« ក្តីសុខដល់ហេីយណ៎ » សម្លេងបង្កប់ដោយពិសបានបន្លឺឡេីងនៅក្រោយខ្នងនាយតូច។ Taehyungក៏ងេីបមុខឡេីងមេីលតាមកញ្ចក់ក៏ឃេីញថាជាប្អូនស្រីចុងរបស់គេ ហេីយក៏ចាំច្បាស់ថាជាអ្នកដែលតែងតែចាក់ចុចលោកប៉ានិងវាយដុំខ្លួនរហូតមក
« និយាយជាមួយខ្ញុំមែនទេ? » Taehyungក៏ធ្វេីជាសួរទៅនាង ព្រោះខ្លួនមិនចង់យាយអ្វីជាមួយនាងឡេីយ
« នៅក្នុងនេះមានតែយេីងពីរនាក់ ឯងគិតថាយេីងនិយាយជាមួយជញ្ជាំងហេហ? » SuRiរាងខឹងបន្តិច ក៏ស្រែកស្តីអោយម៉ាត់ៗ តាមចរឹកឆេវឆាវរបស់នាង
« យេីងធ្លាប់ស្គាល់គ្នាដែរមែនទេ? » Taehyungធ្វេីជាមិនដឹង ទាំងទឹកមុខពេលនេះគឺមិនអោយចាញ់នាងឡេីយ សម្លក់មិនដាក់
« ហឹសស ធ្វេីជាមិនស្គាល់យេីងហេហ? KimTaehyung លលាដ៍ក្បាលឯងភ្លេចថាយេីងជានរណាហេីយហេហ? » SuRiដេីរទៅជិតរាងតូច ប្រុងនឹងលេីកដៃទៅរុញក្បាលគេហេីយ តែគេចាប់ដៃនាងក្រវាសចេញភ្លាម
« ខ្ញុំចាំមិនភ្លេចទេ កូនស្រីនាងម៉ែចុងកញ្ច្រោងនោះ ហេីយកុំមកប្រេីដៃជេីងជាមួយយេីង » សូមប្រាប់ចុះថាពេលនេះគេមិនបានរស់នៅជាមួយទៀតឡេីយ ដូច្នេះគ្មានអ្វីដែរគេត្រូវខ្លាចទេ
« ឯងចង់ធ្វេីស្អីយេីង? »
Taehyungមិនមាត់តែបោះជំហានដេីរទៅជិតនាងរហូតដល់ខ្នងនាងទល់ជញ្ជាំង
« ខ្ញុំអាចធ្វេីអ្វីដែរនាងស្មានមិនដល់ » Taehyungញញឹមទាំងកំណាចទេីបបែរខ្លួនដេីរចេញ ប៉ុន្តែមនុស្សដូចស្រីល្អSuRiនេះមិនដែលចាញ់ឯណា ក៏ចាប់បោចសក់នាយតូចពីក្រោយ
« លែងយេីងភ្លាម SuRi » Taehyungប្រឹងចាប់ដៃនាងចេញពីក្បាលរបស់ខ្លួន
« មិនខ្លាំងទៀតទៅ....ផាច់....ព្រូសស » SuRiទះរាងតូចមួយកំភ្លៀងរួចរុញTaehyung
ដឹប
ដោយសារតែតាំងជំហរមិនទាន់Taehyungក៏ដួលទៅតាមការរុញរបស់នាង ហេីយក៏បុកក្បាលនឹងឡាបូលាងដៃ ឈាមក្រហមឆ្អិនឆ្អៅក៏ហូរចេញមក ទេីបគេលេីកដៃទៅស្ទាប
« ឈាម? ...» Taehyung
ផាច់ៗៗ
SuRiស្រាប់តែឡេីងទៅអង្គុយពីលេីនាយតូច រួចទះ2_3កំភ្លៀងក៏ឃេីញថាTaehyungសន្លប់បាត់ទៅហេីយ
« ថ្ងៃក្រោយកុំចង់ឈ្លេីយជាមួយយេីង » SuRiទាញកាបូបពីលេីឡាបូរួចស្ពាយចេញទៅបាត់ ទុកអោយTaehyungនៅដេកស្កាបនឹងការ៉ូ ឈាមក៏ហូរមិនដាច់« ម៉េចក៏យូរម្លេះ? » Alexគិតក្នុងចិត្តសម្លឹងមេីលទៅទ្វាបន្ទប់ទឹកមិនដាក់
