Het schoolreisje

17.

Robbie's Pov
"Robbie geef haar maar hier." Zegt onze mentor. Hij pakt Lotte op. "We gaan even naar de huisartsenpost." "Taxi is al gebeld." Zegt onze mentor voordat hij Lotte op een bankje iets verderop legt. En dan eindelijk zie ik haar langzaam wakker worden. "Doe maar rustig aan Lotte." Zegt onze mentor als Lotte langzaam rechtop gaat zitten. "Robbie, is ze op haar hoofd gevallen?" Vraagt de mentor aan mij. "Nee ik ving haar net op." Zeg ik terwijl ik mijn tranen wegveeg.

"Jongens de taxi is er, wie gaat er mee naar de huisartsenpost?" Vraagt de mentor aan ons groepje. "Robbie ga jij maar mee." Zegt Janne. "Oké is goed, ik ga wel mee." Zeg ik terwijl ik opsta. Aangezien ik nog steeds op de grond zat waar ik Lotte had opgevangen. De mentor wenkt mij mee naar de parkeerplaats iets verder op. Ik help Lotte omhoog en ondersteun haar. Dan loop ik achter onze mentor aan.

We komen aan bij de huisartsenpost en we lopen met z'n drieën naar de ingang. En we nemen plaats in de wachtruimte. Onze mentor loopt even naar de balie om ze te informeren dat wij geen Spaans spreken. "Sorry Rob." Hoor ik opeens Lotte zeggen. "Hey, Lotte je hoeft echt geen sorry te zeggen." Probeer ik haar gerust te stellen. Ik hoor haar snikken. "Kom is hier Lot." Zeg ik als ik opsta, waardoor zei ook opstaat. Ik trek haar in een knuffel, en plant een kus op haar haren. "Het komt goed, echt waar." Lotte is gestrest, ze weet zelf ook niet waardoor ze is flauwgevallenen. "Jongens we mogen naar de huisarts." Zegt onze mentor waardoor we loslaten uit de knuffel en achter heb aanlopen

Lotte's Pov
We zijn net klaar bij de huisarts. Hij heeft àlles gecheckt, en hij kwam er op uit dat Lotte een zonnen steek heeft. Gelukkig niks ergs. En nu zitten we in de taxi terug naar het hotel. "Lotte, wij willen dat jij dadelijk je rust pakt." "Robbie blijf jij bij haar?" Vraagt onze mentor. Robbie knikt en kijkt lachend naar mij. We hebben is ten beide dat we het niet erg zouden vinden om samen even alleen te zijn.

"Nou jongens we zijn er." Zegt onze mentor terwijl de taxi tot stilstand komt. We stappen met z'n alle uit en we lopen naar de ingang van ons hotel. "Gaan jullie maar meteen naar boven." Zegt onze mentor. Ik en Robbie knikken en lopen samen naar boven.

Ik open de deur van onze kamer en we lopen naar binnen. "Moet je wat drinken hebben?" Vraagt Robbie. "Uhm ja zou wel fijn zijn." Zeg ik hem terwijl ik hem een glimlach schenk. "Oké komt goed, ga jij maar in bed liggen." Zegt Robbie terwijl hij al de kamer uit loopt. Ik loop eerst even naar onze kast om wat nieuwe kleding te pakken. Ik pak een kort sport broekje en een shirtje. Ik trek mijn jurkje uit en kleed me meteen om. Ik doe mijn haren in een knot en ga op ons bed liggen. Ik pak mijn telefoon erbij en app mijn moeder even.
Hey mam, de school heeft je al gebeld over wat er is gebeurt maar het gaat nu al een stuk beter.
Oké fijn lieverd,  bel me als er iets aan de hand is.
Oké mam, doe ik ik hou van jou❤️
App ik voordat ik de deur open hoor gaan.  "Lot ik heb frisdrank en water voor je meegenomen." Zegt Robbie terwijl hij binnen loopt. Ik sta op. "Dankje rob, je bent echt een schat." En ik neem het drinken van hem aan. En ik zet het op mijn nachtkastje.

Ik lig op Rob zijn borst. Hij aait zachtjes over mijn rug terwijl hij door zijn tiktok foryou scrolt. Ik pak zijn telefoon uit zijn hand en leg hem op ons nachtkastje. "Lot wat doe-." Maar ik onderbreek hem door mijn lippen op die van hem te planten. Als ik wegtrek uit de kus moet Rob lachen. Ik ga rechtop zitten, en Robbie ook. Waardoor ik nu op Robbie zijn schoot zit. En ik plant mijn lippen weer op die van hem, hij gaat er gelukkig nu wel mee in. Ik voel hoe zijn handen naar mijn heupen gaan. Zijn tong vraagt toestemming en die geef ik hem. Hij onderbreekt opeens de kus.

"Moest jij niet rusten van de huisarts?" Vraagt Robbie lachend. "Nee hoor, ik weet niet waar je het over hebt." Antwoord ik lachend. Hij kust me opnieuw. Ik heb me nog nooit zo op mijn gemak gevoelt bij een jongen. En al helemaal niet na zo'n korte tijd. Maar opeens krijg ik stekende hoofdpijn. Ik laat los uit de zoen en grijp met mijn hand naar mijn hoofd. "Gaatie wel Lotte?" Vraagt Robbie. "Nee opeens fucking erge hoofdpijn." Antwoord ik. "Ik zie toch dat je je rust moest nemen." Lacht Robbie. "Ik ga wel even een paracetamol halen voor je." Zegt hij voordat hij mij rustig van zijn schoot optilt en op het bed ligt. Hij staat op en loopt de kamer uit. "Ik ben zo terug!" Roet hij nog. "Is goed!."