüdükten sonra okula vardı ve sırasına oturdu. Bugün sınıf biraz dolmuştu ve sırasına oturur oturmaz zil çaldı.
Birkaç dakika sonra öğretmen içeri girdi. Dersleri Edebiyattı ama hocaları kitap okuttuğu için rahat geçiyordu dersleri. Jungwon çantasından kitabını çıkarıp okumaya başladı.
*****
Sonunda son derse gelmişlerdi. Okulu gerçekten sıkıcı geçiyordu onun için. Dersin boş olmasından kaynaklı sırasına kafasını koyup uyumak istedi. Sırasında yalnız başına uyurken yanına birinin oturduğunu hissetti. Başını kaldırdı. Yanındaki Jay'di.
"Burası boş olduğu için geldim. Rahatsız olmamışsındır umarım."
Jungwon karşısındaki çocuğa gülümseyip cevap verdi. "Sorun yok. Oturabilirsin."
Kafasını tekrar sıraya gömdü ve dinlenmeye başladı. Eve gitmek istemiyordu ama zorundaydı. Ne ile karşılaşacak bilmediği için vücudunu panik kaplamıştı. Jungwon bu düşüncelere dalmış düşünürken zil çaldı. Jay hâlâ yanında uyuyordu.
"Jay, özür dilerim ama geçebilir miyim?"
Yanındaki çocuk kafasını kaldırıp Jungwon'a baktı. Gözleri kızarmış ve alnında iz çıkmıştı.
"Ha kusura bakma unutmuşum."
Jay kalktıktan sonra Jungwon çantasını alıp sınıftan çıktı. Biraz geç kalmıştı eve, o yüzden koşarak gidiyordu. Koşarak geldiği evin kapısını açtı. Korktuğu başına gelmişti. Babası sinirli bir şekilde Jungwon'u bekliyordu. Adeta gözlerinden ateş fırlıyor gibi kapıdan içeri giren çocuğa bakıp bağırdı.
"Nerede kaldın? Sokaklarda sürtmeye de fazla alıştın sen. Ama merak etme adam etmesini bilirim ben seni."
Jungwon yutkunup babasına baktı. Açıklama yapması gerektiğini düşünüyordu.
"B-baba sınıfta yanımda biri-"
Sözünü kesmişti çocuğun. Ve onun üzerine doğru yürümeye başladı.
"Kes sesini salak."
Jungwon'un yakasına yapışıp duvara yasladı. Sonrasında ise elleri ile boğazını sıkmaya başladı çocuğun.
"N-nefes alamıyorum b-bırak."
Jungwon'un bunu söylemesi ile sertçe yere bıraktı çocuğu.
"Yarın okula falan gitmeyeceksin. Odandan da çıkmayacaksın. Şimdi git gözümün önünde durma yoksa öldüreceğim seni."
Yerdeki çocuk babasının söylediklerini yapıp odasına gitti. Arkasından kapıyı kilitledi ve kendini kapının arkasına bıraktı. Ellerini yüzüne kapatmış sessizce ağlıyordu. Ne yapmıştı ki?
Biraz kendine gelmiş ve yatağına geçmişti hâlâ hıçkırarak ağlıyordu. Dayanmak istemiyordu bu iğrenç hayata. Ama pes etmek de istemiyordu. Sabahtan beri hiçbir şey yememişti. Bu yüzden acıktığını hissetti. İyi ki okul kantininden bir şeyler almıştı aksi taktirde aç kalacaktı. Babası fazla sinirliydi, o gelene kadar odasından çıkamazdı.
Sessizce aldığı atıştırmalıkları yemeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fear ~Jaywon
FanficÜmitsizlik onlar için bir hayattı. Yapmaları gereken tek şey ise sadece karşı çıkmaktı.