កាន់តែយូរទៅៗ ទេីបAlexទុករបស់ដែលនាយតូចទិញនៅលេីបង់ដែលកន្លែងអង្គុយនោះរួចក៏ដេីរចូលទៅ
ក្រាកក
« Taehyung?! » អ្វីដែលគេឃេីញមុនគេសឹងតែស្លុតចិត្តទៅហេីយ រាងកាយដេកនឹងការ៉ូ ផ្ទៃមុខសុតតែស្នាមម្រាមដៃ ចំណែកក្បាលក៏ហូរឈាម ទេីបនាយរហ័សលេីកបីរួចចុះទៅឡានយ៉ាងលឿន
« Taehyungកុំកេីតអីអោយសោះ? » Alexប្រញាប់ដាក់នាយតូចលេីឡាន រួចបេីកចេញទៅយ៉ាងលឿន ប្រហែល15នាទីក៏មកដល់មន្ទីរSEOUL
#Jungkook
Jungkookចេះតែមានអារម្មណ៍មិនល្អ សមាធិចេះតែដាច់រហូត មិនដឹងជាកេីតអ្វី ទេីបគេដាក់ឯកសារចុះ ផ្អែកក្បាលនឹងកៅអីបិទភ្នែកសំងំបន្តិច
រីងរីង
Jungkookបេីកភ្នែកឡេីង ឃេីញទូរស័ព្ទរោទ៍ជាលេខរបស់Alexទេីបនាយទទួល
« Halo »
« ចៅហ្វាយ Taehyungមានរឿងហេីយ? »
« ហាស? គេកេីតអី? » អារម្មណ៍ដែលហត់នឿយអំបាញ់មិញត្រូវរសាត់អស់ ជំនួសមកវិញជាមួយអារម្មណ៍មិននឹងនរ
« ខ្ញុំអត់ដឹងទេ ចៅហ្វាយតែអីឡូវចៅហ្វាយមកមន្ទីរពេទ្យសិនមក » Jungkookឮហេីយរហ័សរត់ចុះទៅខាងក្រោមយ៉ាងលឿន ពេលនេះនាយមិនខ្វល់ថាមានអង្គរក្សអ្វីឫអត់ទេ គឺគេពិតជាបារម្ភពីTaehyungភ្លាម ចំណែកកងអង្គរក្សបានត្រឹមប្រញាប់យកឡានមកជិះតាមកកិតនឹងឯង
20នាទីក្រោយនាយក៏បានមកដល់ ឃេីញAlexកំពុងអង្គុយលេីកៅអីទំាងក្តោបក្បាល
« ចៅហ្វាយ! » Alexងេីបឈរអោនគោរពទាំងដឹងកំហុសរបស់ខ្លួន
« មានរឿងអី? Taehyungគេកេីតអី? »
« ខ្ញុំអត់ដឹងទេប៉ុន្តែពេលគេចូលបន្ទប់ទឹក យូរខ្ញុំក៏ទៅតាម ទៅដល់ខ្ញុំឃេីញមុខមាត់មានសុតតែស្នាមម្រាមដៃ ក្បាលក៏ហូរឈាម ខ្ញុំសុំទោសចៅហ្វាយ ខ្ញុំការពារអ្នកប្រុសមិនបានល្អ » នេះជាលេីកទី1ហេីយដែលAlexបង្កេីតកំហុសឡេីងមកតាំងតែពីគេមកបម្រេីនាយក្រាស់
Alexក៏លុតជង្គង់ដល់ឥដ្ឋ អោនក្បាលចុះនៅពីមុខចៅហ្វាយ
« ហ្វូ~ » Jungkookសម្លឹងមេីលទៅគេទាំងមុខមាំ ដកដង្ហេីមបន្ធូរអារម្មណ៍ខឹងចេញអោយអស់
« បានហេីយ ទៅសេីបមេីលទៅថាមានរឿងអីកេីតឡេីង ល្ងាចឡេីងពេលយេីងត្រឡប់ទៅភូមិគ្រឹះបេីមិនឃេីញអ្នកដែលធ្វេីបាបគេទេ ឯងជាអ្នករងជំនួសពួកវា » Jungkookបញ្ចេញកែវភ្នែកកំណាច សម្លេងចេញមកដូចជាខ្លារខិន
« បាទ » Alexអោនក្បាលគោរពបន្តិច រួចដេីរចេញទៅយ៉ាងលឿន។ មិនមែនតែចៅហ្វាយដែលចង់ដាក់ទោសទេ សូម្បីតែនាយក៏ដូចច្នោះដែល ចង់ដឹងថានរណាដែលធ្វេីបាបអ្នកប្រុសរបស់គេ
Jungkookដាក់ខ្លួនអង្គុយលេីកៅអី រងចាំគ្រូពេទ្យចេញមកពីបន្ទប់ ព្រោះចាំអោយគេធ្វេីកិច្ចការរួចរាល់សិនសឹមចូលទៅ
ក្រាកក
គ្រូពេទ្យពីរនាក់បេីកទ្វាចេញមក ពួកនាងភ្ញាក់ផ្អេីលជាខ្លាំង ព្រោះនាយករដ្ឋមន្ត្រីវ័យក្មេងម្នាក់នេះកំពុងងេីបឈរពីមុខរបស់ពួកនាង
« អូស! សូមគោរពលោករដ្ឋមន្ត្រី » ពួកនាងបន្លឺឡេីងហេីយអោនក្បាលព្រមគ្នា
« គេយ៉ាងម៉េចហេីយ? » Jungkookមិនបានខ្វល់ពីពួកនាង សួរទៅពីអ្នកខាងក្នុងវិញ
« ចា..ចាស គឺគេអស់អីហេីយគ្រាន់តែមានស្នាមនៅលេីផ្ទៃមុខហេីយបែក្បាលប៉ុណ្ណោះ » គ្រូពេទ្យក្រមុំម្នាក់បន្លឺឡេីងទាំងញញឹមបែបអៀនប្រៀន ទាំងដែលនាយម្លោះមិនដឹងអីផង
« អ្ហឹម » Jungkookក្រហឹមដេីមកបន្តិច រួចបេីកទ្វាចូលទៅ ទាំងស្រីក្រមុំទាំងពីរកំពុងតែតាមមេីល
« នាង គាត់សង្ហារណាស់ »
ខាងក្នុុង
នាយសង្ហារបិទទ្វាថ្នមៗ រួចទាញកៅអីមកដាក់ខ្លួនអង្គយជិតគ្រែពេទ្យ ដែលមាននាយតូចកំពុងគេងនោះ
បបូរមាត់បែកនៅគែមមាត់ ថ្ពាល់ដែលសរលោងក៏មានស្នាមម្រាមដៃច្បាស់ៗ ក្បាលក៏មានរុំបង់ សឹងតែធ្វេីអោយនាយក្រាស់ពេលនេះចងតែទៅសម្លាប់អ្នកដែលប៉ះពាល់គេភ្លាមៗទេ
« យេីងសុំទោស » នាយធ្លាប់និយាយហេីយថានាយនឹងការពារគេ តែមេីលពេលនេះចុះ គេធ្វេីមិនបានដូចសម្តីឡេីយ
« អ្ហឹម!! » Taehyungក្រហឹមដេីមក បេីកភ្នែកឡេីងទាំងឈឺក្បាល អ្វីដែលគេឃេីញមុនគេគឺអ្នកកម្លោះកំពុងអង្គុយមេីលមកខ្លួន ការចងចាំនៅក្នុង្សារទំនេីបមិញនេះក៏លោតឡេីង
« យ៉ាងម៉េចហេីយ? មានឈឺត្រង់ណាទេ? » Jungkookងេីបឈរឡេីង លេីកដៃទៅអង្អែលកន្លែងបង់រុំតិចៗ
« គឺ...គឺឈឺក្បាលតិចៗ »
« មុននេះមានរឿងអី? » សំណួរសួរឡេីងនាយតូចស្រាប់តែស្ងាត់
« មិនបាច់ឆ្លេីយទេ ម៉ោះទៅផ្ទះ...អឹប » Jungkookទាញភួយចេញ រួចលេីកបីនាយតូចឡេីង ទេីបគេរហ័សលេីកដៃអោបកនាយ
« បងប្រុស នេះនៅទីសាធារណះ បងប្រុសដាក់ខ្ញុំចុះទៅ » ដោយគិតថានាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីផងទេីបនាយតូចរហ័សប្រាប់គេ
« អត់ »
« ហឺយយ » Taehyungបានត្រឹមខ្ទប់មុខនឹងដេីមទ្រូងនាយក្រាស់ទាំងខ្លាចគេឃេីញមុខ
នាយបានអោយអង្គរក្សទៅបង់ថ្លៃពេទ្យរួចហេីយ ទេីបដេីរទៅរកឡានតែម្តង
មកដល់ក្នុងឡាន ពេលនេះមិនដូចពេលមកទេ គឺមានឡានតាមការពារ4-5គ្រឿងឯណោះ
Taehyungចេះតែតាមមេីលមុខនាយរហូត តាំងពីពេលគេបីម្លេះតែJungkookមិនបានសួរ
« បងប្រុសខ្ញុំមកនៅជាមួយប៉ុន្មានថ្ងៃហេីយ? » Taehyungស្រាប់តែសួរសំណួរនេះឡេីង ធ្វេីអោយនាយក្រាស់អោនមកមេីលមនុស្សនៅអង្គុយលេីភ្លៅរបស់ខ្លួន
« ម៉េចក៏សួរបែបនេះ? » ដឹងត្រឹមថានាយអារម្មណ៍មិនល្អពេលឮគេសួរបែបនេះ
« អត់មានអីទេ » Taehyungរហ័សបែរមុខចេញទាំងគិតរឿងខ្លះៗ ទឹកមុខក៏សោកសៅចេញមក
Jungkookចេះតែតាមមេីលរហូត តាំងពីងេីបមកវិញគេដូចជាប្លែកៗ
« បងប្រុសខ្ញុំសួរបន្តិចបានទេ? »
« សួរមក »
« បងជាប្រុសម្នាក់ដែររកលោតទឹកនោះមែនទេ »
« នេះ? នេះឯងមានការចងចាំវិញហេីយមែនទេ? » អ្វីដែលគេភ្ញាក់ផ្អេីលគឺនាយតូចបានចាំវិញ ។ ពិតណាស់ គេមានការចងចាំវិញហេីយ ប៉ុន្តែអ្វីដែលថ្មីៗនេះគឺមិនរលុបទៅវិញឡេីយ (របៀបថាបច្ចប្បន្ន+អតីតកាល) ព្រោះតែបោកក្បាលនឹងថ្ម ហេីយគ្រូពេទ្យមិនបានដឹងថាគេធ្លាប់បាត់ការចងចាំ។ គេចេះតែតាមមេីលមុខនាយព្រោះគេដូចជាស្គាល់នាយពិតមែន
« ខ្ញុំ? ខ្ញុំបាត់ការចងចាំ? » Taehyungបន្លឺឡេីងសួរទៅនាយវិញទាំងមិនយល់។ គេបាត់ការចងចាំ? ហេតុអ្វីគេមិនដឹងអ្វីសះដឹងត្រឹមថាឡានបុកហេីយក៏ជួបនឹងនាយក្រាស់ធម្មតាដូចគ្មានអ្វីសោះ
« មែនហេីយ » Jungkookមេីលមុខគេទាំងមិនយល់
« ខ្ញុំមិនដឹងអ្វីសោះ! »
« ឯងទៅនៅកន្លែងរបស់ឯងវិញទេ ពេលឯងមានការចងចាំវិញ? » Jungkookស្រាប់តែទាញនាយតូចមកអោប បញ្ចេញសម្លេងស្រទន់ចេញមក
« ចុះបងប្រុសចង់អោយខ្ញុំទៅវិញដែរទេ? »
« អត់...អត់ទេ មិនអោយទៅជាដាច់ខាត » គ្រាន់តែនាយតូចសួរភ្លាម នាយឆ្លេីយទាំងរហ័សតែម្តង ពេលនេះគេយល់អារម្មណ៍ខ្លួនឯងច្បាស់ហេីយថាមិនអាចរស់នៅដោយគ្មានក្មេងម្នាក់នេះបានទេ ទោះជារយះពេលខ្លីតែគេវានឆក់យកបេះដូងដ៏រឹងមួយនេះបានបាត់ទៅហេីយ
« ខ្ញុំ...ខ្ញុំ » Taehyungគេមិនដឹងថាគូរឆ្លេីយបែបណាឡេីយ
