Dikiş tutmayan yaralarım vardı.
Kabuk bile bağlamadılar.
Ona kadar.
Sırtıma saplanan hançerlerin sızısı göğsüme vurdu, haykırışlarım yeri göğü inletti. Bu bir lanetti.
Parmak uçlarımda yanan şey; geçmişti. Göğsümde harlanıp alev alan şey ise; ge...
Bölüm sınırı yok ama bol bol paragraf yorumu istiyorum ballarım. Yıldızı parlatmayı da unutmayın.
Şimdiden keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Melike Şahin, Deli Kan Dedublüman, Sakladığın Bir Şeyler Var Derya Uluğ, Sana Çıkıyor Yollar
11. AYNI ÇATI ALTINDA
⛈
Hayatımın çoğunu korkunç bir kâbustan bir parça gibi hissederek yaşamıştım. Hafızamın sildiği kısımları saymazsak, hayatım acı içinde geçmişti. Ruhum yaraya alışıktı fakat kalbim değildi. Benim kalbim yaralanmıştı.
Endişeden gözümün döndüğü, dilimin tutulduğu ve zorlukla dudaklarımdan bir çığlık firar ettiği saniyelerde bedenime kalkan olan güçlü kollara sıkıca tutundum; sanki bir adım atsam yere yığılacak gibiydim. Tek el sıkılan bir silah benim hayatımı kâbusa çevirdi. Zihnimin uğuldamaya başlamasıyla birkaç ses daha duydum. Evdekiler çıkmıştı. Hayır, kâbus değil, gerçek. Bakışlarım donuklaştı ve onun yüzüne çevrildi. İyiydi. Göğüs kafesim daraldı, güçlükle nefes aldım. Çakır dişlerini sıkıp omzunun üzerinden, geçip giden arabaya bakarken hiçbir şey yapamadı. Beni tutuyordu, bırakamazdı.
