Het schoolreisje

9.

Lotte's Pov
Ik schiet plotseling wakker. Ik had een droom over wat er gebeurde vanmiddag bij ons thuis, alleen in deze droom was ik er wel maar ik kon niks. Ik stond bevroren, en als ik wou schreeuwen kwam er geen geluid uit mijn keel. Ik kijk naast me, Robbie ligt nog diep te slapen. Hoe kan hij er zelfs goed uitzien als hij slaapt. "Nee Lotte normaal doen nou, je mag hem niet leuk vinden." Fluister ik tegen mezelf. Ik staar naar de grote kast waar onze kleren liggen. In die kast liggen niet alleen onze kleren maar ook mijn make-up tasje. En in dat make-up tasje zat een punten slijper. Ik denk na. Ik zou kunnen proberen om het mesje er uit te halen. Doe het je verdient het. Zegt een stemmetje in me hoofd. Langzaam dringt het stemmetje door en sta ik op.

Ik loop naar de kast toe en pak de punten slijper uit mijn makeup tasje. Ik zoek in mijn etui van school nog naar iets waarmee ik het schroefje eruit zou kunnen halen. Ik vind uiteindelijk alleen een schaar. Het valt te proberen. Ik ga tegen de kast en zitten en met veel gedoe en met fluisterend gemopper. Aangezien ik Robbie niet wil wakker maken. Lukt het dan toch. Voorzichtig haal ik het mesje eruit. De rest gooi ik ergens in een hoekje van onze kamer. Langzaam haal ik het mesje over mijn arm, keer op keer. Het voelde zo goed. De pijn, de pijn die mij toch iets liet voelen.  Het begint niet veel later te bloeden. Ik dep het een beetje weg met een toilet papiertje. Het stopt niet volledig met bloeden. Maar het is goed genoeg.

Dan is dringt het tot me door, morgen stond zwemmen op de planning, heel mijn arm stond weer vol met wonden. K*nkerzooi. Ik voel dat de tranen al over mijn wangen beginnen te stromen. En niet veel later begin ik voluit te snikken. Terwijl ik nog steeds op de vloer tegen onze kast aan zit. Waarom doe ik dit, waarom. Ik ben zo'n grote mongool.

Robbie's Pov
Ik word wakker van gesnik in onze kamer, en als ik naast me kijk zie ik Lotte ook niet liggen. Maar als ik dan naar de andere kant van  de kamer kijk zie ik haar zitten, tegen onze kleding kast. Haar knieën zijn tegen haar borst opgetrokken. Het meisje was hard aan het huilen. Wat is er toch aan de hand, ik maak me druk om haar.

Ik klik het lampje naast ons bed aan. En dan zie ik het, haar armen zitten onder nieuwe wonden en ze bloeden nog steeds een beetje. Ik spring uit me bed en ga zo snel mogelijk naar haar toe.ik ga voor haar zitten en begin te praten. "Lotte kijk is naar me." Zeg ik als ik haar kin voorzichtig op til. "Wil je een knuffel?" Vraag ik terwijl ik haar kin loslaat en mijn armen open. Dat hoef ik haar geen twee keer te vragen. Ze laat zich zelf vallen in mijn armen en begint nog luider te snikken. "Huil maar, dat mag, we hebben het er zo wel over." Zeg ik gerust stellend tegen Lotte.

Na een kleine 10 minuutjes is ze gestopt met huilen. "Kom, dan gaan we even naar de badkamer, dan kan ik je wonden voor je schoonmaken." Zeg ik terwijl ik Lotte omhoog help. Samen lopen we naar de badkamer waar ik haar op een het toilet neerzet. "Ik pak eventjes een nat doekje, en wat verband voor je." Zeg ik, ze knikt. Dus ik loop naar onze kast, waar toevalig ook mijn toilettas lag, om wat doekjes pak en verband. Ik loop meteen terug naar de badkamer en maak de doekjes nat. Voorzichtig maak ik de wonden schoon, omdat ik begrijp dat het veel pijn kan doen. Dan pak ik wat verband en wikkel het om haar onderarm. "Sorry Robbie." Hoor ik haar stil zeggen. "Lotte, dat maakt niet uit." "Ik ben al blij dat ik je kan helpen." Zeg ik als ik haar nogmaals een knuffel geef

Ik til haar op van het toilet en gooi haar over mijn schouder, waardoor ze zelf begint te lachen. "Robbie niet doen." Zegt ze zonder te stoppen met lachen. Ik begin hierdoor zelf ook steeds harder te lachen. En niet veel later hebben we samen de slappe lach. Ik leg haar op bed en kom er naast liggen. "Nogmaals sorry." "Lotte, wat heb ik nou gezegd, je hoeft echt geen sorry te zeggen." En ik schenk haar een glimlach.

Ik wil gaan slapen, maar dan schrik ik. Ik voel opeens dat Lotte dicht tegen me aan gaat liggen. Ik bedoel het is niet dat ik het erg vind ofzo maar ik had het niet verwacht. "Wil je bij me komen liggen?" Vraag ik zachtjes. "Mhm." Krijg ik als antwoord. Dus ik open mijn armen. Ze gaat op mijn borst liggen en ik sla mijn armen om haar heen. Niet veel later hoor ik dat ze in slaap is gevallen, door de zachte snurk geluidjes die ik hoor.

Ik weer het zeker, ik vind Lotte leuk