Zdrada. Hyunlix

X

Hyunjin

Minął tydzień od naszego ostatniego Face Time'a z Felixem, a nasze życie toczyło się swoimi naturalnymi nurtami. Przez cały ten tydzień nie miałem zbytnio czasu, by spotkać się z młodszym, z czego nie ukrywam nie byłem zadowolony. Jednak dzisiaj miałem cały dzień dla siebie, jednak chciałem spotkać się z piegowatym, jak i resztą grupy.

Zebraliśmy się w jednym z naszych ulubionych miejsc gastronomicznych, w centrum miasta. Atmosfera była pełna entuzjazmu i radości, gdy wszyscy wymieniali się swoimi przeżyciami. Po kilku chwilach rozmów ogólnych, postanowiliśmy podzielić się z Felixem ważnymi wiadomościami.

-Wiem, że to może być niespodzianka, ale chciałbym się podzielić z wami jedną rzeczą - zaczął chłopak, patrząc na mnie z uśmiechem. Ująłem go delikatnie za rękę, a reszta grupy zerknęła na nas z ciekawością. - Otóż.. jesteśmy teraz parą - wyznał młodszy, a ja kiwnąłem głową potwierdzając słowa blondyna.

W grupie wybuchła radość, wszyscy zebrani gratulowali nam, nowo powstałego związku. Postanowiłem, że podzielę się również swoją nową pracą.

-A ja ostatnio dostałem pracę w agencji modelingowej. To coś niesamowitego dla mnie, i mam nadzieję, że mogę na was liczyć w tej nowej przygodzie - powiedziałem uśmiechnięty, czując wsparcie grupy wokół siebie.

Członkowie grupy wyrazili swoje radości i gratulacje. Wspólne spotkanie było pełne radości i nowych początków. Wszyscy dzieliliśmy się swoimi radosnymi chwilami z grupą, a reszta członków skupiała się na wspieraniu ich we wszystkich nowych wyzwaniach.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Wieczorem, gdy grupa się rozeszła, postanowiliśmy z chłopakiem, że pójdziemy przejść się po mieście. Wieczór w Seulu owijał miasto w tajemniczy płaszcz świateł. Rozpoczęliśmy od tętniącej życiem dzielnicy rozrywkowej, gdzie uliczni artystycy tworzyli magiczne malowidła na murach. Ścieżki naszego spaceru prowadziły do małych kawiarenek, gdzie dźwięki muzyki i rozmów mieszanką się w jedną melodyjną symfonię.

W trakcie eksploracji natrafiliśmy na schowane, tajemnicze wejście do starej kamienicy. Zdecydowaliśmy się na odwiedzenie tego miejsca, które wydawało się opuszczone, ale w rzeczywistości było pełne historii.

W labiryncie pokoi i korytarzy odkrywaliśmy różne historie ludzi, którzy tu zamieszkiwali. To było jak wędrowanie po zamkniętej księdze, w której każda strona skrywała niepowtarzalną opowieść.

Wnętrze budynku emanowało duchem przeszłości. Stare meble, zapomniane książki, zegary, których wskazówki zdawały się być zatrzymane w czasie. W ciemności błyskały migotliwe światła, które kierowały ich krokami, jakby wiodąc ich przez historię tego miejsca.

Głęboko w tych zaułkach emocji, udało nam się znaleźć małą salę taneczną. Stara lustrzana podłoga zdawała się zapraszać ich do tańca. Stwierdziliśmy z młodszym, że zajrzymy do środka. Puściłem spokojną melodię i obserowowalem młodszego, jak spokojnie porusza się w rytm muzyki.

-Chodź Hyun, zatańcz ze mną - piegowaty uśmiechnął się w moją stronę.

-Niech Ci będzie - stanąłem obok chłopaka I zacząłem kołysać się w rytm melodii.

W pewnym momencie muzyka zaczęła robić się coraz bardziej dynamiczna. W tym momencie wyrzucałem z siebie wszystkie emocje, które znajdowały się we mnie. Kiedy jednak muzyka ponownie zaczęła zwalniać, zerknąłem na młodszego. Chłopak stał jakby ujrzał ducha.

-Wow.. nigdy nie chwaliłeś się, że potrafisz tańczyć - powiedział młodszy, ciągle się na mnie patrząc. - Chodziłeś na jakieś zajęcia?

-Jak byłem młodszy to chodziłem do szkółki tanecznej, ale w 5 klasie się wypisałem

-Tańczysz.. - Lix nie wiedział jak ująć to, co ma w głowie. - Jak jakiś Bóg, ruszasz się niewiarygodnie spokojnie, masz ogromną kontrolę nad własnym ciałem

-Miło mi to słyszeć

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jeszcze chwilę siedzieliśmy z chłopakiem w budynku, jednak później udaliśmy się do kawiarni. Usiedliśmy w kącie pomieszczenia, z którego mieliśmy widok na piękny nocny krajobraz miasta. W tej atmosferze spędziliśmy resztę wieczoru.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hejka sorki, że przez taki długi czas nie było rozdziału. Nie mam zbytnio weny, sporo nauki i treningów.
W ostatnich rozdziałach mogą pojawić się jakieś błędy interpunkcyjne czy ortograficzne, za które przepraszam🥹🥹
Rozdział krótki, nie podoba mi się tak naprawdę ale musiałabym coś w końcu wstawić. W sumie to nie mam pojęcia kiedy wstawię następną część, mam nadzieje ze uda mi się może i w tym tygodniu🫶🏻