DOĞUM

11 0 1
                                    

Gözlerimi açtım hemde huzurla beyazın tonuyla süslediği odamda ve camdan dışarı bakınca Mardin'de artık bembeyazdı güzel bir gün olmasıyla artık yemek hazırlamak için mutfağa girdim abimler sağolsun herşeyi düşünmüşler dolap doluydu

Yemeğimi yedim etrafı topladım üzerime gri kazak altıma siyah tayt üzerime kabanımı alıp çizmemi giydim kulaklığımı takıp üzerine bere taktım sokağa çıktım saat 23:00idi
Karda biraz yürüdüm müzik dinledim üşüme hissi gelince eve çıktım biraz filim izlemek istedim ama aklım başka yerlerde olduğu için odaklanmadım

Kahvemi alıp masaya oturdum
Kağan abi bana saldıran bayan olduğunu ve bizi tanıyan biri dedi ve eğer olmasa en kötü ihtimale beni burdan 2 güne gönderecekti
Dedem konakta kalmamı isterken birşey oldu ve burda kalmama izin verdi bana bu konuda hiç bir şey söylemedi
Hazar abimde Fırat'a taraf tutmuş gibi

Hepsinin tek bir sebebi var.... ortak sebebi....Hazar abim iş konusunda kimseyle kavga etmez Kağan abimde Fırat'a karşı niye taraf tutuyorlar bana saldıran Fıratın annesimi acaba ama öyle olsa şivanada kötü davranırlar eksik bir şey var bilmediğim acaba Fırat'a mesaj atsamıydım atayım yaa bir şey olmazdı bir yerden yatak odasına geçerken bir yerdende yazacağım msj düşünüyordum

*berfu: Fırat ne yapıyorsun nasılsın elin nasıl? 🤔
Bir kaç dk önce gördü hala birşey yazmadı acaba niye yazmıyordu

*fırat: elim iyi sorun yok
Ee şimdi ne olacaktı benimlede konuşmuyor neden ama kaç gün önce çiçek alan adam şimdi konuşmuyordu acaba evden buraya taşındım diye küstümü bana tüm bu düşüncelere dalarken perdeyi tamamen kapatıp ışı kapatıp uyku moduna geçtim .....

Güzel bir gün daha kahvaltı hazırladım kendime modum çok yüksekti kahvaltımı yaparken annemle babamın ben bebekken çekildikleri resmin olduğu çerçeveyi gördüm ikisinede dalıp gittim keşke yaşasalardı bu evde onlarla birlikte olsaydım üzülmek yok hata evi toplayıp direk hazırlanıp mezarlığa gidecektim

Bej tonu swetimi giydim çantama şal attım koyu lacivert pantolon giydim anahtarımı çantama atıp montumu ve botlarımı giyip kahve termusumu alıp çıktım

Evden kapıyı kitlemleyip sokağa çıktım karşımda denizi gördüm oda karşı eve giriyordu

Berfu: deniz sen ne yapıyorsun burda
Şaşkınca bana bakıyordu eliyle kapımı gösteriyordu

Deniz: abin sana bu evimi tutu

Berfu : evet sakın yan komşun benim deme

Deniz kahkaha atarak
: aslında doktorluğum kadar komşuluğumda iyidir ama evet bende burda oturuyorum

Resmen karşı dairemde deniz vardı hem işte hem günlük hayata denizi görecektim

Berfu: öyle demek istemedim sen işten geliyorsun galiba ben seni tutmayayım iyi uykular

Deniz: anladığım kadarıyla sende bir yere gidiyorsun günaydın görüşürüz kendine dikkat et
Deniz evine girerke bende arabamın yanına gidiyorum hızlıca binip mezarlığa sürdüm

Şalımı üzerime aldım

Annemle babamın mezarının başına geldim mezarlarını beyaz karlar süslemişti
"Zaman neler yaşatıyor bil bilseniz o konaktan çıktım sizin katilinizle aynı evde değilim artık içimde bir rahatlama var ama içimdeki acıda aynı siz yoksunuz , baba biliyormusun senin kurtardığın hastanın oğlunu kurtardım senin gibi görevimi layıkıyla yerine getirmeye çalışıyorum ama annesi ne kadar perişan olduğunu görseydin hata ailesi tek evlatları sonuçta bende sizin tek evladınızım ama bana acımdılar hala can yakmak için uğraşıyorlar ama size söz ben dimdik ayakta duracağım "

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 18 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KALBİMİN ATEŞİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin