Açelya

10 Bölüm

Selammmmmmlaarrrrr yine ben yine ben yine beeennnn

Arkadaslarrrr okuyorsunuz beğenmiyorsunuz valla darılıyorum

İyi okumalarrrrrr

~

Ayak ucuma düşen adama baktım gözlerim kocaman kocaman birden kolumdan tutulup çekilmemle neye uğradığımı şaşırdım beni tutan kollar yüzbaşının kolluydu

Beni arkasına alıp elindeki silahı karşıya doğrultmuştu ben de karşıya bakınca

Gözleri korkudan fal taşı gibi olmuş adama baktım elerini teslim oluyormuş gibi kaldırıp yere dizlerinin üstüne çöktü

Belliki bilerek yapmamıştı ama yine de emin olamadım "babaaaaa" küçük bir kız çocuğu dizlerinin üstünde olan adama koşup sarıldı sonra da gözlerini yüzbaşına dikti tabi ne kadar bakabilirse baba dediği kişi ona değil yerde yatan bedene bakıyordu

O an aklım başıma geldi ve yüzbaşının arkasından çıktım o da zaten çocuk gelince silahı indirmişti bir kadın adamın başında ağlıyordu kalabalığı açmaya çalışarak "açılın ben doktorum" dedim ve adamın başıma geldim  Fatih ve Tahir insanları uzaklaştırmışlardı adamın bilinci yerindeydi "dok-tor" dedi zorla tıkana tıkana konuşuyordu "merhaba ben doktor AÇELYA YILMAZ senin adın ne" dedim bir yandan konuşturup diğer yandan da yarasının derinliğine bakıyordum yarası derin değildi Ama iç kanama geçirebilme ihtimali yüksekti "ben-im adım Miraç" dedi tekrar zorlukla "ismin güzelmiş Miraç" dedim nabzını kontrol ederken yavaş yavaş düşüyordu acilen hastaneye gitmemiz lazımdı "ambulansı aradım en geç 6-7 dakika da gelir  Açelya hastayı bu süre zarfında hayatta tutmamız gerekiyor. Durum ne?" Dedi Fatih ona bakmadan kalp atışlarını kontrol ettim "bilinci açık yarası derin değil iç kanamadan şüpeleniyorum nabız yavaş yavaş düşüyor kalp ritmi yavaş" dedim Tahir de elinde bezle geldi bezi elinden alıp yaraya bastırdım  kanamasından durdurmamız lazımdı ve tabi bilinci oldukça açık tutmamız "Miraç sen evli misin" dedim saçmalayarak tabi bizimkiler garipsemezlerdi çünkü onlar da biliyordu ne yapmaya çalıştığımı "he doktor evliyem ama çocuğum daha doğmamış" dedi ambulans sesi bize doğru geldiğinde Tahir ve Fatih yolu açtı sedye gelince kıpırdatmadan bindirdik "1 2 3 şimdi"

Ambulansa bindim kapıları kapanmadan bizimkilere arkamızdan gelmelerini söyledim

***

Ambulans hastanenin önünde durunca ilk ben indim sonra da hastayı indirdik  Arda hoca kapıda bekiyordu sevim ve  bahadır ile "Açelya durun ne?" Dedi hızla "Hocam bilinç yolda kapandı kalp ve nabız yavaş yarası derin değil ama iç kanamadan şüpheleniyorum" dedim hızla bu sırada hastayı içeriye almıştık "3 numaralı ameliyat odasını hazırlat sevim" dedi Arda hoca ve bana döndü "hastayı ayakta tutun aferin bundan sonrası bizde sen hasta bilgilerini gir" dedi kafamı sallayıp gidişlerini izledim "oy benim Miraçççımmmm" acil kapısına dönünce az önceki hastanın yakınlarıydılar muhtemelen onlara yaklaşıp "sakin olun Miraç iyi olucak Siz bana bilgilerini verin kayıt yapalım" dedim ılımlı sesimle

Biraz sakinleştirip bilgileri aldık Miraç'ın annesine ve karısına sakinleştirici verdik şuan ben Tahir Fatih oturuyorduk "özür dilerim ben böyle olacağını tahmin edemedim kusura bakmayın" dedim ikisine karşı mahcup hissediyordum "Miraççç" diye Karısı Gülnur bağırınca sakinleştirici etkisi bittiğini anladık kalkıp tam yanına gidiceken "kendini suçlu hissetmeni istemiyoruz lütfen, senin suçun değildi" dedi Tahir "Aynen Açel saçma salak konuşma da işini yap" diye de ekledi Fatih onlara gülümsedim "suçlu hissetmemi istemiyorsanız defolun gidin evinize uyuyun" dedim zaten yorgunlardı bir de benim yüzümden daha da yorulmuşlardı