Çocukluk arkadaşım

5.BÖLÜM

Çok güzel bir rüyanın ortasında alarmın çığlıkları beni acılı hayatımda yeni bir güne başlamam için kaldırdı . Rüyamda Denizle uçurtma uçuruyorduk akşamda babam ve annemle yemek yiyip sohbet ediyorduk . Gerçek olamayacak kadar güzel bir rüyaydı . Artık ne annem nede Deniz burda onları çok özlüyorum . Keşke bu yaşadıklarım koca bir kabus olsa ve bu kabustan annemin sesiyle uyansam. Ne güzel olurdu işte bazen hayatın kuralları diyip kabul edip boyun eğmek zorundayız . Ben acımı kabullenip yoluma devam etmeye başladım . Nereye kadar giderim ne zaman durarım hiç bilmiyorum ama devam edeceğim.
Neyse çok oyalandım artık biran önce hazırlanıp okula gitmeliyim biraz yoğun günler geçiriyorum bir yandan ev ve babamla ilgilenip bir yandan da okulu idare ediyordum . Babam: İnci! Hadi ama geç kalacaksın biraz hızlı kızım . 5 dakikaya çıktım baba Banyoda çok oylandım kızmakta haklı odama geçip çantamı aldım kahvaltıdan iki lokma aldım babam; biraz daha yeseydin, servis kaçacak görüşürüz dedim.servis Şoförü kornaya basıyordu hemen arabaya bindim okula gelmemiz 40 dakika sürmüştü . Okulu biraz daha sevmeye başlamıştım.

Ayla okulun ilk günü tanıştığım kız hâlâ yanyana oturuyoruz ve benim yakın arkadaşım oldu onu seviyorum çok geveze olsada iyi biri . Sınıfa geçtim geldiğimde Ayla henüz gelmemişti. Dersin başlamasına 10 dakika kaldı ama Ayla ortalıkta yok telefonu elime aldığımda Ayla'dan bir yeni mesaj :

- bugün okula gelmiyecem.
Bir sorun yok değil mi? Yazdım .
Çevrim içi ,yazıyor.
- bir Sorun yok kendimi iyi hissetmiyorum gelmek istemedim bugün.
Bende iyi o zaman yazdım .

İlk ders edebiyattı , Damla hoca derse girdi geçen hafta kaldığımız yerden devam ediyorduk . Dersin ortasında dışarda bir kalabalık oluştu , Damla hoca camdan baktı ve biri kız çatıdan atlayacak diye bağırmaları duyduk bütün sınıf aşağıya indik Damla hoca Mehmet hocaya ne oluyo kız neden intihar etmek istiyor dedi hocam annesini kaybetmiş ondan dolayı ağır bir depresyon geçiriyor dedi ben o an beyinimden vurulmuşa döndüm hemen merdivenlere yöneldim ardımdan damla ve Mehmet hoca geliyordu . Çatıda bir ayağını boşluğa bırakmıştı, ölüme kucağını açmıştı Hayır savaş açtığım acıya birinin teslim olmasına izin veremem . nefes nefese kadım . Durr!! diye bağırdım intihar mı edeceksin? Diye soru sordum salak inci soruya bak tabi kız intihar etmek istiyor hava almak için burda değil yaa. Çatıya arkamdan Mehmet ve damla hocada geldi
Kız : gidin burdan yalnız bırakın beni.
İnci ben seni çok iyi anlıyorum anneni kaybetmişsin.
Kız ; Annen ölmeden beni anlayamazsın duydun mu ? İnci ağlayarak anlarım çünkü benimde annem öldü !! Gözlerimin önünde hemde ben hiç birşey yapamadım
Annemin öldüğünü duyunca o an zaman dursun istedim . Rengârenk olan dünyam bir anda karardı ve başıma yıkıldı nefes alamadım ben anlıyor musun ??
Ama hayat devam ediyor. Biz acı çekiyoruz diye Dünya durmuyor . Bu acıyla yaşamayı öğreniyorsun.
Lütfen tut elimi acının kazanmasına müsade etme!! Kız elimi tutup bana sarılarak; ben annemi özledim hem de çok bende ağlayarak bende özledim dedim aşağıdaki insanların sevinç çığlıkları, herkez derin bir nefes aldı . Bugün yeni birşey öğrendim her insanın acıyla farklı şekillerde başa çıkar kimisi teslim olur yenilir , kimisi de savaşır ama her türlü acı kazanır ...