Çocukluk arkadaşım

3.BÖLÜM

Deniz gideli tam bir ay oldu , bir aydır sokakağa bile çıkmadım. Kimseyle konuşmak istemiyordum , Yatağın üzerinde bomboş tavanı seyrediyordum Uçurtma şenliğine bile katılmadım Deniz gittiğinden beri hiçbir şey yapmak istemiyordum bana hediye ettiği uçurtmayı odamın baş köşesine koydum. Denizi o kadar çok özlüyorum ki o burda olsaydı akşama kadar gezer tozar , eğlenirdik oyunlar oynar uçurtma uçururduk , insanın oyun arkadaş olmayınca hayat çok sıkıcı olmaya başlıyormuş. Deniz gidince bütün oyunlarımız yarım kaldı. Gözlerim istemsizce doldu üff! inci bu kadar duygusal olmasan mı artık diyerek yine kendime söylendim biraz nefes almak için camı açtım dışarıyı seyrediyordum.

Annem pazardan geliyordu elinde sebze poşetleri sağa sola yalpalayarak geliyordu Annemin iyi olmadığını görünce hemen aşağıya indim sokak kapısından çıktığım gibi annem yere yığıldı.
Anneee!! Koşarak annemin yanına gittim anneme o kadar seslendim ama bir türlü uyanmadı koşarak bakkalcı Muhsin amcaya annem bayıldı lütfen yardım edin dedim ağlamaktan gözlerim şişmişti Muhsin amca ambulansı aradı ambulans gelene kadar bütün mahalle başımıza toplandı babama haber verdiler . Ambulans sonunda gelmişti annemi sedyeyle bildirdiler benide aldılar beraber hastaneye gittik.

Nesi var annemin neden böyle oldu ne olur birsey söyleyin Neden kimse birşey söylemiyor ?? Kafayı yemek üzereyim artık, kimse birşeyler söylemiyor .
Oradaki bir hemşirenin kolumdan tutum; annem iyi olucak değil mi? Hemşire dizlerini üzerine çöküp baban veya yakının yokmu canım? Dedi . Ben babam haber aldı gelecek birazdan annem iyi değil mi diyerek tekrar tekrar sordum hemşire annem iyi olucak tatlım merak etme burda otur dedi ve gitti . Bu cevap beni pek sakinleştirmeye yetmedi . 10 dakika sonra babam geldi babamı görür görmez boynuna atladım. Baba! Aannem anem hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım babam beni yere indirdi annen iyi olacak kızım merak etme dedi hadi beni burda bekle ben doktorla konuşup gelecem dedi . Babam yarım saat sonra geldi gözleri kıpkırmızı merakla babama yöneldim babam yanıma oturdu beni dizlerine oturttu . Sesi titreyerek Benim güzel kızım annen, babasını çok özlemiş o da babasının yanına gitti dedi. Hemen mi bize veda etmeden mi gitti bizde gidemez miyiz? Babam olmaz onun hemen gitmesi gerekiyordu dedi ben ağlayarak annem melek oldu dedem gibi değilmi ? Artık gelemeyecek dedim babama sarılarak ağladım ve ilk defa babamın ağladıgını gördüm oysa babalar ağlamaz derdi annem. Annem gidince en çok babam ağladı . Artık hiçbir şey eskisi gibi değildi olamazdı zaten artık renkler hiç yok Annem melek oldu 🤍

Artık çaresizce babamın elini tutup eve döndük bütün aile haberi alır almaz bizde toplandılar evimiz uzun zamandır bu kadar kalabalık olmamıştı bu kalabalığın içinde yalnız hissediyorum herkes burda ama annem o artık yok...

Annemi kaybetmemizin üzerinden iki hafta geçmişti. Babam ve ben sanki bu koca dünyda yapayalnız kalmıştık Annemin gitmesi bizi derinden etkiyemişti babam annemin yokluğunda çok değişti artık babamın bir ruhu yok ...