Sinful Surrender

Chapter 11

Dapit hapon na nang magising ako. Sobrang sakit ng katawan ko lalong-lalo na ang gitnang parte. After what me and my stepbrother did, I fell asleep.

I think I lost all of my energy.

When I opened my eyes, I saw Leyton lying beside me. Isang matamis na ngiti ang ibinungad niya sa akin.

"Hey, dear."

My eyes dilated when I saw no pillows on the center of our bed. Sobrang lapit na namin sa isa't isa na halos magkadikit na ang aming mga balat.

He was even halk naked!

"Nasaan ang mga unan?!" tanong ko sa kanya.

Kumunot naman ang noon niya. "Sa tingin mo sa sarap ng ginawa natin, nasa gitna pa rin ang mga unan mo?"

Namula ako sa sinabi niya dahil naalala ko ang ginawa namin kaninang umaga.

Mas lalo lang akong nahiya nang ngumisi siya ng nakakaloko at parang nang-aasar.

"Nice tattoo." sabi nito sabay tingin sa ibaba ng leeg ko.

Nang tiningnan ko ito, nagulat ako nang may mga pulang marka sa ibabaw ng dibdib. Nakabalot lang ako ng kumot.

I wandered my eyes all over my body, I saw a lot of red spots! Or I must say... Kissmarks!

Sobrang dami!

"It's twenty five kissmarks in total."

What the heck... Binilang pa niya?!

Hinampas ko siya sa dibdib.

"Anong ginawa mo sa akin?!" sigaw ko sa kanya.

"We made love, Darling. I didn't force you and I will never do that. You let me, and it's a mutual decision."

Alam ko naman 'yon. Pero sobrang dami naman ng nilagay niyang mga kissmarks.

Ano siya? Bampira?

"Anyway, I'd go order foods downstairs para makakain ka na. I know you're hungry. You hadn't taken your lunch." he stated.

Tumayo na siya. Nagsuot na siya ng damit.

While me, I was left mute.

Naglakad na siya papunta sa pinto pero huminto ito at tiningnan ako pabalik.

"By the way, it's twenty seven kissmarks pala. May dalawa pa sa singit mo." he said then wink.

What the... Urgh! That man! He's getting into my nerves.

After the one week honeymoon, we went back to the house which is already owned by Leyton and I since we are already married. Now, it's time to take over the company.

Busy na sa kompanya si Leyton habang ako naman ay busy din sa pagko-comply ng mga requirements for graduation. Konting buwan nalang at ga-graduate na ako. I am so excited. But at the same time, malungkot dahil wala ang mga taong importante sa buhay ko para masaksihan ang pagtatapos ko.

Pero ayos lang. Kaya ko ito. I am doing this for them. And I hope, they would be proud of me.

"Hey, what time ka uuwi mamaya? Susunduin kita." he texted.

Thirty minutes passed before I replied to him.

"7 pm. Don't bother fetching me." I replied.

Wala pang ilang segundo ay nag-reply na siya.

"Bilis mo naman mag-reply. Kalahating oras.🥲"

Natawa ako sa huling reply niya. I even heard his sarcastic voice while reading his text. Hindi na ako nag-reply sa kanya.