Dikiş tutmayan yaralarım vardı.
Kabuk bile bağlamadılar.
Ona kadar.
Sırtıma saplanan hançerlerin sızısı göğsüme vurdu, haykırışlarım yeri göğü inletti. Bu bir lanetti.
Parmak uçlarımda yanan şey; geçmişti. Göğsümde harlanıp alev alan şey ise; ge...
Yıldızlar parlasın, paragraflar boş kalmasın. Paragraf yorumları unutulmasın ballarım 🫶🏻
Bölüm için 340 oy, 250 yorum istiyorum ballarım. Karşınızda upuzun bir bölüm var ve bu etkileşimi hak ettiğini düşünüyorum. En azından verilen emeğin bir karşılığı olarak. Ayrıca sizin yorumlarınızı okumak beni fazlasıyla motive ediyor 🖤
Şimdiden keyifli okumalar.
instagram: bordoyahayran | dildadeofficial
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mert Demir, Ateşe Düştüm Mor ve Ötesi, Bir Derdim Var Yalın, Her Şey Sensin Cem Adrian, Keskin
12. HASRETİN GÖLGESİNDE
⛈
İnsanoğlubir avuç umuda tutunup tüm geleceğini umuda bağlayıp yaşamaya devam ederdi. Umut, hayatımızın en önemli parçalarından biriydi.
Kalbimin sesini dinlemeye başladığımda bir adamın bu hayattaki her şeyi olmuştum. Hiçbir zaman düşünmediğim, aklıma bile gelmeyen şeyler olmuştu. Mesela bir adamın eşi olmuştum. Düşününce kulağa tuhaf geliyordu. O adamla evlendiğim için mutluydum. Benim için her şeyi yapabilecek bir adamdı ve beni kırmaktan, incitmekten çekiniyordu. İyi ki gerçeklerle karşıma çıkmıştı.
İki haftayı geride bırakmıştık. Onsuz geçen iki hafta... Neredeyse her gün konuşuyor, haberleşiyorduk fakat ne zaman geleceğini bilmiyordum. İki gün sonra benim doğum günümdü. İlk kez Çakır yanımdayken kutlayacaktım. Belki daha önce de yanımdaydı ama hatırlamıyordum. O yüzden bu ilk olacak. Aralık ayının bitmesine de iki hafta kalmıştı. Bir yılı daha geride bırakıyorduk. Ne yıldı ama... Bol bol ağladığım, arada güldüğüm bir yıl olmuştu. Hatırlamadığım anları saymıyordum.
Derin bir iç çekerek elimdeki dumanı üstünde olan kahveden bir yudum aldım. Sıcak kahveyle birlikte boğazım ısınırken bakışlarım şiddetle yağan yağmurun çarptığı camdaydı. Gülistan annelerin evindeydim. Farah'la birlikte bazen bizim evimizde bazen onların evinde kalıyorduk. Sıkılmayalım diye iki ev arasında mekik dokuyorduk. Bugün buradaydık. Zaten Farah okuldaydı. Ben de sıkılınca odaya çıkmıştım. Şimdi koltukta oturup sessizce yağmuru izliyordum.