« កុំអី....សូមកុំទៅណាអី » Jungkookទាញមុខនាយតូចអោយបែរចំ សម្លឹងកែវភ្នែកគ្នាទៅវិញមក
Taehyungសម្លឹងទៅក្នុងកែវភ្នែកមួយគូរនោះ ក្នុងកែវភ្នែកមួយគូរនោះវាបញ្ចេញពន្លឺហាក់អង្វរក ខ្លាចបាត់បង់តែម្តង
« ខ្ញុំមិនទៅណាក៏បាន »
« ឯងសន្យាមក? ថានៅជាមួយហេីយយេីងរហូត » Jungkookលេីកកូនដៃឡេីង ធ្វេីអោយនាយតូចកាន់តែមិនយល់ "នៅជាមួយនាយរហូត"
« សន្យាមក » នាយក្រាស់ក៏ឧទានឡេីងម្តងទៀត
« ក៏បាន » កាន់តែសម្លឹងមេីលមុខមាំនោះ គឺកាន់តែមិនដាច់ចិត្ត ហាក់មិនយល់ពីខ្លួនឯងរហូតដល់ព្រមទាល់តែបាន
Jungkookក័ទាញនាយតូចមកអោបម្តងទៀត ប្រៀបដូចជាដកបន្លាចេញពីទ្រូងអញ្ចឹង
« មែនហេីយបងប្រុសមិនទាន់ឆ្លេីយនឹងខ្ញុំទេថា.... »
« មែនហេីយយេីងគេម្នាក់នោះ » គេមិនចង់រំលឹករឿងអតីតកាលឡេីយ តែនាយតូចសួរហេីយក៏ត្រូវតែឆ្លេីយ
« Wow!! ម៉េចក៏បងប្រុសអីឡូវសង្ហារម្លេះ » Taehyungនិយាយទៅកាន់នាយទាំងមិនគួរអោយជឿ កាលពីមុនមិនសដូចអីឡូវ រាងកាយធាត់លេីសគីឡូ ក៏ប្រែមកជាមាំទាំង មុខដែលធ្លាប់តែប៉ោង ក៏ប្រែមកជាទម្រង់ជាបុរសពេញលក្ខណះ សង្ហារឥតទាស់
« យេីងប្រែដល់ថ្នាក់នេះហេីយឯងនៅមេីលស្គាល់? »
« គ្រាន់តែស្រដៀង ហេីយអីឡូវក៏ដឹងហេីយ បុរសខូចចិត្តចង់សម្លាប់ខ្លួនដោយសារស្រីហាសហា » Taehyungបង្អាប់នាយក្រាស់ទាំងសេីចរលាក់លេីភ្លៅមាំ ធ្វេីអោយផ្ទៃមុខមាំបញ្ចេញស្នាមញញឹមមកតាម
« ឈប់បានហេីយ រឿងពីមុនទេ »
« ពីមុននិងអីឡូវក៏ដូចតែគ្នា បងប្រុសនៅសម្លាប់ខ្លួនដោយសារស្រីទៀតទេ? »
« អត់ទេ សម្លាប់ខ្លួនដោយសារក្មេងប្រុសម្តង »
« អួយ បងនិយាយអីនឹង ព្រឺសម្បុរណាស់ »
ពួកគេបន្តនិយាយគ្នាពីនេះពីនោះមិនដាក់ រហូតដល់ភូមិគ្រឹះនាយសង្ហារបីគេឡេីងទៅបន្ទប់តែម្តង ក៏ដាក់អោយគេគេង ហេីយនៅចាំមេីលរហូតដល់លក់ តែមានឯណា នាយបែរជាគេងលក់ទាំងអង្គុយផ្ទាល់នឹងឥដ្ឋការ៉ូ ហេីយផ្តេកក្បាលលេីពូកជិតនាយតូចដែរ
TO BE CONTINUE...
LOVE YOU READER🥰💙
HELP VOTE & Cmt PLEASE🤗
*ចន_ថេយ៍វ៉ុន
YOU ARE READING
YOUR LOVE [ END ]
RomanceJungKook x Taehyung Bl Khmer Novel ការត្រឡប់មកវិញសារជាថ្មីជាមួយនឹងភាព ក្លាហាន សង្ហារ អង់អាច អំណាច..........