Dikiş tutmayan yaralarım vardı.
Kabuk bile bağlamadılar.
Ona kadar.
Sırtıma saplanan hançerlerin sızısı göğsüme vurdu, haykırışlarım yeri göğü inletti. Bu bir lanetti.
Parmak uçlarımda yanan şey; geçmişti. Göğsümde harlanıp alev alan şey ise; ge...
Oy vermeyi ve satır arası yorum yapmayı unutmayın lütfen. Okunma sayısına göre vote ve yorum o kadar az ki... Üstelik paragraflara yorumlar pek yapılmıyor. Lütfen paragraf yorumu yapın.
Sınır: 110 Oy, 110 Yorum. (bol bol paragraf yorumu gelsin ballarım)
Şimdiden keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♬ Can Koç, Gökyüzünü Tutamam Sertab Erener, Kime Diyorum Duman, Her Şeyi Yak Gökhan Türkmen, Aşk Sezen Aksu, Tutuklu
9. KABURGANIN ALTINDAKİ YUVA
⛈
Hayat; kanlı bir kumardan ibaretti. Günün birinde kumar masasına can yatırılır ve infazını beklerdi. Sonucunda ise namlunun ucunda patlayan bir kalp olurdu.
Bir avuç toprağın altında çürümeye başlayan kalbin, toprağa karışan çürük kokusu toprağı da zehirler. Bir daha bir tohum yeşermez, fidan büyümez. Bunun sebebi de kendimizden başka biri değildi. Biz, sonunu düşünmeyen canlılardık. Oysa hepimizin unuttuğu bir şey vardı ki; bedenimiz kalbimizle birlikte toprağın altında çürüyecekti. Bunu hiçbir güç engelleyemezdi.
