الفصل16

5 1 0
                                    

البارت16

اختفى الضوء وبدأت افتح عينى بعد ماكانت مش قادره اشوف من الضوء ولقيت نفسي قدام باب ومكتوب عليه قصر العصور الزمنيه عرفت انى رجعت للقصر تانى ولقيت نفس الراجل اللى خلانى روحت العصر العجيب دا وبينحنيلى: مولاتى ماسة العصر انهيتى احد مهامك والان اللى اللقاء مولاتى وفتح الباب وظهر صوء شديد ابتلعنى وبعدين لقيت نفسي ظهرتلكو تانى
تلا ولارا واحمد وروتيل كلهم فاتحين بقهم ووصل للأرض وهما مصدومين وبيبصولها بعد ماحكتلهم اللى حصل عدا قصي اللى بصلها وابتسم بس لمحة فى عيونه شعاع غضب وبصتله
ماسه وهي بتبتسم بتوتر:  ماذا بك اخى العزيز
قصي ابتسم وقرب منها وضمها لحضنه وهمسلها فى ودنها: لن اعفو عنك لانكى قبلتى هذا الأحمق
ماسه بعدت عنه وبتبصله بصدمه لحد مافهمت قصده فى الكلام وبصت فى الارض بخجل وخدودها احمرت
عند تلا ولارا واحمد كان احمد اول من فاق من صدمته وقرب منها وقال لقصي: ابعد عنها ياض انت خليتها احمرت كدا لى اوعى تكون بتقولها كلام مخل وانا اصلا مش مصدق انك اخوها وزقه بعيد وماسه واقفه بتضحك واحمد ضمها ليه جامد وقصي واقف مش فاهم كلامه ولا عارف يترجمه احمد همس لماسه: انا خوفت عليكى اوووى انتى اكتر واحده من اخواتى بحبها وبخاف عليها وشد على ضمه ليها وماسه بدلته الحضن بمحبه وبعدين تلا ولارا فاقو من صدمتهم وجريو عليها حضنوها هما كمان وفى الاوقات دى
قصي قرب من روتيل ومسك اديها وباسها وغمزلها من غير ماحد ياخد باله وهنا خدودها وردت ب احراج وبصتله وابتسمت وماسه الوحيده اللى اخدت بالها وبصت لاحمد وتلا ولارا: ابعدو عنى هتموتونى اى دا وضحكت قام احمد ضاربها على قفاها ومسكها من الفستان بتعها من ورا وهزها زي الحراميه: بتقولى حاجه
ماسه بصتله ورافعه حاجبها: انت قد المسكه دى
احمد نزل ايده: احم احم
بصتله وابتسمت بسخريه وبعدين وجهة نظرها ل روتيل وهزتلها راسها قامت رتيل جريت عليها وحضنتها وفضلت تبكى وماسه بتمشي اديها على شعرها وبتهديها: يكفى عزيزتى انا بخير لا تقلقى واستعدى لترحلى معنا سأزوجك هذا الأبله امام الشعب كله روتيل بعدت عن حضنها وبصتلها بصدمه ودموع ماسه ابتسمتلها واومات ب راسها علامه لتاكيد حديثها وبعدت روتيل عن ماسه وقصي حمحم: اذا روتيل عزيزتى هيا لتساعدينى بتوضيب اغراضنا وغمز لها
احمد بصله: انت اهبل ياض عينى عينك كدا قدمنا لما تبقا حلالك ياحبيبي
قصي بصله واتأفف ومافهمش منه كلمه
احمد: اعتقد عزيزى قصي او عدوى ايهما اقرب لانك ستشاركنى ب اختى الحبيبه انه من باب الذوق والادب الا تفعل هذا وتتودد لها امامنا وايضا هي ليست امرأتك اليس كذالك
كدا قصي ان يرد عليه لاكن ماسه وقفته ب اديها وبصت لاحمد ورجعت قالت لروتيل: روتيل عزيزتى خدى قصي واذهبى لتساعديه بتوضيب الاغراض وبصت لقصي وابتسمت وبدالها الابتسام وبعتلها بوسه على الهوا وغمزلها
احمد بص لماسه بصدمه: ماسه ازاي انتى من امتى مركبه قرون ولا هو عشان اخوكى
ماسه بصتله بحده: لا مش مركبه قرون ومش عشان اخويا بس قصي وروتيل متجوزين فى السر مش مجرد عشيق وعشيقه
احمد وتلا ولارا بصولها بصدمه....

ارض الظاهر والباطنحيث تعيش القصص. اكتشف الآن