İkilem

Bölüm 28

Ay selaaaammm

Son bölümden sonra beni sevmiyorsunuz ama olsun :(((

İyi okumaalaarrr

Yatağımın üzerinde, bacaklarımı göğsüme kadar çekmiş ağlıyordum. ''Nasıl yapabilir?'' diyordum göz yaşlarımı elimin tersiyle silerken.

''Nasıl yaptı bunu bana?'' diyordum hala.

Durmadan aynı cümleyi kuruyor, durmadan ağlıyordum.

''Yaptım Selin!'' diyen sesi beynimden çıkmıyordu. ''Yaptım!Seni seviyorum derken bile yüzüne bakmadım!''

Kulaklarımı tırmalıyordu bu sözleri. Kendimi küçük duruma düşürüp gözünün önünde ağlamıştım.

Ben ağlarken gelip saçlarımı öpmek yerine kalkıp beni restoranda yalnız bırakmıştı.

''Ağlama güzelim...'' dememişti.

''Yaptım...'' deyip gidivermişti.

Annemin varlığını hissedip yüzümü gömdüğüm yastıktan başımı kaldırdım.

''Selin?''dedi fısıldayarak. ''İyi misin anneciğim?''

Başımı olumlu anlamda sallayıp bacaklarımı kendime doğru çektim.

''Sana çorba pişirdim.'' diyerek elinde tuttuğu kaseyi masama bıraktı.

Yatağımın diğer ucuna oturup bana hüzünle baktı.

''Ağlama artık.'' dedi elini dizime koyup.

''Değmez.Hiç bir erkek için değmez.''

Gözlerimden yine yaşlar akmaya başlamıştı.

''Sen hiç kimseden önemli değilsin. Her şeyi atlattın.Bunu mu atlatamayacaksın?''

Yüzüne baktığımda gülümsüyordu.

''Gel buraya...'' diyerek kollarını bana açtı.

Anneme sarılırken ağlamaya devam ediyordum.

------------------------------

''İşte ben demiştim.'' diyordu bir ses. ''O kadar bağlanma Selin demiştim.''

Gözlerim kapalıydı ama odadakilerin konuşmalarını duyabiliyordum.

Aleyna'ydı konuşan.

''Kıyamam kuzum.'' diyen Pınar büyük ihtimalle beni uyurken görüp ağlamıştı.

Burnunu ikide bir çekip duran oydu demek ki.

''Pezevenk. Güzelim kızı ne hale getirdi?''

Duyduğum ses ile arkamı dönmemek için kendimi zor tuttum.

Oğuz ağzına ne geldiyse sayıyordu.

''Şşş.'' dedi Aleyna sesini kısarak. ''Uyandıracaksın bırak uyusun.''

''Hayır yani anlamıyorum. Kayra ile aralarında ne vardı? Pislik Kayra neler saklıyormuş bizden?'' diyen Oğuz'u yine Aleyna susturdu.

Kapının yavaşça açıldığını duydum. Sonra da annemin sesini.

''Çocuklar?'' dedi fısıltıyla.'' Gelin bir şeyler atıştırın. Selin birazdan uyanır.''

Odadan çıktıklarında doğruldum.

Yorganı üzerimden atıp terliklerimi giydim.

Aynanın önüne geçtiğimde kendimden iğrenmiştim.