Haleler Söndüğünde

29

Merhabaa! Oy verip yorum atmanız bana yardımcı olacaktır fakat içinizden gelmiyorsa yapmanızı istemem, okumanız bile çok kıymetli🫶🏼

♪Melike Şahin- Beni Anlama

*ೃ༄

Yolda gerçekten Atakan'ın arabasıyla karşılaştığımızda ufak çaplı bir şok geçirmiştim. Gerçekten yakalamıştık. Yamaç'a baktığımda dudaklarının kenarı yukarı doğru kıvrılıp "Sıkı tutun," dedi ve Atakan'ı solladığında arkadan bir korna sesi geldi çünkü o kadar dibinden geçmişti ki deneyimli bir şoför bile sürtmeden geçmekte zorlanırdı.

"Ne yapıyorsun?" dedim sinirle karışık bir heyecanla. "İnsanların hayatını tehlikeye atıyorsun. Ya biri çıksaydı arkadan?"

Eli üzerinde arandığında aradığını bulamamış olacak ki elini sertçe ensesindeki saçlarından geçirdi. "Gözüm var, prenses. Yanımda sen varken sayısı ona çıkıyor, endişelenme. Kendimi bildim bileli araba kullanıyorum ben."

"Ne arıyordun az önce?" dedim Atakan'ın arabasına bakarak. Atakan gerçekten çok kibar bir çocuktu. Yamaç'a uymayıp arkadan, hız kurallarına uygun şekilde ilerliyordu. Yüz ifadesine dikiz aynasından bakmaya çalıştım ama Yamaç'ın görüş açısı benim kafamın tepesine geldiği için hiçbir şey göremedim.

"Sigara," dedi sıkıntılı bir nefes verip. "Unutuyorum sürekli, bağımlılıktan çok refleks oldu. Elim gidiyor. Yeni bir eğitime sokacağım kendimi," dedi.

"Saçmalama," dedim sola saptığımızda, kahvaltı yapacağımız mekana yaklaşmıştık sanırım. "Sigarayı benim yüzümden bırakmanı istemiyorum. Bırakacaksan bunu kendi sağlığın için yapmalısın, yoksa kendimi suçlu hissederim Yamaç, lütfen."

"Olmaz," dediğinde bir park alanına yaklaştık. Mekan şirin bir yer gibi görünüyordu, uzaktan bir dağ evi gibiydi.

"Sen bilirsin," dedim. "Ben de artık her gün sigara içerim, bağımlılık konusunda aldığın eğitim de 'ruhunun çekilmesi' ne sebep olmaz. Ayrıca Fransa'ya da gitmemiş olursun. Harika fikir."

"Boş boş konuşma," dediğinde ifadesi ciddileşmişti. "Sigara sana yasak. İçmeyeceksin."

"Pardon? Akciğerim falan mısın? Bedenim ve sağlığım hakkında bana emir veremezsin. Bu bir tercih ve ben sevgilimin benim yüzümden, bana zarar vermeyecek bir şeyi sırf aşırı pimpirikli diye yapmaktan vazgeçmesini istemiyorum. Seni değiştirmeme izin verme çünkü ben senin olduğun halini seviyorum."

Araba durduğunda yutkundu fakat ikimiz de inmemiştik. Atakan alana yeni giriyordu. "Sen benim ölmemi mi istiyorsun?" diye sordu alaya alarak. "Az önce sigarayı bırakmaya çalıştığım için trip yedim çünkü. Kediler hep mi böyle? Gerçi ben de seviyorum tırmalanmayı." Güldü.

Ciddi ifademi bozmadım. İki elimle yanağından tuttuğumda "Seni seviyorum," dedim. "Benim için değil, kendin için yap lütfen. Şaka yapmıyorum ve tabii ki sağlığın için yaptığın bir şey beni ancak mutlu edebilir. Sadece buna ben sebep olmayayım."

Buna bu kadar takılmamın sebeplerinden biri de biri benim için bir fedakarlıkta bulunursa ilk fırsatta onu yüzüme çarpmasından korktuğum içindi. Kimseden bir şey istemez, bana geleni de kabul etmezdim bu yüzden, buna alışmıştım. Evet, Yamaç'ın bu karakterde biri olduğunu hissetseydim onunla birlikte olmak istemezdim zaten ama... Yine de bir anda değişmiyordu seni sen yapan hisler. Üzerine o kadar yapışıyordu ki, tozların ve tortuların yapıştığı derini söküp atmak, o tortuları çıkarmaktan daha kolaydı. Deniyordum...