Bölüm 23: Korkmam Ben Senden

6.7K 554 131
                                    

Zeki'nin ağzından yazmak biraz beni zorluyor Kağan'a çok alıştığımdan herhalde... Normalde 2 bölüm daha Zeki'den olacaktı ama Kağan'dan devam edicem.

Keko yazmak daha kolay xd

Kağan'ın ağzından:

Tatlı bir mayışmışlıkla araladım gözlerimi, başımda delicesine bir ağrı ve ağzımda kuru bir tat vardı. Yattığım yerden büyükçene esnedim, tüm kemiklerim sanki gerilmişim gibi rahat ve esnekti.

Dün gece olanlar aklıma geldiğinde ise gülümsedim istemsizce, amına koyayım o deli cesareti bana nereden gelmişti? Resmen Zeki'ye beni çeksin diye yalvarmıştım.

Beni öyle bir zevk tufanının içine sokmuştu ki aklımı kaybetmiştim, tek hatırladığım delicesine kıvrandığımdı.

Ve Zeki'nin bakışları.

Her inleyişimde, üzerimde, yüzümü delercesine seyretmişti beni. Asıl utanma sebebim buydu. Zevk aldıkça karşılaştığım surat beni büyük bir arzuyla izlemişti karşımda, olanları hatırladığımda tekrar titrediğimi hissettim.

Bir erkekle sevişmiş miydim ben lan?

"HA SİKTİR!"

Başımı yorgana bastırarak küfrettiğimde kasıklarımın ağırdığını hissediyordum. İğrenmiş ya da sinirli hissetmiyordum.

Utanmış hissediyordum anasını satayım. Nasıl bir duyguydu bu böyle?

Nefes nefese suratımı yorgandan çektim, bakışlarım hızla etrafı taradı. Yattığım yataktan doğrulurken aradığım tek kişi vardı zaten:

Zeki.

Sırf onu ararken bile kalbim delicesine atıyordu, dün gecenin üstüne bir de heyecanla bekliyordum sevdiğim adamı. İlk defa böyle bir durum yaşıyordum.

Ne konuşacaktık? Ne diyecekti bana? Ne yapmamız lazımdı?

Hiçbir fikrim de yoktu. Sadece onu bulmak istiyordum.

Heyecanla kalktım yatağımdan, üstümdeki pijamaları süzerken ayağıma terliklerimi geçirmiştim. "Zeki?" Bağırdım onu bulmak için, içeride gözükmüyordu. "Zeki..."

Gitmiş miydi?

Sesim kısıldı, gitmiş olamazdı değil mi?

Pişman olup mu gitmişti?

Dudağım büzüldü istemsizce, göğsüme çöken ağırlık eşliğinde tekrar bağırdım. "Sarı?"

Çok geçmeden garajın ordan ses gelmişti.

"Bebeğim..?"

Duyduğum temiz sesle bir gülümseme yayıldı suratıma, hızla sesin geldiği yöne, tamirhaneye doğru ilerlemiştim.

Atölyeye girdiğimde Zeki'yi müşterinin arabasıyla uğraşırken buldum. Kaputu yukarı doğru kaldırmış, giydiği eldivenlerle motoru kurcalıyordu. İçeri girdiğimi gördüğünde ellerini birbirine sürtüp gülümsedi.

"Günaydın uykucu."

"Günaydıın." Kelimeyi biraz uzatmıştım. Gülümseyerek Zeki'ye baktığımda suratıma bakmadığını gördüm.

???

Beni görmezden gelecek hâli yoktu?

"Öğlene kadar uyudun, acıkmışsındır." Bakışları bana çevrildi, önündeki arabaya yaslanarak konuştuğunda kaşlarım çatılmıştı. "Yemek hazırlayayım mı sana?"

TAMİRCİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin