သူ့သားရဲ့ဖေဖေက အချမ်းသားဆုံးဘီလျံနာ

Part 29.2

အခန်း ၂၉ (အပိုင်း ၂)

သူ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီးတဲ့နောက်မှာ ချန်ယန်က သူ့ရဲ့ဝမ်းကွဲဝမ်းကွဲကို ဖုန်းနဲ့ ဆက်သွယ်ခဲ့တယ်။ သူတို့က မိသားစုဖြစ်နေဆဲလို့ ယူဆနိုင်တယ်။ ချန်ယန်နဲ့ သူ့ရဲ့မိဘတွေက စောစောအိပ်ရာထပြီး အဝတ်အစားလဲပြီး အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာခဲ့ကြတယ်။ သူတို့က အနီးနားက စူပါမားကတ်တစ်ခုမှာ နှစ်သစ်ကူးပစ္စည်းအချို့ဝယ်ပြီး မုန့်မိသားစုဆီကို အမြန် သွားလိုက်ကြတယ်။

မုန့်ချွီရဲ့မိသားစုမှာ လူလေးယောက်ရှိပြီး သူ့အဖွားက သူတို့နဲ့အတူ နေထိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့် အဖွားက အသက်ကြီးနေပြီဖြစ်တာကြောင့် တစ်ခါတလေ လူတွေကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မမှတ်မိတော့ဘူး။

ချန်ယန်တို့ ရောက်သွားချိန်မှာ မုန့်ချွီရဲ့ဖခင်က ဟင်းသီးဟင်းရွက်ဝယ်ဖို့ ထွက်ခွာသွားပြီး မုန့်ချွီက ဧည့်ခန်းမှာ ကြက်သွန်ဖြူ ထိုင်နွှာနေတယ်။ တံခါးဘက်ကနေ ခြေသံကြားတာကြောင့် မုန့်ချွီက ကြက်သွန်ဖြူကို ချလိုက်ပြီး မတ်တပ်ထရပ်လိုက်တယ်။ သူက တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ကြိုဆိုဖို့ တံခါးဆီသို့ လျှောက်သွားလိုက်တယ်။

မီးဖိုချောင်ထဲမှာ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ မုန့်ချွီရဲ့အမေကလည်း မကြာခင်ထွက်လာပြီး ပြုံးပြနေတယ်။သူမက လူအနည်းငယ်ကို သူတို့အဆင်ပြေသလို ထိုင်ဖို့ ပြောပြီး စားပွဲပေါ်က ဖရဲစေ့နဲ့ မြေပဲတွေကို စားဖို့ ပြောလာခဲ့တယ်။

မုန့်ချွီက လူကြီးတွေကို နူတ်ဆက်ပြီးတာနဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေက သူ့ဝမ်းကွဲဘက်ဆီ လှည့်သွားတယ်။

နေ့လယ်မှာ ငါးပြုတ်လုပ်စားမှာဆိုတော့ ကြက်သွန်ဖြူက ပိုလိုတယ်။ အဲ့တာကြောင့် ချန်ယန် ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်နေရင်း ကြက်သွန်ဖြူတွေ အခွံနွှာဖို့ ကူညီပေးနေရတယ်။ သူ့အမေကလည်း မီးဖိုချောင်ကို သွားကူတယ်။

"ယန်ကော... ဒီတစ်ခေါက်ပြန်လာတာ မင်း သိပ်ကြာကြာနေမှာ မဟုတ်ဘူးမလား" သူက ၂၇ရက်နေ့မှ ပြန်လာခဲ့တာကြောင့် မုန့်ချွီက ချစ်မိနေတဲ့ ချန်ယန်က ရှဲ့ရန်နဲ့ ပိုနေချင်နေတာ ဖြစ်နိုင်တယ်လို့ ထင်နေမိတယ်။