Kırık Kelebek

Bölüm 15- Bilinmeyen Hediye

Barbara prai- Voliá
Bayhan- Seninle olmak varya
Sufle- İçinde aşk var

Helloo! Yeni bir bölüm'le karşınızdayım.

Ee bu hediye ne diye sormayın. Bölümü okumaya koşunn

Yıldızlar parlasın düğün gecemiz aydınlansın. >⭐<

🦋

Ben çok yalnız bir insandım aslında. Kimim kimsem yoktu tabi arkadaşlarım dışında. Bir şeye ihtiyacın olduğunda veya en basitinden birine sarılmak istediğimde dostum dediğim insanlar her ne kadar o duyguyu vermeye çalışsada olmazdı ki.

Bir annenin kızına sarılarak saçlarını okşaması. Biri kızına laf söylediğinde dağ gibi Arkanda durabileceğine güvendiğin bir babanın olması bunları, bu boşluğu bir arkadaş ne kadar istesede dolduramaz.

Meğer insan ailesini kaybedince ne kadar yalnız hissediyormuş.

'Tamam', dedim kendime. Sabahın biraz geç saatlerinde uyanmama rağmen yatağımdan hiç kalkmamış, boş gözler ve aklımda dönen düşüncelerle öylece uzanıyordum. Yataktan doğrulurken elimi dağılmış siyah saçlarımdan geçirdim.

'Aklından olmayacak şeyleri çıkarsan iyi edersin' kendi kendime teselli vermekmi? Buda benim kafamdaki başka bir boyuttan biriydi işte.

Gece epey geç uyuduğumuzdan basım hafiften ağrıyordu. Bir ağrı kesici alarak üzerimi değiştirdim Ve aşağıya indim.
Herkes çoktan uyanmıştı, ancak yüzlerinden uykularını alamadıkları ortadaydı.

Gözlerim yezda teyzeyi buldu, yanında bir kadın ile bana doğru geliyordu. Yanıma geldiklerinde eliyle yanındaki kadını göstererek "Kızım bu bayan Layla sana hazırlanma da yardımcı olacak" ardından benide aynı şekilde tanıttı "Buda kızım, yani gelinim Dilan" dedi. Layla ile el sıkışırken onu incelemeyi ihmal etmedim.

Beyaz tenli'ydi ve açık kumral saçları vardı. Uzun siyah bir kalem etek ile beyaz gömleği giyerek iş kadını izlenimini göstermeye çalışmış ve bunu becermişti. uzun boyuna ise oldukça yakışmıştı. Çok güzel bir kadındı.

Türk olmadığı aksanından belliydi "Tanıştığıma memnun oldum Layla" dediğimde karşılık olarak "Bende efendim" demişti.

Gerçektende hazırlanmama baya bir yardımı dokunmuştu. Saçlarımı hazırlarken biraz sohbet ettik. İtalya'dan geldiğini ve annesinin aslında türk olduğunu o yüzden Türkiye'ye sıklıkla geldiğinden söz etti.

Odaya bana bakmak için çoğu kişi girip geri çıktı, ben ise saçlarımı ve makyajımı hazırladıklarından saatlerdir yerimden kalkamıyordum. Birazdan gelinliğimi giyecektim.

Ayndan kendime bakarken Mihran'ı bir kaç saattir hatta dünden beri hiç görmediğim aklıma geldi. Dün gitmişti ve beyefendi telefonlarını açmayarak bizle ne zaman geleceği bilgisini paylaşmıyordu.

Telefonuma belkide bugün onuncu kez alarak Mihran'ın numarasını tekrar tıkladım. Bir kaç kez daha aradım ve yanıt vermedi "Düğün günüde bu olmaz be adam!" Neden cevap vermiyor duki? Acaba bir sorunmu vardı. Hayır hayır aklımı kötü düşüncelerle doldurmam boşunaydı, bugün düğünümüz olacak ve oda tam zamanında gelecekti.

Düğün saati akşam sekizde olacak ve çok sayıda konuk olmayacaktı. Düğün için ise güzel bir salon tutulmuştu.

Ayağa kalkarak aynadan kendime baktığımda seçtiğim gelinliğin üzerimde oldukça hoş durduğuna mutmain oldum. Saçlarım ise bu modele uygun dağınık bir gelin topuzu şeklinde yapılmıştı. Ve kolay gibi görünse de saatlerdir saçlarımla uğraşıyorlar'dı.