Het schoolreisje

26.

Lotte's Pov
Ik wordt wakker, het is vandaag officieel de laatste dag dat we hier waren. Morgen moesten we namelijk vliegen om 8 uur s'ochtends. Ik lig op rob zijn borst. Gisteren nacht toen we terugkwamen heb ik even een paar goede pijnstillers geslikt en zijn we meteen gaan slapen. Vandaag hadden we een vrije dag en mocht je doen wat je wilt, dus dat werdt uitslapen.

"Rob word eens wakker." Zeg ik zachtjes terwijl ik door de slapende jongen zijn haren ga. Hij maakt een zacht kreun geluidje voordat hij zijn ogen opent. "Hey Goeiemorgen schatje, hoe gaat het met je neus?" Vraagt Rob meteen bezorgt. "Het gaat oké, alleen ik merk dat de pijn stilling begint uit te werken." Zeg ik. "Zou ik wat eten halen beneden?" "Want je moet geen pijn stilling nemen op een lege maag." Stelt Rob voor. Ik knik en bedank hem.

Robbie stapt uit bed en doet even snel wat kleren aan die ergens in de kamer liggen. Hij trekt mijn sloffen aan en rent naar beneden. Met de hoop dat niemand hem in deze outfit ziet. Ik pak mijn telefoon van mijn nachtkastje. Het is ondertussen half 11 s'ochtends al weer. Ik check nog eventjes bij mijn gemiste oproepen en zie dat mijn moeder me a heeft proberen te bellen. Natuurlijk, ik ben helemaal vergeten om haar nog eventjes te bellen. Dus klik ik op mijn moeders naam.

"Hey mama, alles gaat goed hier hoor." Zeg ik zodra ze opneemt. "Hey lieverd, zorgt Robbie een beetje goed voor je?" Vraagt mijn moeder. Ik had haar 2 daagjes geleden verteld over Rob en mij. "Ja hoor mam, hij zorgt heel goed voor me." Lach ik. "Nou mooizo lieverd, doe een beetje voorzichtig." Zegt mijn moeder. Ik stel haar gerust en zeg even gedag.

Precies op dit moment komt Rob binnen met een dienblad. "Ik heb maar wat gepakt want er was niet heel veel meer." "En ik ben uitgelachen door onze mentor." Zegt Rob zodra hij binnenloopt. "Bedankt Robje." Lach ik. Wat had jij ook verwacht, hij heeft mijn sloffen aan die minstens 2 maten te klein zijn. En zijn haren nog niet eens gedaan heeft. Ik neem het dienblad aan. Hij heeft wat fruit gepakt, een croissantje en wat chocolade melk. Ik moet lachen. Wat is die toch ook een schatje.

Het is nu een half uurtje later, ik heb mijn eten op en heb mijn pijn stilling genomen. En ik voel me al wat beter. En nu ben ik mijn make-up aan het doen. We hadden namelijk onze groepsapp geappt waar iedereen inzit. En we gaan met iedereen lunchen vandaag, en daarna shoppen. Iedereen wil namelijk eigenlijk nog een souveniertje halen voor hun familie. "Lotte, we komen te laatttt." Zegt een zeurende Rob aangezien hij zich al had aangekleed en klaargemaakt. "Jaa rob ik ben bijna klaar met mijn make-up en heb mijn outfit al klaarliggen." Ik doe nog even mijn highlighter op en dan kam ik nog een laatste keer door mijn haren.

Dan loop ik naar onze kamer waar mijn outfit al klaarligt. Een zwarte body met een baggy korte broek en mijn zonnebril en Adidas campus. Ik doe nog een hele lading sieraden om en dan ben ik klaar. "Nou meneer zeurpiet ik ben klaar. Zeg ik sarcastisch. "Nou kom, dan gaan we naar beneden." Zegt Rob als hij mij meetrekt aan mijn arm de gang op. Waar toevalig net de rest van de jongens ook hun kamer uit komen. "Nou meteen bijna iedereen compleet." Zeg ik lachend. De rest van de jongens moeten ook meteen een beetje lachen en we lopen met z'n alle de trap af. En beneden staan Janne, Charlotte, Lieke en Elena. Elena is blijkbaar de meid waar Matthy gisteren mee aan het praten was. Matthy had haar toegevoegd aan de groepsapp en ze zag er erg aardig uit.

We zitten met z'n alle aan een lange tafel in een lunchroom. Het was een mooi tentje. Niet chic, maar een beetje zo'n tiktok tentje. We waren met z'n alle al aan het wachten op onze eten. Ik had een lekkere salade die ik ging delen met Janne. En ondertussen zit ik in gesprek met Elena. Ze is echt een super gezellige meid. En ook ec wat voor Matthy. Ik hoop dat die twee wat worden.

We worden onderbroken door de ober die mijn salade voor mijn neus zet. Nouja voor de neus van mij en Janne. En meteen vallen we aan. Aangezien veel mensen hun eten al hadden. Het is een heerlijke salade met van alles erin. Een lekkere zomerse salade. Ik kijk een beetje rond de tafel. Wat hield ik toch van deze vriendengroep. Ja ik ken ze nog niet zo lang. Maar Jezus wat ben ik blij dat ik hun ontmoet heb. Maar vooral rob. Die jongen heeft mij geaccepteerd van af het eerste moment. En heeft me bewezen dat hij niet de persoon is die iedereen zegt dat hij is. Ik lach naar Rob, die tegenover mij zit. Hij lacht lief terug als hij zich weer focussed op zijn kip burger.

Na een uurtje zijn we uitgegeten en gaan we betalen. Raoul betaalde als eerst en zou ons later allemaal een tikkie sturen. Nou top geregeld. Ik loop naar buiten samen met Janne naast mij, en Rob achter me. "Nou jongens wat willen we nu gaan doen?" Vraagt Koen. "Nou we kunnen gewoon meteen naar het winkelcentrum om te gaan winkelen?" Stelt Raoul voor. "Nou ik vind dat een top idee." Zeg ik en de rest is het gelukkig met mij eens. Dus daar gaat de grote jostie band op weg naar het winkelcentrum