KURALDIŞI

BÖLÜM 8 - ALIŞVERİŞ

🧸

🧸

❤❤Lütfen beğeni ve yorumlarınızla destek olmayı unutmayın ❤❤

🧸

BÖLÜM  8

Evden çıktığımda Araz iki eli üzerindeki montun cebinde güvenliğin oradaki demir kapıların önünde konuşanları izliyordu . Sinan Bey kısa süre önce isimlerinin Tuğrul ve Arda olduğunu öğrendiğim otuzlu yaşlarda olan iki esmer korumayla konuşurken Murat abi yanındaki ustalarla arka tarafa doğru gidiyordu .

Araz'ın koluna girip arka bahçeye doğru sürüklememle garip bir şekilde hırçın bir çocuk gibi hissetmiştim . 

Araz : Nereye sürüklüyon beni durduk yere !

Sanırım o benden daha hırçın bir çocuktu .

Aygün : Gelip kulübeyi gör . Sen hiç çıkıp baktın mı ?

Durup Araz'a doğru bakmıştım . Ev onunken sorduğum sorunun saçmalığını yeni idrak ediyordum . Elimi başıma atıp kafamı sallayarak üzerimdeki aptallığı atmaya çalıştım . Az önce yaptıkları yüzünden akıl mı kalmıştı bende ?

Araz : Çocukken çok giderdim ama uzun zamandır işim düşmedi .

Sanırım çokta saçmalamamıştım .

Aygün : Gel bakalım gitmeden önce .

Onu sürüklememe izin vermiş benimle birlikte arka bahçeye geçmişti . Kapıyı açıp içeriye girdiğimde o da hemen arkamda durmuş içeriye bakıyordu .Murat abi ve usta birlikte hesap işleri yapıyor gibiydi . Geldiğimizi bile fark etmemişlerdi ya da takmamışlardı .

Araz : Bence dışarıdan dönünce bakalım . 

Bileğimi tutup beni geriye doğru çekiştirmişti . Bu kez ben izin verip onu takip ettim . Kapıyı kapattıktan sonra çıkışa doğru ilerlemeye başlamıştık .

Aygün : Dönünce kesinlikle uğrayalım . Senin evin sonuçta fikirlerini belirtmen doğru olur .

Bileğimi hala tutarken yanımda yürüyordu . Başını yavaşça aşağı yukarı sallayınca yüzümü ufak bir tebessüm kaplamıştı . Belki de hemen sevinmemeliydim ama iyi anlaştığımızı düşünmeye başlamıştım . 

Çıkışa yaklaşınca Sinan bey ve diğer iki korumanın hala konuştuğunu görmek Araz'ı germişti . Artık bileğimi daha sıkı tutuyordu .Sinan bey geldiğimizi fark edince başını bize doğru çevirmişti . Tuğrul ve Arda ise zaten bizi görmüşlerdi ama umurlarında değildik .

Sinan Bey : Bir sorun mu vardı ?

Gözleri bir bana birde yanımda duran Araz'a gidip duruyordu . Araz'ın daha fazla gerilmesini istemediğimden bileğimi elinden kurtarıp yavaşça koluna girdim . 

Aygün : Küçük beyle biraz dolaşmaya karar verdik . 

Hala gözleriyle bizi süzen Sinan Beyin ne düşündüğü hiç anlaşılmıyordu .

Sinan Bey : Hemen arabayı getireyim .

Sinan Bey yavaşça diğerlerine dönüp veda ederken Araz ters bir şekilde dönüp bana bakmıştı . Tövbe tövbe ! Sanki ben gel demişim gibi suçluyordu bakışları beni .

Aygün : Aslında biz yalnız gitsek daha iyi olur . Birbirimizi tanıma fırsatımız olur . 

Sinan bey bakışlarıyla bizi yargılıyor gibi bakıyordu . Neden olduğunu bilmesem de ortam gergin gibiydi .