Their Unrequited Love (Love And Ruin Series #2)

Kabanata 16

Sinalubong ako ng mahigpit na yakap ni Aileen pagkababa ko ng stage. She was grinning ear to ear while looking proudly at me.

Natawa nalang ako habang sunod sunod na papuri na ang lumabas sa bibig niya.

“Ibang klase ka talaga! Isang dekada ng nabaon yang boses mo, okay pa ‘rin!” halos mayugyog niya ako kung hindi lang ako hinitak nila Dalton paalis sa harapan niya.

Hindi ko maiwasang mamula habang tinatanggap ang madilim na titig nila sa akin. Tinago ko ‘yon sa pamamagitan ng pagsimangot na ikinaangat ng sulok ng labi nila.

“You have a good voice huh?” 

Ngumisi ako at proud na tiningnan sila. “Syempre! Kaya nga meant to be tayong tatlo kase pare-parehas tayong talented.” I giggled. 

Zillex scoffed while chuckling. “I couldn't wait to discover your more talent.” His face darkened as he smirked at me.

Kumalat ang init sa pisngi ko ng magets ang sinasabi nito sa akin. Napatikhim ako at napaayos ng tayo bago siya hinampas sa braso na ikinatawa nito ng malakas

“Zillex! bibig mo.” I frowned at him.

“What?” he asked, still chuckling.

Inirapan ko siya at nilingon si Dalton na naiiling lang na pinapanood kami. 

“Why aren't you saying anything?” drama ko at lumabi pa rito. “Hindi ka ba proud sakin?”

His brows furrowed. “I’m so proud of you, Adee.” 

I giggled and playfully tucked my hair behind my ear while looking at Dalton. Hindi sadyang napatingin ako kay Zillex at nakita kong nakabusangot na siya habang nakatingin sakin, bigla tuloy nabura ang malawak kong ngiti.

“Problema mo?” singhal ko sa kanya.

He scoffed and looked at me unbelievably. “You're just sulking at me a while ago and now you're sweet towards Dalton.”

“Kung mabait ka sakin ‘di sana sweet rin ako sayo!” 

He groaned and rolled his eyes. “Mabait kaya ako sayo!”

Muli akong natawa at kumapit sa kanya bago hinatak si Dalton sa braso. Dinala ko agad sila sa isang booth kung saan pwede kaming makaupo.

Iniwan na ako ng magaling kong pinsan pagkatapos niyang makuha ang gusto niya. Ang loka talaga na ‘yon!

Hindi ko mapigilang mapangiti habang nakikita ang pagsulyap samin ng mga estudyante. May iba pang ngumingiti sa akin na lalong ikinaliwanag ng mukha ko.

“You're really famous huh?” tumaas ang sulok ng labi ni Dalton at tiningnan ang mga estudyanteng tumingin sa gawi namin.

I hid my smile and looked up at him. “Huh, of course. Sa ganda kong ‘to?” pagmamayabang ko.

Sunod sunod na umubo si Zillex na ikinalingon ko sa kanya. 

“H’wag kang mag joke nakita mong umiinom ako eh.” he said wiping his chin and the side of his lips.

Madrama akong suminghap at malakas siyang hinampas na ikinadaing niya. “Napaka basher mong hinayupak ka!” 

I stomped my feet like a child that made Dalton chuckle. “You're beautiful, don't worry.” 

My eyes twinkled. “Tama yan Dalton, h’wag kang gagaya dito ha? kulang ‘to sa vitamins nung bata siya, lumabo mata.” 

Mahinang tumawa si Dalton at sinulyapan si Zillex na nakanganga lang samin. Para siyang pinagtaksilan ng langit at lupa.