Mağlup

AŞK

GONCADAN

Hızlıca eve çıkmıştım kapıyı anahtarla açıp eve girdim. Abim karşımda dikilmiş bana bakıyordu. "Hayırdır nerden böyle gecenin bu saatinde." diye sordu. Hemen bir yalan düşündüm "Hava iyiydi bahçede sigara içtim." dedim. Karşımdaki adamın rütbeli bir asker olduğunu unutmuştum galiba çünkü elimde ne çakmak vardı ne de sigara paketi. Yüzüme yalan söylediğimi belli eder bir ifade ile baktı tek kaşı şüphe ile havaya kalkmıştı. "İyi bakalım öyle olsun."diyip üstelemedi yalanımı yanımdan ayrılıp mutfağa yürüdü. "Yemek var mı" diye sordu. Mutfağa doğru yürürken "Evet var dolapta ısıt ye benim gitmem lazım nöbetim var." diyip mutfak kapısından şirinlik kartı kullanıp abime öpücük attım. Bana doğru gülerek bakınca yalanıma fazla üstelemediğini anladım.

Koşarak odama gidip eşyalarımı alıp çıktım. Gece nöbetim vardı. Saat 12 olmak üzereydi hemen evden çıkıp arabama bindim hızlıca hastaneye vardım. Gecenin ilerleyen saatleri biraz daha sakindi. 6-7 hasta gelmişti ancak onlarda çok önemli vakalar değildi. Saat sabaha karşı 5 gibi uyumak istedim bir saat.  Nöbet odasındaki Aslı Hemşireyi tembihledim ve koltuğa uazandım 1 saat uyumayı planlamıştım.

Aslı Hemşire başımda "Hocam Gonca Hocam acil gelmeniz lazım." diye dürterek dikiliyordu. Hızlıca kalktım "Noldu Aslı." diye sordum. Nefes nefese "Hemen acile gidin kırmızı alanda ağır yaralı bir hasta var." dediğinde hemen fırladım uyku sersemi anlamamıştım tam olarak. Kırmızı alana girip çekili perdeye ilerledim koşar adımlarla. Perdeyi açtığımda sedyede kanlar içinde olan birini beklemiştim ama hayır gayet normal yarasız beresiz bir Alaeddin vardı karşımda kaşlarımı çatıp ona baktım. Yalan söylediğini anlamıştım "Sen deli misin Alaeddin ne işin var burada" dediğimde bana bakıp son derece ciddi bir ifadeyle "Seni görmeye geldim." dediğinde ona baktım "Sabahın köründe bu şekilde mi" dediğimde "Nöbetin bitti saat 7 oldu demişti." yine şokla baktım ona bu adam beni her seferinde şok etmeyi başarıyordu.

"Evet bitti de sen nerden biliyorsun" diye sorduğumda hiç umursamadan cevap verme gereği bile duymadan sedyeden kalkıp elimi kavradı. "Hadi gidiyoruz. Seni eve bırakayım." dedi. Beni kendiyle beraber yürütmeye başladı. Hiç itiraz etmedim halim yoktu zaten. Nöbet odasından eşyalarımı aldım. Acil kapısında beni bekliyordu. Hızlıca yanına gittim. Yanına gidince elimi omzuna koyup yanağına uzandım ve bir öpücük kondurdum "Teşekkür ederim." deyip onun olduğunu bildiğim siyah arabaya ilerledim araba süremeyecek kadar yorgundum yoksa arabamı alırdım. Alaeddin sessizce peşimden geldi. Arabaya bindik. İkimizde sessizdik yol boyunca. Evin önüne gelince durdu. Ona dönüp "Gerçekten her şey için teşekkür ederim eve gelecek halim yoktu." dedim.

"Her zaman yanında olurum. İstediğin her an bunu kimse engelleyemez." dediğinde yemin eder gibi bir havası vardı. Normalde baskın erkekleri pek sevdiğim söylenemezdi abim yüzünden ama Alaeddin olunca baskın karakteri beni kendine çekiyordu. O da bana doğru dönmüştü. Elimi uzatıp Yanağına koydum onunda eli boynuma doğru gittiğinde yaklaştık birbirimize dudaklarımı onunkilerle birleştirdim. Yavaşca ama sertçe emerek öptü dudaklarımı nefessiz kalana kadar ayrılmadık. Nefes almak için ayrılınca gözüme baktı benim yüzünden şişen dudaklarına düzensiz nefeslerine baktım. Yeniden öpmek için uzandığımda iki parmağını dudaklarıma bastırdı. Alnı alnıma yaslıydı. "Tekrar yaparsan durmam bu defa abin bizi basana kadar arka koltukta öpüşmekten daha fena şeyler yaparız." dediğinde utandım . Her seferinde böyle açıkca konuşup beni utandırmaktan geri durmuyordu. 

Yavaşca uzaklaştım ve "Sana iyi günler bana iyi geceler." dedim gülerek. "İyi geceler Gonca  git yat dinlen rüyalarında beni ve sana az önce bahsettiğim arka koltukta yapacaklarımızı gör." dediğinde yeniden utandım. Yanaklarım ısındı. "Zevzek Yüzbaşı." deyip gülerek arabadan indim. Apartmana ilerledim kapıyı açtım hala benim içeri girmemi bekliyordu. Ona el sallayıp hızlıca eve çıktım. Hemen duşa girip kendime geldim. Saat 8.30 olmuştu. Üstümdeki bornozla ısalk saçlarımla yatağa devrildim.