"Ang babaw mo naman! Ganito ka ba talaga pag may nagbigay ng regalo sayo? Naiiyak ka na lang bigla?" sabi niya sabay ngiti.
Naku po! Andyan na naman ang ngiti niya. Nakakasilaw.
"Sige Pristine, uwi nako, Happy Bestfriensary saatin :))"
Eto, eto ang dahilan kung bakit hindi pako umuuwi,
kasi ngayon ang Bestfriensary namin, kung merong Lovers Anniversary, meron ding Bestfriensary.
"Sige, uwi ka na kokoy, salamat sa necklace ha?"
"Your always welcome, alagaan mo yan ha? wag kang mag alala pareho tayo."
May necklace din pala siya, magkapareho pala kami.
"Oo naman, aalagaan ko to."
"Dapat lang! dahil nag-iisa lang ito sa buong mundo!" sabi niya
"Ha? talaga?! yiiii, ang sweet naman!!"
"Sige alis nako, bye Pristine!"
Kumaway ako sa kanya.
Tumakbo na siya papalayo,
Bye Kokoy, Ito na ang huling pagkikita natin.
Sana sa pagbalik ko dito, ma-aalala mo pa ako.
