İMPARATOR

Sakın yaklaşma bana

Merhabalar, Merhabalaar ölmedim hanımefendiler yaşıyorum (?) Beklettim kusuruma bakmayın. Fena bi hastalığa tutuldum uzun süredir geçmiyor iyi olduğum an geldim buralara

Hepinizi öptüm ve kaçıyorum

YORUM VE BEĞENİ UNUTULMASIN

Sarayda birkaç gündür huzurlu bir atmosfer vardı, herkes Baharı geride bırakıp kışın tam anlamıyla gelmesiyle tatlıbir kıpırtı eşliğinde işlerine koşuşturuyorlardı. Kim Krallığında her zaman itaat vardı, ülkeninher bir ferdi boynunu kralın karşısında eğer, kaldırmak gibi bir eylemi bilmiyormuşcasına yaşardı. Başlarındaki Krala itaat etmek onların boyunlarının borcuydu. Yaşamlarını Krallarına mahcubiyetle geçiren halk zor zamanlardan geçmiş fakat Kim Taehyung'un önderliğinde hepsi sadece hatırlamak istemeyecekleri bir anıdan ibaret olmuştu. Elbette herkes iyi niyetli değildi, Krallığı düşürmek isteyen insan çoktu her masalda olduğu gibi kötü kahramanlar elbette mevcuttu.

"Hmm peki senin için ne yapabilirim güzel kızım?"

"Babam engelli olduğu için para kazanmakta sıkıntı çekiyoruz, annem pazarda çalışıyor sebze satıyor ben de okula gitmek yerine onunla beraber çalışmak zorunda kalıyorum Kralım, siz çok zenginsiniz lütfen bize yardım edin efendim."

"Şhh Melani"  Annesi kızını uyarır bir dille konuşup mahcubiyetle kızının önünde dizlerinin üzerine çöken Kim Taehyung'a doğru konuştu.

"Onun kusuruna bakmayın Kralım, kızım biraz heyecanlı olduğu için birden yanlış kelimeler kullandı."

Taehyung önünde heyecanla gözlerinin içine bakan kızın örülmüş saçlarını eline alıp okşadı. Kızın cesaretinden etkilenmişti tebessüm ederek karşılık verdi. Kulağına eğilip fısıldadı.

"Elbette, ben çok zenginim ve benim param ülkedeki herkese yeter güzel kızım."

Taehyung'un ayağa kalkmasıyla küçük kızın annesi boyun eğip yeri seyretmeye başladı.

Taehyung derin bir nefes verip ne yapabileceğini düşündü birkaç saniye, Namjoon'a baktığı sırada dediği yemek için organizasyon yapıyordu ve epey doluydu.

"Artık pazarda sebze satmak yerine ürünlerinizi düzenli olarak saraya getirin, karşılığını fazlasıyla alacaksınız."

"Yaşasıınn, teşekkür ederim Kralım iyi ki varsınız." Küçük kız sevinçle yerinde oynarken annesi de gözleri dolmuş bir şekilde Kralın ayaklarına kapandı. "Çok teşekkür ederim Kralım, size hayatım boyunca minnettar kalacağım. Çok teşekkür ederim."

Taehyung bir adım geriye gittiği sırada kadın ayağa kalkıp teşekkür etmeye devam etti.

Taehyung tekrar küçük kıza doğru döndü. "Okula gideceksin, tek şartım bu. Ve başarılı olacaksın. Anlaştık mı?"

"Elbette, çookk başarılı bir insan olacağım Kralım."

Anne ve kızı selam verip çıktıkları sırada işlerini bitirmiş olam Namjoon Taehyung'a baş selamı verdi.

"Her şey hazır efendim, dilediğiniz kişileri de çağırdım. Herkes sizi bekliyor."

Taehyung derin bir nefes çekip başının ağrısı üzerine parmaklarını şakaklarına götürüp birkaç saniye ovaladı. " Jungkook uyandı mı?"

"Uyandı efendim, onu henüz yemeğe çağırmadım isterseniz siz söyleyin."

Taehyung başıyla onayladı.

Namjoon Taehyung gideceği sırada söze girdi.

"İyilik meleği Taehyung halkına bu kadar düşkün olmanız beni duygulandırıyor."