Haleler Söndüğünde

16

Merhabaa! Oy verip yorum atmanız bana yardımcı olacaktır fakat içinizden gelmiyorsa yapmanızı istemem, okumanız bile çok kıymetli🫶🏼

♪ Sen Banasın- Cihan Mürtezaoğlu

Güzel okumalar, keyifle!

*ೃ༄

Gözlerimi açtığımda parlak gün ışığının etkisiyle gözlerim kısıldı. Birkaç kez tekrar yumup açtığımda sağ işaret parmağımın tersiyle gözlerimi kaşıdım. Kısık bir gülme sesi geldiğinde saç uçlarımda gezinen parmakları hissettim. "Bebek," diye kısık sesli bir mırıldanma duymamla gözlerim tamamen açıldı.

Yan tarafıma baktığımda yanıma uzanmış, kollarını yanağının altında birleştirip yorgun gözlerle beni izleyen Yamaç'ı gördüm. İkimiz için de yorucu bir geceydi bu yüzden şu an onu itip yataktan kaldırmak içimden gelmedi, zaten kolumdaki izlerden dolayı hala utandığımdan şu an onunla zıtlaşacak cesarete sahip değildim.

Birkaç dakika boyunca yan yana, tek sesin nefeslerimiz olduğu anda kaldık, konuşmadık, gülmedik. Birbirimizi izledik sadece. Gözlerine odaklandığımda gördüğüm görüntü kaşlarımın hafifçe çatılmasına sebep oldu, o hala beni izliyor, hiçbir tepki vermiyordu. Bir elimin başparmağını gözünün altına değdirdiğimde "Kaç gündür uyumuyorsun sen?" dedim kısık ve boğuk bir sesle. Gözleri kanlanmış, göz altları hafif morarmıştı.

"Önemli değil," dediğinde hala bana bakıyordu.

Öfkeli bir nefes verip yatakta doğrulduğumda o da sıkıntılı bir nefes verdi. Sırt üstü dönüp kollarını başının altında birleştirdiğinde gözlerini kapatmıştı. "Önemli olup olmadığını sormadım," dedim sinirle ama sanki konuşmamışım gibi gözleri kapalı durduğunda omzunu dürttüm.

Gözlerini açtığında bakışları öyle soğuktu ki ilk uyandığımda bana bakan gözlerle şu anki gözler başka birine ait gibiydi. "Günlerdir gözlerim böyle, ben senin gibi izlerimi saklamıyorum," dediğinde yatakta doğrulup hızla ayağa kalktı, birden ne olduğunu anlayamamıştım. "Hazırlan, aşağıdayım," dediğinde dolaptan hızlıca bir boxer ve siyah bir kot ve kazak alıp odadan çıktı.

Yatakta yaklaşık otuz saniye kadar kapattığı kapıyı izledim. Sıkıntılı bir nefes verip ayağa kalktığımda kendimi dinç hissettiğimi fark ettim, gece uyurken uykularım hiç bölünmemişti, bu yüzdendi sanırım. Aldığım panik atak ilacının etkisi de büyüktü.

Yamaç'ın bir omzumdan düşmüş, geniş tişörtünü ve eşofmanını üzerimden çıkarıp gömleğime uzanacaktım ki gözüm anlık olarak koluma takıldığında kesiklerin olduğu bölgeye bir pansuman bezinin yapıştırıldığını fark ettim. Gece mi pansuman yapmıştı? Nasıl uyanmamıştım?

İki elimi yüzüme kapattığımda utançla bir nefes verdim. Sonrasında üzerime gömleğimi ve ayakkabılarımı geçirip bekletmeden aşağı indim.

Merdivenlerden inerken kahkaha sesleri duyduğumda çocukların hala burada olduğunu anladım. Büyük bir masada oturup kahvaltı ediyorlardı. Kısaca onlara baktığımda herkesin hala burada olduğunu fark ettim. Berlin'le göz göze geldiğimde yüzünde imali bir sırıtış yakaladım, kaşlarımı çatarak yanındaki boş sandalyeye doğru ilerledim. Gözlerim bir saniyeliğine karşımdaki Yamaç'a kaydığında arkadaşlarının sohbetine katılıyor gibi yapma zahmetine bile girmediğini ve tabağının boş olduğunu fark ettim. Çay içiyordu sadece.

Sandalyeyi çekip oturduğumda bakışları bana çevrildi fakat sonra hemen gözlerini başka bir yöne çevirip üzerinden dumanlar çıkan çayı kafasına dikti.