Haleler Söndüğünde

51

Merhabaa! Oy verip yorum atmanız bana yardımcı olacaktır fakat içinizden gelmiyorsa yapmanızı istemem, okumanız bile çok kıymetli🫶🏼

♪ Experience - Ludovico Einaudi
Sailor Song - Gigi Perez
   Cinnamon Girl - Lana Del Rey

*ೃ༄

Sevgili kızım, merhaba.

Tanıdın mı beni?

Annen.

Umuyorum ki bu kaydı hiç izlemek zorunda kalmazsın, varlığından haberdar bile olmazsın ve biz, bu kaydı birlikte cayır cayır yakarız tüm dünyaya meydan okurken.

Altıncı hissim kuvvetlidir, bu konuda pek konuşmak istemiyorum ama önemsediğim tek bir şey var: Mutlu olman. İyi, sağlıklı, başarılı gibi on binlerce şeyi daha eklemeyi gereksiz buluyorum; ben senin annenim ve sen hayatımın ta kendisisin, bu kadarını biliyor olmanı yeterli buluyorum.

Bak, sen şu an buradasın, karnımın içinde. Hâlâ garip geliyor. Yani garip derken... Yanlış anlama, bahsettiğim gariplik tümüyle olumlu hisleri içinde barındıran bir tecrübe. Kendimi daha önce hiç bir anneyken hayal etmemiştim. Gerçi ben... Hayal kurma konusunda pek de yetenekli sayılmam. Ne diyordum? On saniyeliğine kaydı durdur ve bana cevap ver. Algının dağılıp dağılmadığını öğrenmeliyim. Bana öyle bakmandan hoşlanmıyorum çünkü ben bir anneyim artık ve bu da, bizim seninle bir ekip olduğumuz anlamına geliyor. Ben bir ölüysem de hissederim. Anneler her zaman hisseder.

Senin annen de... benim.

Nasıl, büyüyüp çok güzel bir kadın olduğunda bana kızacak mısın, keşke biraz daha güzel olsaydın, hoşlandığım çocukla işler iyi gitmiyor diye? Söylerken bile havanın bedenimde bıraktığı his ürpertici. Değil hoşlandığı çocuk, bu dünya üzerindeki kimse benim kızımı yetersiz hissettiremez. Buna izin vermem. O bu dünyadan, hatta orada da bir hayatın mümkün olduğuna inandığım kara deliklerden bile daha kıymetli. Yani... Sen.
Ma petite fille.

Bak, daha şimdiden o annelik hormonları devreye girdi bile. Hemen Madeleine'a sormalıyım, şaşıracaktır ama öncesinde sana açıklayayım çünkü ben az konuşmayı kullanışlı bulanlardan olsam da seninle tüm ömrüm boyunca durmadan konuşabilirim.

Biz seninle o kadar iyi bir takım olduk ki, benim en büyük kahramanım ve idolümün henüz yüzünü bile görmediğim, minicik bir embriyo olmasını fizik ötesi buluyorum. Seni fizikten çok seviyorum, inanabiliyor musun?

Çalışma masamdayken karnımda bir baskı hissettim, tekmelemişsin. Korkma, canım acımadı ama ben hâla endişeliyim çünkü sen benimle konuşamıyorsun. Neden tekme attın? Öfke problemlerin mi var, aç mısın, susuz? Soğuk mu karnımın içi? Üşüdüğünden mi huysuzlandın?

Üzerinde çalıştığım önemli bir formülüm var, bir fizik projesi için. Senin tekmenden sonra iki ve ikiyi çarpıp beş buldum, inanabiliyor musun? Sakın! Sakın kimse duymasın, aramızda. Bana bile söyleme, böyle bir şey yaşanmadı ve bu senin hayal dünyanın ürettiği bir yanılsama.

Buraya kadar söylediklerimi tümüyle kendi çabalarınla anlayabildin mi?

Ben cevabını biliyorum.

Evet, Yunanca konuşuyorum.

Evet, inanılmaz sinir bozucu bir kadınım.

Evet, ve bu kadın senin annen.

Amacımı sorguluyorsun, öyle değil mi? Manyak mı bu kadın, ana dili Fransızca olmasına rağmen Yunanca konuşuyor, onu anlayabilmek için beni de buna zorluyor? Manyak mıyım ben?