Sinful Surrender

Chapter 15

Habang patagal nang patagal, mas lalo lang akong nanghihinala kay Leyton. He was lying all the time. Hindi naman magkatugma ang mga sagot niya sa tanong ko. I saw him acting strangely.

I couldn't stop myself from being paranoid and observant.

But I restrain myself from doing it too much.

It was our day off at work so we didn't have any business related stuffs. It was just us in the living room, spending the time together.

"Leyton, no. I'm not in the mood." I said when he tried to kiss my nape and caressed me sensually.

We were on the sofa watching movie.
I know what he was trying to imply. He wanted to get intimate with me.

Simula kasi noong nalaman kong may tinatago siya sa akin, hindi ko pa lang alam kung ano basta ang alam ko, may tinatago siya. Para bang niloloko niya ako. Wala na akong gana sa kanya. I am always overthinking.

Alam ko naman na sa una pa lang, laro lang ang lahat ng ito. But as the time went by, nagiging totoo na lahat. We were acting like real married couples.

At ang masakit, nasasaktan ako sa isiping niloloko niya ako dahil alam kung sa loob ko, may nararamdaman ako sa kanya na hindi ko maipaliwanag.

"Why, baby?" nagtatakang tanong niya.

"I said, I'm not in the mood." sagot ko.

Tatayo na sana ako ngunit ganoon nalang ang gulat ko nang dumating sa bahay namin ang isang sopistikang babae. Matatas ang takong na suot nito tapos kulay ube ang lipstick nito.

"Hijo! My dearest pamangkin!" the woman greeted. She even opened her arms widely as a sign of welcome.

"A-auntie Celia..." I heard Leyton murmured. Ang boses niya ay gulat na parang hindi siya masaya na makita ang Auntie na sinasabi niya.

Gulat na may kaba.

Lumapit sa pwesto namin ang Auntie Celia na sinasabi ni Leyton at yumakap ito sa kanya.

"I missed you so much, Leyton!" dagdag pa nito.

Hindi maipinta ang reaksyon ni Leyton habang nakatingin sa kanyang Auntie.

"W-why are you here?"

The sophisticated woman pouted. "Why? Aren't you happy seeing your beautiful Auntie?" ani nito na parang nagtatampo ang boses.

Pagkatapos ay tumingin ito sa akin. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. Ngumiti ito na parang pilit.

"Oh... You must be..." Hindi niya maituloy-tuloy ang sasabihin dahil parang nandidiri ang mukha nito habang nakatingin sa akin.

Inakbayan ako ni Leyton at nilapit sa kanya.

"She's Odessa, Auntie. My wife."

Pinagpalit-palit niya ang tingin sa akin at kay Leyton na parang hindi niya gusto ang nangyayari. Her disgusted look started to irritate me.

Kapag ako napikon, buburahin ko talaga yang lipstick niyang kulay patay.

"We'll, I'm not interested." ani nito at saka binalingan si Leyton. She was talking to him as if I wasn't in front of them.

My mouth formed an "O".

How dare she?!

Dahil sa galit ko, kinuha ko ang palapulsuhan niya upang hilahin siya papalabas ng bahay.

"H-hey! What are you doing?! Bitawan mo ako!" protesta niya.

Nang nasa labas na siya ng pintuan ng bahay, tiningnan ko siya.