13.

103 15 0
                                    

Jungwon hayatını mahveden adamdan kurtulmuştu, bu yüzden çok mutluydu. Eve vardıklarında ikili kendilerini salondaki kanepeye attı.

"Şimdi daha iyisin değil mi Woniem?"

Jungwon gülümseyip Jay'e baktı.

"Evet Jay. Hiç olmadığım kadar."

Okulu fazla boşlamışlardı bu aralar. Ama birkaç gün gitmeyi düşünmüyorlardı ki zaten önlerinde hafta sonu vardı.

"Acıktın mı Jungwon? Ben biraz acıkmışım gibi hissediyorum."

"Evet Jay. Ben de çok acıktım, ne olursa yerim şu an."

"Pizza seviyor musun?"

Jungwon gözlerini kocaman açmış Jay'e bakıyordu.

"Evet çok severim, favori yemeklerimden bir tanesi. Hatta babam evde olmadığı zamanlarda her zaman gizlice sipariş verirdim."

Jay Jungwon'un cevabına gülümseyip telefonunu eline aldı. Sonrasında 2 büyük boy pizza siparişi verdi.

Yemekleri dakikalar sonra gelmişti. Jungwon koşarak kapıya gidip kuryenin elinden aldıktan sonra ona teşekkür edip uğurlamıştı. Sonra içeri Jay'in yanına geçip pizzaları paketten çıkarıp yemeye başladılar.

"Yavaş ye Woniem. Boğazına gitmesin."

Ağzı dolu olan çocuk cevap vermeye çalıştı.

"Ama çok açım Jay. Kimse beni durduramaz."

Yanakları şişen çocuğu izleyen Jay ona cevap verdi.

"Nasıl istersen sevgilim."

Yemeklerini yedikten sonra masayı kaldırıp oturdular.

"Biraz yoruldum Jungwon. Uyumaya ne dersin?"

"Evet derim fakat duş almamız gerekiyor. Farkındasın değil mi?"

"İyi hatırlattın. Unutmuştum, önce sen mi gireceksin yoksa ben mi?"

"Fark etmez sen gir istersen. Ben girerim senden sonra."

"Peki o hâlde ben duş almaya gidiyorum."

"Tamamdır görüşmek üzere."

Jay koltuktan kalkıp banyoya gitti. Ve kendini sıcak suya bıraktı. Duşta yaşadıkları olayları düşünüyor ve nasıl buralara kadar geldiklerini düşünüyordu.
Eğer o gün Jungwon'un evine gelmeseydi babası onu öldürmüş mü olacaktı?

Bu düşünceler onu daha fazla yoruyordu. O yüzden engel olmak isitiyordu beynine.

Yaklaşık iki saat sonra duştan çıkmıştı. Kıyafetlerini giymiş ve saçını kurulayarak salona girdi. Jungwon'un oturduğu yerde uykuya daldığını gördü. O hâlline gülmüştü kendi içinde. Ve uyandırmak için yanına gitti.

Kıyamıyordu onu uyandırmaya ama günlerdir duş almıyordu belki de. Önemli olan rahatlamasıydı Jungwon'un. Yanına gelip yanağından öptü. Bu etki ile gözlerini yavaşça açmıştı Jungwon. Ve karşısındaki Jay'e baktı.

"Aa sen çıktın mı?"

"Buradayım o yüzden hâlâ duşta olduğumu düşünüyorum."

Bu cevaba gülmüştü Jungwon. Ve kalkıp banyoya doğru yürüdü. Duşta neredeyse bir saat kalmıştı. Ama unuttuğu bir şey vardı. Kıyafetlerini yanına almayı unutmuştu. Ne yapacağını bilmiyordu ama Jay'e seslenebilirdi. Bu onun için mantıklıydı.

"Jay!"

İçeride oturan çocuk sesi duyduğunda Jungwon'a bir şey olduğunu düşünüp koşarak banyoya doğru gitti. Kapıya geldiğinde seslendi içerideki çocuğa.

"Woniem iyi misin? Bir şey olmadı değil mi?"

"Ha yok. Ben kıyafetlerimi almayı unutmuşum da bana birkaç parça kıyafet getirebilir misin?"

Jay bunu duyduğunda kapının arkasında sessizce gülüyordu.

"Tabii ki de getiririm Woniem. Bekle beni."

Bunları söyledikten sonra odaya gidip kıyafet seçmişti. Kendi tarzında kıyafetler bulduktan sonra tekrar kapıya geldi.

"Ben geldim Woniem. Kapının önüne bırakmamı ister misin?"

"Yok içeri getir."

Jungwon bunu söyledikten sonra gülmeye başladı.

"Kapının önüne koyarsan sevinirim."

"Tamamdır Woniem koydum gidiyorum şimdi."

"Teşekkür ederim."

"Her zaman Jungwon."

Dakikalar sonra giyinip çıkmıştı Jungwon. Saçları ıslaktı ve biraz üşüyordu. Salona geldiğinde sıcacık bir manzara ile karşılaştı. Jay şömineyi yakmış ve kanepeye yer hazırlamıştı film izlemek için.

"Üşüme Woniem gel yanıma."

Kollarını açmıştı Jay ve sarılmasını bekliyordu Jungwon'un. O da koşarak kollarına gitmişti Jay'in.

Birlikte film izlemeye başladılar. Bu çok keyifli bir andı onlar için. Film bitmeden uyuyakalmıştı Jungwon. Jay ise bunu görüp onun saçlarını öptü.

Şu an onların sessiz mutluluğunu hiçbir şey bozamazdı.

Fear ~JaywonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin