KURALDIŞI

BÖLÜM 9 - MİSAFİR

🧸

🧸

❤❤Lütfen beğeni ve yorumlarınızla destek olmayı unutmayın ❤❤

🧸

BÖLÜM  9

Apartmandan içeriye geçip merdivenlere doğru ilerledim . Arabanın içinde oturan Sinan bey telefonuyla ilgilenirken Araz'ın gözleri benden sonra girdiğim apartmanı incelemeye başlamıştı .

Ben merdivenlerden heyecanla çıkarken Dilek daire kapısını açmış sevinçle beni karşılamıştı . İkimizin yüzünde de derin bir gülümseme vardı . Mutluluk ve özlemden ayaklanan ruhlarımız sarıldığımızda birbirlerine kavuşmuştu .

Yıllardır yanımda olan , öz ailem olarak nitelendirdiğim biricik dostumdu Dilek .

Sarılmamıza eşlik eden sevinç mırıltılarıyla beraber ayaklarımız da yere vurarak ritim tutmuştu . Onu çok özlemiştim . Daha bir hafta bile dolmamış olsa bile yokluğu ruhumu yormuştu .

Dilek : Aşkım yaa . Çok özledim seni !

Aygün : Bendeee . Sensiz günlerimin tadı tuzu yok Dilek'im .

Gülüşerek birbirimizden ayrıldık . Dilek ellerini üzerimden çekmeden hızla içeriye çekiştirmişti bedenimi . Bense ayağımdaki botlarımı çıkarmakla meşguldüm . Çok uzun durma ihtimalim yoktu ama yine de içeriye geçip kendimi salondaki koltuğun üzerine bıraktım .

Aygün : Evim evim güzel evim . Mis gibi her yer .

Dilek : Geldiiimm !!

Ben hızla içeriye fırladığım için kapıyı Dilek kapatmıştı . O da benim gibi hızla salona girip yattığım koltuğa doğru havalanınca benden ufak bir çığlık kopmuştu .

Dilek'in altında kalan bedenim bile özlemişti onunla böyle kardeş şakaları yapmayı . Ben olduğum yerde kahkaha atarken Dilek pestilimi çıkarmaya çalışır gibi üzerimde tepinmeye devam ediyordu . Daha fazla tek taraflı yapılan işkenceye katlanamadığım için ellerimi belindeki tiklere götürdüm . Şimdi o da çin işkencesine dahil olmuştu .

Bizden kopan kahkahaları bizim kadar apartman ahalisi de çok özlemiş olmalıydı ki sağlı sollu , altlı üstlü komşu dairelerimizin hepsi duvarlara vurmaya başlamıştı . Sevinç ve özlem düşmanı komşularımızı bile özlemiştim yaa.

Dilek : Ay dur çay koyayım hemen . Yüzüm gülmekten kıpkırmızı oldu ya.

Dilek elleriyle yüzüne vurarak mutfağa koşmuştu . Bense çıkan pestilimin bedenime geri dönmesini bekliyordum . Kısa süre sonra ayaklanıp dans ederek montumu koltuğa bıraktım . Şimdi daha iyi hissediyordum . Evim gayet sıcaktı .

Dansımı hiç kesmeden mutfağa girip Dilek'ime yardım etmeye koyuldum . Güzel bir çay sofrası hazırlamıştık . Kurabiyeler , çikolatalı kekler , tuzlu çörekler ve hamarat kızımın son şaheseri olan peynirli poğaçalar . Nasıl da özenmişti geleceğimi bildiğinden , kardeşim benim . Her şey tamam olduğunda çok sevdiğim peynirli poğaçalardan bir tane kapıp salona kaçmıştım . Dilek beni fark ettiğinde gülerek kovalasa da poğaça için her şey çok geçti .

Dilek : Bugün burda mı kalcaksın ? Saat sekiz buçuğa geliyor cano film falan da açıp izleriz .

Dilek koltukların arasında kaçan beni kovalarken bende başımı kaldırıp duvardaki saate baktım . Eve girdiğimde saat kaçtı acaba diye hatırlamaya çalıştığımda çokta başarılı olamamıştım . Hızla arkamdaki Dilek'e dönüp garip bakışlarıma maruz bıraktım kızı .